مسیر انحرافی آقای گزارشگر!

به گزارش خبرگزاری رسا، سه شنبه گذشته، جاوید رحمان که از تیرماه سال جاری به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران انتخاب شده است؛ اولین گزارش ادعایی خود درباره وضعیت حقوق بشر کشورمان را منتشر کرد. جاوید رحمان، جایگزین عاصمه جهانگیر شد که بهمن 96 در اثر سکته قلبی جان باخته بود. این گزارش جاوید رحمان هم در ادامه همان رویه غیرقانونی و نامشروعی است که از فروردین ماه سال 1390 با تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران اسلامی طی قطعنامه 9/16 (24مارس 2011) کلید زدند.

در این پروژه ، علی رغم اینکه ایران سیستم" یو پی آر" یعنی بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر کشورها را پذیرفته و همکاری بسیار خوبی را انجام داده بود اما در اقدامی سیاسی و جهت دار برای کشورمان ، " گزارشگر ویژه " تعیین کردند. در پروسه فروردین1390 تاکنون ، 15 گزارش منتشر شده که 11 گزارش از سوی احمد شهید، 3 گزارش از سوی عاصمه جهانگیر و بالاخره در تازه ترین اقدام، اولین گزارش جاوید رحمان هم منتشر شد.

جاوید رحمان در این گزارش خود پا جای پای احمد شهید و عاصمه جهانگیر گذاشته و نعل بالنعل همان ادعاهای تکراری و نخ نماشده علیه ایران اسلامی مانند مواردی از جمله ادعای نقض حقوق زنان و اقلیت ها تا به اصطلاح نبود آزادی بیان و اعتراضات را مطرح کرده است.

اما اصلی ترین بخش گزارش 13 صفحه ای جاوید رحمان ، اعتراض به مجازات اعدام در سیستم قانونی و قضایی کشورمان و  حمله به مجازات های اسلامی بخصوص حدود و قصاص است و برای همین خواستار حذف مجازات اعدام و توقف مجازات‌هایی نظیر شلاق و قطع عضو و... شده است.

درباره گزارش ادعایی جاوید رحمان چند نکته قابل اعتناست.

1-گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران از میان افرادی انتخاب می شود که مسلمان باشند تا به اصطلاح شناخت درستی از  قوانین اسلامی داشته باشد. طرفه آنکه جاوید رحمان همچون احمد شهید و عاصمه جهانگیر با یدک کشیدن عنوان مسلمان ، در گزارشات خود به مجازات های اسلامی حمله کردند و این مجازاتها را نقض حقوق بشر جا زدند! این در حالی است که مجازات قصاص، حق اولیای دم بوده و نص قرآنی دارد.

2-جاوید رحمان به اسم حقوق بشر، مدافع قاتلان و مفسدین فی الارض و تروریستها شده است و جرم جمهوری اسلامی این است که چرا از مجازات اعدام برای افساد فی الارض استفاده کرده یا چرا مجازات قصاص را اجرا کرده است و  حال آنکه آقای گزارشگر به این سوال  پاسخ نداده است که پس حقوق مردم چه می شود؟  

3-گزارش جاوید رحمان، پس از حادثه تروریستی اهواز منتشر شده است ولی در آن به کشتار زن و کودک و مردم بیگناه از سوی تروریست ها اشاره ای نشده است. چرا همیشه گزارشگر ویژه حقوق بشر مدافع محاربان و تروریست ها است؟! آن کودک 4 ساله ای را که تروریست ها به رگبار بستند حق نداشت؟ شواهد نشان می دهد میراث یک بام و دوهوای گزارشات احمد شهید و عاصمه جهانگیر به جاوید رحمان رسیده است.

4-هر سه گزارشگر ویژه ، یک مشکل مشترک دارند و آن این است که در مقام گزارشگری حقوق بشری ، دو رکن و شرط کلیدی در این گزارشات را رعایت نکرده اند؛ یکی متدولوژی گزارش حقوق بشری و دیگری ترمینولوژی مفاهیم حقوقی. قاعدتا هر گزارش حقوق بشری باید از یک روش و متدولوژی خاص خود برخوردار باشد و معلوم نمایدکه فرضیه ها و نظریه های مطرح شده بر چه اساسی استوار است؛ در حالیکه گزارش جاوید رحمان مانند هر دو سلف قبلی خود بر یکسری ادعاهای کلی و بدون منبع بسنده شده یا منبع آن به جهت دیکته از روی دست ضدانقلاب،    گروهکی ها، سلطنت طلبها، منافقین و ... مخدوش است و نتیجه گیری آن برچسب اتهام نقض حقوق بشر به جمهوری اسلامی بوده که در واقع اعتبار این ادعاها و نتیجه حاصل از آن،  همانند یک چک بلا محل بیشتر نیست.از سوی دیگر؛ گزارش های هر سه گزارشگر از فقر فهم مسایل حقوق اسلامی رنج می برد و گویی ظرایف و دقایق مجازات های اسلامی برای آنها مجهول است؛ یا اینکه ملاک و شاقول آنها حقوق سکولار و غربی است که با این حساب ناگفته پیداست که با احکام و مقررات اسلامی، دشمنی دارند. 

بنابراین آنچه عیان ونمایان است؛ مسیر انحرافی جاوید رحمان در موضوع گزارشگری حقوق بشر است که گویی ماموریت دارد مثل احمد شهید و عاصمه جهانگیر عمل نماید و نمی توان انتظار استقلال و بیطرفی از آنها داشت./۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: حمایت