راهبرد اصلاح‌طلبان برای انتخابات آینده

به گزارش خبرگزاری رسا، کمتر از دو سال به انتخابات مجلس یازدهم و دو سال و اندی به انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم باقی است. در همین رابطه، جناح‌ها و مجموعه هایسیاسی آهسته و بی صدا خود را برای این هماورد سیاسی آماده می‌کنندو طبیعتا این آمادگی، مستلزم هدایت افکار عمومی به سمت جناح مطلوب هرکدام است.

 

در این راستا؛ لیدر‌ها و شخصیت هایاصلی جریان اصلاحات، با کنش‌های سیاسی خود؛ سعی در تاثیرگذاری بر افکار عمومی دارند و این در حالی است که آن‌ها در سال‌های ۹۲ و ۹۶ با حمایت از حسن روحانی و با نشستن بر بالاترین مناصب اجرایی کشور؛ با حداکثر ظرفیت در قدرت حضور پیدا کرده و خسارات جبران ناپذیری بر کشور تحمیل کرده اند.

 

شاه بیت این خسارت‌های هنگفت “بحران اقتصادی ناشی از سوء مدیریت “در کشور است؛ حال اینکه امروز هیچ برنامه قابل ضمانتی برای برون رفت از این وضعیت ندارند. با این وجود همه قراین از عزم جزم اصلاح طلبان برای حضور تاثیر گذار در آوردگاه‌های انتخاباتی آتی خبر می‌دهد.

 

به طور کلی می‌توان برنامه‌های جریان اصلاحات در جلب آرای مردم رابر چند سناریو استوار دانست:

 

۱- انتقاد از ناکارآمدی دولت: اصلاح‌طلبان که در سال های۹۲ و ۹۶ دست روحانی را به عنوان اسطوره رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی بالا بردند؛ با بحرانی شدن وضعیت اقتصادی کشور، محقق شدن تحلیل‌های جریان رقیب و عیان شدن ناکارآمدی دولت اعتدال؛ بهترین راه را تشدید انتقادات می‌دانند تا از این طریق خود را در افکار عمومی تطهیر کرده و از زیر بار مسئولیت حمایت از روحانی و بحران اقتصادی جامعه شانه خالی کنند.

 

۲- عبور از روحانی: ایجاد فاصله انتقادی با دولت و جدا کردن تدریجی مسیر خود از رئیس جمهور به منظور نپذیرفتن مسئولیت عملکرد دولت و حواله دادن آن به غیر؛ راهبرد انتخاباتی دیگر اصلاح طلبان است که در یک سال اخیر در اظهارات تئوریسین‌ها و شخصیت‌های اصلی جریان اصلاحات دیده می‌شود.

 

همچنان که سعید حجاریان چند ماه قبل در گفت‌وگویی با تاکید بر اینکه روحانی به هیچ یک از شعار‌های خود وفادار نمانده است، گفته بود: «شاید بهتر بود اساساً عطای انتخابات را به لقایش می‌بخشیدیم و سرنوشت اصلاحات را به دولت روحانی گره نمی‌زدیم. باید گفت که آقای روحانی خودش از خودش عبور کرده است! ..»
هر چند برخلاف حسابی که اصلاح طلبان بر شانس فراموشی مردم باز کرده اند با توجه به حمایت تام و تمام این جریان از روحانی در هر دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ تحقق این مساله تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسد ودر قضاوت عمومی مردم تاثیری نخواهد داشت.

 

۳- عملیات روانی برای تغییر اولویت‌های مردم: اشتغال، ازدواج، مسکن و به طور کلی بهبود معیشت طبق نظرسنجی‌ها اولویت اول مردم است. اما برخی مدعیان اصلاحات و اعتدال با جو سازی‌های رسانه‌ای و استفاده از تاکتیک “حواس پرتی جمعی” تلاش می‌کنند تا به جای پوشش دغدغه‌های مردم که عملا بستر ریزش پایگاه اجتماعی آن‌ها را تشدید می‌کند؛ اینگونه القا کنند که مسائلی همچون دموکراسی خواهی، مذاکره با آمریکا، کنسرت، ورود زنان به ورزشگاه، کلنجار با حجاب و… اولویت اصلی زندگی مردم است.
اگرچه با توجه به وضعیت نابسامان معیشتی مردم بیشتر قشر مرفه جامعه جذب این عملیات روانی خواهند شد.

 

۴- اتهام به نظام: اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانند که سناریو‌های قبلی به تنهایی افکار عمومی را اقناع نخواهد کرد لذا هرازگاهی با دفاع کلی از عملکرد دولت؛ همزمان با تکرار «نمیگذارند کار کنیم» یا عباراتی همچون «دست‌های پشت پرده» و «دولت پنهان» نظام اسلامی را مورد اتهام قرار می‌دهند.

 

همچنان که خاتمی اخیرا در گعده سیاسی با همقطارانش، ضمن دفاع از برجام گفته «نظام اسلامی باید اصلاح پذیر و انعطاف پذیر باشد.» وی همچنین گفته: «جریانی می‌خواهد اثبات کند که تمام مشکلات کشور بر عهده اصلاح طلبان و دولت است!»

 

در واقع لیدر‌های جریان اصلاحات تلاش دارند تا با اتهام زنی به نظام با رویکرد فرافکنی دامن خود و هم‌پیاله هایشان را از مشکلات امروز بپیرایند. /۱۰۱/۹۶۹/م