غفلت از خداوند انسان را به افراطی گری مبتلا می کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه تفسیر قرآن امروز که در مدرسه صدر بازار برگزار شد، گفت: ثروتمندی را که خودش را از فقرا متمایز بداند، دین دار واقعی نیست.
وی در ادامه تفسیر سوره کهف، آیه بیست و هفتم را که می فرماید«وَاتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنْ کِتَابِ رَبِّکَ لا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا» تلاوت کرد و افزود: مخالفان اسلام برای تمسخر و بهانه گیری از پیامبر(ص) درخواست می کردند که قرآن دیگری شبیه قرآن بیاورد؛ البته بهانه گیری های مختلفی وجود داشت و برخی از آن بهانه ها به مشیت الهی به واسطه پیامبر(ص) پاسخ داده می شد ولی افراد لجوج دوباره بهانه گیری می کردند و از اسلام آوردن اعراض می کردند.
آیت الله مهدوی خاطرنشان کرد: قطعاٌ خواسته های مخالفان اسلام تمام شدنی نبود و به هیچ عنوان به دنبال ایمان آوردن به اسلام نبودند؛ آیه شریفه ای که تلاوت کردیم بیان می دارد، همان آیاتی که از سوی خداوند بر تو نازل شده تلاوت کن و تنها پناهگاه پروردگار است.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری تبیین کرد: عبارت کتاب ربّ در این آیه نمایان کننده این مسأله است که قرآن قدرت تربیت کنندگی برای انسان ها دارد.
امام جمعه موقت اصفهان در تفسیر آیه بیست و هشتم سوره کهف که می فرماید«وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا» اظهار کرد: برخی از اشراف خطاب به پیامبر(ص) عرضه می داشتند فقرا را از اطرافت دور کن تا ما به تو ایمان بیاوریم و این مسأله نیز یک بهانه گیری از سوی ثروتمندان بود تا به اسلام و پیامبر(ص) ایمان نیاورند البته این درخواست هرگز مستجاب نشد و خداوند خطاب به پیامبر(ص) فرمود خودت را نزد مسلمانانی که فقط به خاطر خداوند مشغول عبادت می شود صبر بده و دلت را از این فقرا برنگردان که رویگردانی از ایشان نشانه دلبستن به ثروتمندان است.
استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان اذعان کرد: انسانی که قلبش از خداوند غافل شود، از هوای نفسش تبعیت می کند و در مرحله آخر در کارهایش افراطی عمل می کند؛ این آیه شریفه خطاب به رهبر جهان اسلام است و برای هر روحانی که رهبر دینی یک محله است قابل استفاده است؛ ثروتمندی که در کنار فقرا باشد قابل پذیرش است ولی اگر ثروتمندی خودش را از فقرا متمایز دانست، دین دار واقعی نیست و نباید فقرا را به خاطر او از خودمان برانیم./867/پ۲۰۳/ب۱