استمرار و صیرورت انقلاب اسلامی
به گزارش خبرگزاری رسا، انقلاب اسلامی ایران صرفاً یك رویداد سیاسی نیست كه در بهمن 1357 وقوع یافته باشد، بلكه آنچه در 22 بهمن روی داد نشانه و آغازگر راهی بود كه داعیه‌ای بلند داشت و آرمان‌هایی متعالی را در سر می‌پروراند. گستره زمانی این انقلاب به یك روز و یك سال و حتی یك نسل ختم نمی‌شود و جغرافیای آن به مرزهای ترسیم‌شده برای ایران اسلامی محدود نمی‌گردد.
با نیم‌نگاهی به شعارها و گفتمان كلی انقلاب اسلامی و رهبر كبیر آن، حضرت امام خمینی (ره)، روشن می‌شود كه افق بینش این انقلاب، تحولی «جهانی» و «دورانی» را مطالبه كرده و می‌كند. تحولی كه تعالی نوع بشر را در مسیری كه توحید و پیام وحی معین می‌كند، جست‌وجو می‌كند. در هنگامه‌ای كه خودبسندگی انسان، گمراهی جوامع بشری را به اوج رسانده بود، پیام توحیدی انقلاب اسلامی، چراغ راه مسیری شد كه نویدبخش «احیای فطرت الهی درون انسان» است.
با چنین نگرشی، ایستایی انقلاب اسلامی، خود بزرگ‌ترین چالش برای اصل آن به‌شمار می‌آید و حركت و پویایی آن، لازمه بقای آن است. اما به كدام سو و از كدام مسیر؟ فهم دقیق این پرسش و پاسخ صحیح به آن، یكی از مهم‌ترین بایسته‌های تداوم حركت انقلاب اسلامی است.
از منظر امام خامنه‌ای این مسیر، فرآیندی پنج‌مرحله‌ای است كه نهایتاً به شكل‌گیری تمدن انقلابی اسلامی می‌انجامد. در توضیح این فرآیند، ایشان در دیدار اخیر دانشجویان می‌فرمایند: « انقلاب مراحلی دارد؛ آنچه در اوّل انقلاب در سال ۵۷ اتّفاق افتاد، مرحله اوّل انقلاب بود یعنی انفجار در مقابلِ نظامِ غلطِ باطلِ طاغوت و ایجاد یك نظام جدید بر مبنای آرمان‌ها و ارزش‌های نو و بالغت نو، با تعابیر نو، با مفاهیم نو؛ این مرحله‌ِ اوّل انقلاب بود. بعد در مرحله دوّم، این نظام بایستی ارزش‌ها را محقق كند؛ این ارزش‌ها و آرمان‌هایی كه حالا اشاره می‌كنم و بعضی را می‌گویم، باید در جامعه تحقّق ببخشد.
به این ارزش‌ها اگر بخواهد تحقّق ببخشد، یک دستگاه مدیریتی لازم دارد كه آن می‌شود دولت انقلابی. بنابراین مرحله بعد از نظام انقلابی، ایجاد دولت انقلابی است، دولتی كه اركان آن، انقلاب را از بن دندان باور كرده باشند و دنبال انقلاب باشند. بعد كه این دولت انقلابی تشكیل شد، آن‌وقت بایستی به‌وسیله اجرائیات درست -قانون درست، اجرای درست- این آرمان‌ها و ارزش‌هایی كه مطرح شده، این آرزوهای بزرگ انقلابی، یكی‌یكی در جامعه تحقّق پیدا كنند؛ آن‌وقت نتیجه می‌شود جامعه انقلابی؛ یك جامعه انقلابی به وجود می‌آید كه این مرحله چهارم است.
بعد كه جامعه انقلابی درست شد، آن‌وقت زمینه برای ایجاد تمدّن انقلابی و اسلامی به وجود می‌آید. حالا من تعبیر به «انقلابی» كردم؛ به‌جای كلمه «انقلابی» می‌توانید كلمه «اسلامی» بگذارید؛ یعنی دولت اسلامی، جامعه اسلامی، تمدّن اسلامی. »
بدین ترتیب هدف مشخص و معین حركت انقلاب اسلامی، شكل‌گیری تمدن بین‌المللی اسلامی است و در میانه این راه، گام‌های «1. انقلاب اسلامی، 2. نظام و حكومت اسلامی، 3. دولت اسلامی 4. كشور و جامعه اسلامی و 5. تمدن بین‌المللی اسلامی» قرار دارد. مرحله اول را می‌توان بر پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 هجری خورشیدی و سقوط نظام ستم‌شاهی منطبق نمود. مرحله دوم یعنی نظام اسلامی را می‌توان با برپایی جمهوری اسلامی ایران از طریق همه‌پرسی اصل نظام و نیز تصویب و همه‌پرسی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران انطباق داد.
چنانكه حضرت امام (ره) در پیام خود به مناسبت 12 فروردین، روز جمهوری اسلامی، از این روز با تعبیر به‌یادماندنی و قابل تأمل «نخستین روز حكومت الله» یاد می‌كنند. با حاكمیت امام امت و ولایت مطلقه امر، مرحله دوم این فرآیند تكمیل گشت و بدین ترتیب، آیه شریفه «اللّهُ وَلِی الَّذِینَ آمَنُواْ یخْرِجُهُم مِّنَ‌الظُّلُمَات إِلَی النُّوُرِ» محقق گشت و ایران اسلامی از حاكمیت و ولایت طاغوت به سیطره ولایت ولی خدا بازگشت. اما اینها كافی نبوده و نیست. این دو مرحله تمهیدی برای تحقق اهداف عالی این نهضت بود كه نگاهی فرامكانی و فرازمانی دارد. آنچه می‌تواند اهداف فراایرانی انقلاب را تحقق بخشد، الگوسازی و الهام‌بخشی در ورای مرزهای جمهوری اسلامی ایران است كه در دو گام «دولت اسلامی» و «جامعه اسلامی» بروز و ظهور می‌یابد.
«دولت اسلامی» به معنای اسلامی شدن صرفاً قوه مجریه نیست، بلكه در اینجا دولت به مفهوم كلیت كارگزاران اجرایی، تقنینی، نظارتی و قضایی و نیز رویه‌ها و مقررات حاكم بر حكومت است. روشن است كه پس از گذشت 40 سال، به‌رغم برپایی نظام اسلامی، هنوز نظامات اقتصادی، اداری و اجرایی كشور به معنا و مفهوم حقیقی كلمه «اسلامی» نشده‌اند. علاوه بر اینها، می‌توان گفت در شئون اجرایی دولت و كشور، مهم‌ترین چالش كارآمدی كشور، «كارآمدی اقتصادی» است. به این معنا كه ستانده‌های نظام اقتصادی كشور منطبق و متناسب با داده‌های آن نیست.
اینجاست كه می‌توان فهم نمود چگونه است كه برون‌دادهای سامانه مذكور با موازین و جهت‌گیری‌های كلی اقتصادی كشور غیرمتناسب است. «جامعه اسلامی» نیز متناسب با تحول اجتماعی بر اساس هدف‌گذاری شكل‌گیری «حیات طیبه‌اسلامی» است؛ یعنی نوعی از زندگی فردی و اجتماعی بشر كه در آن، سعادت دنیوی و اخروی او، در كنار یكدیگر تحقق یافته باشد. چنین جامعه‌ای اولاً به معنا و مفهوم حقیقی كلمه «اسلامی» است، ثانیاً الگوی «كارآمدی فرهنگی‌اجتماعی» نظام اسلامی در آن بروز و ظهور یافته است و نهایتاً كارآمدی فرهنگی و اجتماعی به حوزه «كارآمدی نظام سیاسی» تسری می‌یابد و زمینه برای الهام‌بخشی تام و اكمل جمهوری اسلامی ایران برای ایجاد تمدن بین‌المللی اسلامی مهیا خواهد شد.
اینجاست كه می‌توان نتیجه گرفت كه « بنابراین انقلاب تمام نمی‌شود، انقلاب استمرار دارد، انقلاب ادامه دارد، انقلاب متوقف نمی‌شود. یك صیرورتی وجود دارد؛ صیرورت یعنی شدن، شدنِ دائم، تحوّل دائمی؛ در مسیر انقلاب یك صیرورت دائمی‌ای وجود دارد. » البته استمرار و صیرورت نظام مستلزم توجه به نكاتی است كه مختصراً به برخی از آنها اشاره می‌گردد:
1- انقلابیگری و پیگیری آرمان‌ها نظام صرفاً از چارچوب نظام اسلامی و انقلابی كه همان نظام جمهوری اسلامی ایران است، محقق خواهد شد. نباید «بعضی نظام را نفی كنند به‌عنوان اینكه ما انقلابی هستیم؛ ارزش‌های نظام، اركان نظام، بنیان‌های نظام را زیر سؤال ببرند به‌عنوان اینكه ما انقلابی هستیم. انقلابیگری به معنای ویرانگری نیست. انقلابیگری یك مشی صحیح و عاقلانه و پُرانگیزه و پُرامید و شجاعانه به سمت اهداف والا است؛ این تعریف و معنای انقلابیگری است؛ و این فقط در بستر و مسیر نظام اسلامی یعنی نظام موجود امكان‌پذیر است؛ خارج از این امكان‌پذیر نیست. »
2- لازمه تداوم این حركت الهی، تكرار و یادآوری مدام اهداف و آرمان‌های متعالی‌ای است كه انقلاب برای تحقق آنها به وقوع پیوست. «مطالبه‌گری آرمان‌ها از آن چیزهایی است كه از آن نباید دست برداشت. اگر چنانچه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افكار عمومی از سوی ضد انقلاب با این مطالبه‌گری‌ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد كرد. یادآوری آرمان‌ها، مطرح كردن آرمان‌ها، خواستن آرمان‌ها، طلبكاری نسبت به تحقّق این آرمان‌ها یك سدی است در مقابل تخریب افكار عمومی و فضاهای نخبگانی و فضاهای مدیریتی. »
3- لازمه دیگر پیگیری اهداف انقلابی، داشتن «صبر انقلابی» است. وجود صبر انقلابی موجب اثرگذاری بیشتر كلام و تعمیق هرچه بیشتر آموزه‌های گفتمان انقلاب در دل‌ها می‌شود و به جامعه‌پذیری هر چه بیشتر آن كمك می‌كند./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: روزنامه جوان