یادداشت؛
نام‌گذاری تسلیحات ایرانی مبتنی بر باورهای دینی
نام‌گذاری تسلیحات نظامی ایران ریشه در باورهای اسلامی دارد. مثلا پهباد ابابیل اشاره به داستان اصحاب فیل دارد که خدا مرغان ابابیل را برای نابود کردن لشکر ابرهه می‌فرستد.
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، اعزام ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن به آب‌های خلیج فارس و استقرار چهار بمب‌افکن بی۵۲ آمریکا در منطقه، برتری نظامی آمریکا را دوباره به رخ همگان کشید.
مقایسه بین قدرت نظامی یکی از گزینه‌های نشان دادن احتمال پیروزی یکی از طرفین در جنگ است.
در نزاع‌های اخیر به وجود آمده بین ایران و آمریکا بحث مقایسه بین توان نظامی ایران و آمریکا شدت گرفته است. ایالات متحده به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکننده‌های تسلیحات نظامی در جهان همواره در این مقایسه‌ها برتری داشته است.
البته در سال‌های اخیر قدرت نظامی ایران به خصوص در ناحیه تسلیحات موشکی و دفاعی رشد قابل توجهی کرده است. لازم به ذکر است که این قدرت و برتری نظامی ایالات متحده با آن حجم از تجهیزات و امکانات و فناوری‌های نظامی پیشرفته به خاطر خوی جنگ افروزی و استعمارگری‌های آنهاست.
با این وجود مقامات جهموری اسلامی ایران با اعتماد به نفس و بدون در نظرگرفتن این هیاهو‌های نظامی، از صحبت درباره جنگ با آمریکا ابایی ندارند. در حالی که بسیاری از کشور‌های دنیا فکر مقابله با آمریکا را نیز در سر نمی‌پرورانند.
ولی برای بسیاری از تحلیلگران در دنیا جای سوال است که این اعتماد به نفس جمهوری اسلامی ایران از کجا ناشی می‌شود؟ اعتماد به نفسی که با حساب و کتاب‌های آنان علی‌الظاهر تناسبی ندارد.
تکیه بر امداد‌های غیبی الهی در محاسبات سیاسی و نظامی، مورد بی‌توجهی تحلیلگران قرار گرفته است. بی‌تردید وعده الهی در خلافت مستضعفان بر روی زمین و وعده پیروزی حق علیه باطل یکی از تکیه‌گاه‌های اصلی حرکات نظام در بحث‌های سیاسی و نظامی است.
امام خمینی در جریان حادثه طبس در همین زمینه فرمودند: «آیا جز این بود که یک دست غیبی در کار است؟ چه کسی هلی‌کوپتر‌های آقای کارتر را ساقط کرد؟ ما ساقط کردیم؟ شن‌ها ساقط کردند. شن‌ها مأمور خدا بودند، باد مأمور خداست.»
این نگاه دینی که خدا حامی، پشتیبان و نگهدار طرف حق در مناقشات سیاسی و رویارویی‌های نظامی است، ریشه در اعماق تاریخ اسلام داشته و موضوع تازه‌ای نیست.
در آیه نهم سوره انفال می‌خوانیم: إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجابَ لَکُمْ- أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُرْدِفِین. این آیه صراحتاً بر فرستادن هزار فرشته برای کمک به مسلمانان در جنگ بدر اشاره می‌کند، از دید معتقدین به قرآن و اسلام، این آیه، نه یک بیان نمادین بلکه یک واقعیت مسلم است.
جمهوری اسلامی با داشتن نیرو‌هایی معتقد به وعده الهی و عاشق شهادت بدون هیچ چشم‌داشتی، در داخل و خارج از مرز‌های ایران، در برابر نیرو‌های نظامی دشمن که مهم‌ترین عنصری که قصد حفظ آن را دارند جانشان می‌باشد همواره خود را پیروز میدان نبرد می‌داند.
آیت الله مصباح یزدی در سال ۱۳۹۲ در جریان جنگ ۳۳ روزه حزب‌الله با اسرائیل می‌فرمایند: «این جنگ همراه با امداد‌های غیبی بود و وقایع آن جز با توجه به امداد غیبی، قابل تفسیر نیست.»
یا به عنوان نمونه دیگر می‌توان به هفت حکایت از عنایات غیبی در جنگ سی و سه روزه [۱] اشاره کرد. در این روایات صحبت از آتشی که رزمندگان را همچون ابراهیم در آتش نمی‌سوزاند، مردان شبح‌وار بی‌سری که در آسمان پرواز می‌کردند و به نیرو‌های حزب‌الله یاری می‌رساندند و خشاب‌هایی که خود به خود با امداد‌های غیبی پر می‌شدند و ... به میان آمده است.
نام‌گذاری تسلیحات نظامی ایران نیز ریشه در باورهای اسلامی دارد. برای مثال پهباد ابابیل اشاره به داستان اصحاب فیل در سوره فیل قرآن است که بر اساس آن، خداوند مرغان ابابیل را برای نابود کردن لشکر ابرهه می‌فرستد. مرغانی که سپاهیان ابرهه را که قصد ویران کردن خانه کعبه را داشته‌اند با رها کردن کلوخ‌هاى سنگى هلاک می‌کنند.
همچنین موشک سجیل، که از تهدید‌های اصلی برای اسرائیل غاصب است اشاره به همان کلوخ‌های سنگی است که مرغان ابابیل در قصه اصحاب فیل بر سر سپاهیان ابرهه رها کرده‌اند.
صاحب نظران درباره مسائل جمهوری اسلامی ایران باید توجه داشته باشند دفاع از حرم در سوریه یا حمایت از یمنی‌ها صرفاً مبتنی بر ملاحظات و حساب و کتاب‌های سیاسی و نظامی دنیا گرایانه نبوده و ریشه در اعتقادات ایرانیان دارد.
با این اوصاف نظر تحلیلگران درباره قدرت نظامی و برتری طرفی که علی‌الظاهر قدرت بیشتری دارد، حداقل در مورد جمهوری اسلامی ایران با توجه به نکاتی که ذکر شد جای تأمل فراوان دارد./918/ی703/س
مهدی خدایی
[۱]مشرق نیوز
ارسال نظرات