اشعار رمضانی(6)
عاقبت این قطره تا آغوش دریا می‌رود
خوب من هرجا که باشی مهربانی نیز هست، عطر گل همواره همراهش به هرجا می‌رود.
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | عاطفه جوشقانیان
مناجات با خدا
گرچه تنها آمده، هرچند تنها می‌رود
عاقبت این قطره تا آغوش دریا می‌رود
ذره‌ها از شوق خورشید است راهی می‌شوند
هرکه پایین است با عشق تو بالا می‌رود
خوب من هرجا که باشی مهربانی نیز هست
عطر گل همواره همراهش به هرجا می‌رود
کودکی بدپیله هستم، بال پروازم بده
از حصار پیله‌ها پروانه زیبا می‌رود
سرنوشت حتمی‌اش کج رفتن و ویرانی است
خشت دیواری که بی‌تو تا ثریا می‌رود..
/918
ارسال نظرات