ادعای رویت خداوند در قیامت از افکار یهودیت است
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید در دومین ضیافت افطاری که در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار شد، بحثی کلامی و قرآنی را مطرح کرد و اظهارداشت: اهل حدیث و اشاعره معتقدند مومنین در آخرت با همین چشم خداوند را مشاهده می کنند و در این اعتقاد پافشاری دارند واحمد حنبل و اشعری هم این مساله را بیان کرده اند.
وی تصریح کرد: این گروه بیان می کنند اگر کسی منکر رویت خدا در آخرت باشد اهل بدعت است و پشت سر آن نمی توان نماز خواند و این را یکی از اصول اعتقادی شمرده اند.
وی بیان کرد: این مساله محل نزاع است زیرا آنان با همه شرایط فیزیکی رویت را می پذیرند و اکثریت آنان بیان می کنند که در دنیا نمی شود خداوند را با همین عیون و با همین جهت و مقابله و مکان مشاهده کرد.
این مرجع تقلید ادامه داد: عقاید اشاعره هم این است اما برخی از آنان مساله را کمی تلطیف کردند و معتقدند رویتی که در آن مقابله وجهت و مکان نباشد رویت نیست.
وی بیان کرد: گاهی اوقات می گویند خداوند در آخرت حس ششم را می آفریند و با آن می بینیم و امام علی(ع) هم می فرمایند رویت قلبی و این محل بحث نیست بلکه محل بحث این است که با این چشم خدا را می بینیم، هم مقابله هم جهت و هم مکان است.
وی ادامه داد: ریشه این عقاید از کتاب صحیح بخاری نشات می گیرد و به این دلیل آنان این عقیده را جزء عقاید قرار می دهند واگر در صحیح بخاری نبود آن را اینگونه قبول نداشتند.
این مرجع تقلیدادامه داد: آنان به سه آیه استدلال می کنند و می خواهند عقیده شان را با آن اثبات کنند و به آيه ۲۴ سوره قیامت «وُجُوهٌ یَوْمَئِذ ناضِرَةٌ إِلى رَبِّها ناظِرَةٌ » به فقره اول استدلال می کنند.
وی بیان کرد: بعدها برخی متکلمان درباره ناظره بحث کردند برخی آن را به معنای دیدن و برخی به معنای انتظار معنا کردند و هر کدام هم دلایلی دارند به عنوان مثال زمخشری در کشاف می گوید به معنای انتظار است و اشعاری هم در این رابطه می آورند.
وی گفت: برخی به معنای انتظار عذاب و برخی در انتظار رحمت معنا کردند؛ بنابراین بهترین دلیلی که برای قیامت دارند این آیه است.
حضرت آیت الله سبحانی با بیان اینکه معنای آیات با قرینه آسان تر است، گفت: در سوره عبس همین دو آیه به نحو دیگر آمده است و بهترین دلیل این است از متن آیه و سوره عبس شاهد آوردیم و عمر خودمان را درباره کلمه ناظره صرف نکنیم که انتظار رحمت یا عذاب است.
وی بیان کرد: دلیل دوم آنان آیه مبارکه «للذین احسنوا الحسنی و زیاده» است؛ می گویند زیاده رویت الله است اما دلیل نمی آورند اما شاهد ما این آیه است.
وی تاکید کرد: رویت الله با این آیات ثابت نمی شود و از افکار یهودیت است و این اندیشه را در دل مسلمانان آوردند و جزء عقاید آنان شد و آیات حاکی از آن است که این اندیشه یهودی است که وارد محیط اسلامی شده و خوشحال شدند که در صحیح بخاری آمده و گمان کردند واقعیت است و به این آیات هم استدلال کردند.
حضرت آيت الله سبحانی تاکید کرد: ما به کتاب بخاری احترام می گذاریم و برخی از آیات آن مورد قبول ما است اما به این معنا که اصلا چکش خور ندارد و مسماری است که قابل تخطئه نیست را نمی پذیریم بلکه غیر از قرآن هیچ کتابی بدون تحریف نیست.
حضرت آیت الله سبحانی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد رحلت حضرت خدیجه(س) اظهارداشت: حضرت خدیجه شخصی ثروتمند و با اخلاق و از طایفه بزرگ قریش بود و مانند حضرت آسیه از مادیات گذشت و به اوج معنویت رسید .، خدیجه کبری سیده النساء العالمین است و در شرافت این زن کافی است که پیامبر اکرم(ص) از غار حرا به منزل آمد و جریان را به حضرت خدیجه گفت در همان روز ایمان آورد و فردای آن روز امیرالمومنین ایمان آورد.
طبق یک روایت ابن ابی الحدید بیان می کند که همان شب که پیامبر(ص) در غار حرا بود امیرالمومین صدای جبرئیل را شنید و اگر این باشد علی(ع) در حرا و حضرت خدیجه در خانه پیغمبر اکرم(ص) ایمان آورده است.
نکته مهم این است که حضرت خدیجه(س) ناشناخته نبود بلکه از یک طایفه بزرگ قریش با ثروت و اخلاق بود و مانند حضرت آسیه آن دربار پادشاهی و عظمت و نعمت را رها کرد و ایمان را برگزید وهمه درآمد خود را از دست داد و ایمان را جای آن برگزید.
وی ادامه داد: آن حضرت سه سال در شعب ابی طالب متحمل سختی و گرسنگی شد و بیمار شد و هنگامی که از این مکان خارج شدند، شربت شهادت را نوشیدند.
وی با اشاره به اینکه مکی ها محل آن را اشتباه بیان می کنند، گفت: آنانی که تاریخ را می دانند بیان می کنند که شعب ابی طالب در کنار مسجد الحرام است.