جمع آوری قرآن در زمان پیامبر اکرم صورت گرفته است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور مدیر حوزه های علمیه خواهران عصر امروز در ششمین پیش نشست همایش ملی دیدگاه علوم قرآنی مرحوم حرت آیت الله فاضل لنکرانی به بررسی نظریه جمع قرآن کریم پرداخت و گفت: جمع قرآن کریم یکی از موضوعاتی است که به طور اصولی ذیل مباحث تاریخی قرآن مطرح می شود.

وی به شبهه ای که حاجی نوری در زمینه تحریف قرآن کریم مطرح کرده بود اشاره و اظهار کرد: پس از طرح این شبهه، مسأله تاریخ قرآن کریم به سلسله مباحث کلامی و همچنین مباحث اصولی علم راه پیدا کرد.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور با بیان این که حاجی نوری 12 دلیل به گمان خودش برای مسأله تحریف قرآن کریم ذکر کرده بود، ابراز کرد: از جمله این دلایل بحث تاریخ جمع آوری قرآن کریم بود؛ گفتنی است که علما و اصولیون شیعه به این شبهات به صورت کامل پاسخ گفتند.

مدیر حوزه های علمیه خواهران به نادرست بودن برخی گزارشات اهل سنت در زمینه جمع آوری قرآن کریم اشاره کرد و بیان داشت: این گزارشات خلیفه اول را جامع قرآن کریم معرفی می کنند به این گونه که زید بن ثابت در درب مسجد می نشست و اعلام می کرد مردمی که آیات قرآن کریم را حفظ دارند به همراه دو شاهد به آن جا آمده و آیه را به ثبت برسانند؛ بدیهی است که پذیرش این گزارشات شبهاتی همچون تحریف به نقیصه را به همراه دارد.

وی با اشاره به این که اخبار متقنی در منابع فریقین مبنی بر جمع آوری قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم(ص) وجود دارد، مطرح کرد: افزون بر این ما آیات و روایات محکمی داریم که تصریح می کنند قرآن کریم هیچگاه تحریف نمی شود.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور خاطرنشان کرد: درست آن است که بگوییم منظم شدن آیات و ترتیب یافتن آیات و سوره های قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم(ص) به همراهی صحابه صورت گرفته است؛ به عبارت دیگر گردآوری قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم(ص) دو شأن داشت که نخستین آن «تدوین مصحف مجرد» و دیگری «گردآوری مصحف همراه با تفسیر، تأویل و شأن نزول» بود که نخستین آن ها را پیامبر اعظم(ص) و صحابه و دیگری را امیرمؤمنان(ع) گردآوری کردند.

مدیر حوزه های علمیه خواهران یادآور شد: مصحف قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم(ص) بر روی اشیای مختلف جمع آوری شده بود و خلفا تنها آن ها را به نسخ در یک کتاب واحد در آوردند، بنابراین کار چندان پیچیده ای انجام نداده اند، زیرا اصل بحث در زمان حضرت(ص) صورت گرفته بود و خلفا تنها آن را استنساخ کردند./841/پ۲۰۲/ب۱