خنجر از پشت در همراهی با ترامپ
به گزارش خبرگزاری رسا، طی روزهای گذشته برخی از چهرههای سیاسی موسوم به اصلاحطلب با القای اینکه کشور در وضعیت بحرانی و آن هم فزاینده و عمیق قرار دارد، تلاش کردند بروز مشکلات کشور را به ساختار سیاسی مرتبط سازند و با تأکید بر اینکه نهادهای عمومی و ارکان قدرت در اختیار دولت و رئیسجمهور نیست، تمام مسئولیتها در بروز این شرایط را متوجه رهبری نظام نمایند.
این دسته از به اصطلاح اصلاحطلبان که در جایگاه تئوریپردازی قرار داشته و دولتهای موسوم به اصلاحات و اعتدال را مدیران خود معرفی کرده و دولت مرحوم آقای هاشمی را نیز رحم شکلگیری و تولد خود دانسته و سابقه حضور در درون قدرت حتی قرار گرفتن در جایگاههای امنیتی را داشته و مواجببگیر دولتهای مختلفی هم بودهاند، بعضاً استعفای روحانی را پیشنهاد کرده و برخی نیز عبور نظام از مؤلفههای قدرت و پذیرش سازش با امریکا را در لفافه زیبای پذیرش قاعده به جای استثنا مطرح میسازند و حتی پذیرش شروط و بهانه ترامپ را به زبان اصلاحطلبانه ترجمه و آن را بازگشت به مردم و تعامل عزتمندانه با دنیا مینامند.
این نوع تئوریپردازی که خروجی آن دوقطبیسازی جامعه به نفع دشمن و حتی تبرئه دشمنان است با چند هدف انجام میشود:
1- فرار به جلو و بردن مسئولیتها به سمت دیگران برای فرار از پاسخگویی نسبت به شرایطی که شرطیسازی جامعه به برجام و علاف کردن کشور به گشایشهای برجامی بیشترین وزن را در سبد این اصلاحطلبان مدعی عقلانیت دارا میباشد. کسانی که خود در پدید آوردن این وضعیت هم نقش داشته و دولت را به این سمت فوق دادهاند.
2- تلاش برای قرار گرفتن در جایگاه رهبری و هدایت اعتراضات، که هم فشار به نظام را برای تحمیل خواستههایی چون ادامه مذاکره و خط سازش تأمین میکند و هم با مصادره اعتراضات از الآن برای شرایط احتمالی تغییر، به ذخیره جا و جانمایی خود میپردازد.
3- اتخاذ ژست مخالفخوانی و قهر و فاصلهگیری از نظام برای سهمخواهی در آینده، با آگاهی از نیاز نظام به حفظ وحدت و انسجام درونی که لازمه عبور از شرایط پیش رو به حساب میآید. در واقع تئوریپردازان مدعی اصلاحات به باجخواهی و سوءاستفاده از این شرایط به صورت همزمان با باجخواهی دشمن برآمده و با او در این معرکه همکاسه شدهاند.
چنین ادعاهای بیاساسی در حالی مطرح میشود که تمامی این مدعیان در زمره قدرتطلبانی هستند که نهتنها سابقه حضور در قدرت را داشتهاند، بلکه برای حفظ قدرت و کسب قدرت مجدد نهتنها جدال بلکه فتنهگری و نفاق در پرونده آنان به پررنگترین وجه آن وجود دارد.
علاوه بر این همین چهرهها، بارها دولتهایی چون دولت مرحوم هاشمی و احمدینژاد را به تغییر ریل توسعه کشور متهم کردهاند که به نوعی اذعان به وجود قدرت در دولتها و قوه مجریه بوده و با ادعاهای امروزی این مدعیان در تناقض آشکار است.
بنابراین میتوان این نوع مواضع متناقض و فرصتطلبانه را حرکتی نفاقآمیز دانست که در شرایط فعلی چون خنجری از پشت به کمک ترامپ برای ضربه به نظام و کشور وارد شده است./۹۶۹/د۱۰۲/ب۱
منبع: روزنامه جوان