مردم اشتباه انتخاب نمیکنند
به گزارش خبرگزاري رسا، امیرحسین یزدان پناه طی یادداشتی در روزنامه خراسان نوشت : جالب است، امروز مصادف است با نود و نهمین سالگرد کودتای سوم اسفند 1299 و ظهور دیکتاتوری به نام رضاخان. دیکتاتوری که با خواست انگلیسی ها روی کار آمد و با دستور آن ها 20 سال بعد از کشور رفت و فرزندش، دیکتاتور جانشین اش شد؛ بازهم با خواست انگلیسی ها. بدون این که کسی بپرسد مردم ایران در مشروطه چه می خواستند و دیکتاتوری یک دست نشانده چه برسر آن خواسته های مردمی آورد. به بیان ساده تر، یعنی در اتاق های مستشاران انگلیسی و بعد آمریکایی ها، برای حکمرانی بر مردم ایران تصمیم گیری می شد، بدون حتی یک انتخابات نمایشی.
به همین دلیل مهم ترین دستاوردی که انقلاب اسلامی به ارمغان آورد این بود که تعیین سرنوشت کشور را از یک فرد به نام پادشاه یا قدرت های خارجی که به خصوص در نیمه قرن منتهی به انقلاب اسلامی ظهور و بروز آشکاری داشت، گرفت و به مردم داد. بازهم به بیان ساده تر، یعنی مردم در دورترین نقاط ایران حق بزرگ خود را که حکمرانی بر کشورشان بود به دست آوردند و از آن پس این صندوق های رای است که تکلیف نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری و سیاست های اجرایی و قانون گذاری کشور را تعیین می کند؛ نه نظر پادشاه دست نشانده مستشاران خارجی یا عناصر انگلیسی و آمریکایی. به همین دلیل نظام جمهوری اسلامی در کنار اسلام، قانون گرایی و دشمن ستیزی، یک رکن مهم دارد که «مردم» هستند.
جایگاه مردم در این ساختار بنا شده توسط امام خمینی (ره) را رهبر انقلاب اسلامی در سال 69 در پیامی به مناسبت اولین سالگرد ارتحال حضرت امام راحل به طور خلاصه این طور توصیف کرده اند: «نظام اسلامی متکی به مردم و متعلق به مردم و در اختیار مردم خواهد بود. مجلس شورای اسلامی که در آزادی و استقلال رأی در جهان بی نظیر است، مظهر اراده مردم و رئیسجمهور، وکیل و برگزیده مردم و مدیران کشور، آحادی از مردم اند و مردم دارای حق رأی و بیان و تصمیم در کلیه امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اند.» توجه کنیم که این دستاورد نه یک دستاورد با قدمت تاریخی که یک دستاورد 41 ساله است. یعنی پس از قرن ها که در ایران پادشاه حرف اول و آخر را می زد، تازه حدود چهار دهه است که حق حکمرانی به مردم سپرده شده است. این را مقایسه کنید با برخی نظام های ریاستی در جهان که 231 سال از انتخاب نخستین رئیس جمهورش می گذرد. این مقایسه مهم نشان می دهد که برای رسیدن به یک بلوغ سیاسی بالا، به نحوی که در کنار تشکیلات و حزب های مختلف، شیوه رقابت های انتخاباتی و اساسا انتخاب ها، به ساختاری با خطای کم و گزینش بهترین داوطلبان برسد، باید صبر و کمک کرد تا به تدریج با انباشت تجربه، آسیب ها کم و نقاط قوت بیشتر شود.
با این حال و با وجود سن کم حکمرانی مردم بر مردم در ایران، بازهم رقابت های انتخاباتی سبب می شود جریان های شکست خورده طیف های مقابل خود را با اصطلاحاتی همچون «انتخاب غلط» سرزنش کنند. بی آن که به نتیجه چنین مسیری اندیشیده باشند. در حقیقت صندوق رای، محلی است که قرار است به دعواهای حزبی و خیابان کشی ها و احیانا جنگ های داخلی پایان دهد نه آن که خود آغازی باشد بر این دعوا که شما انتخاب غلط داشتید و ... . زدودن قرن ها خودکامگی و ندیدن حرف و رای مردم در حکمرانی، نیاز به دوره گذار دارد و رای هایی که می دهیم در حقیقت برداشتن گام هایی مهم برای بلوغ سیاسی در ایران و رشد قدرت انتخاب مردمی است که 41 سال پیش تصمیم گرفتند، قدرت را خودشان به دست بگیرند.
انتخاب هرفرد با هر فکر و اندیشه ای وقتی در فرایند نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی قرار گرفت، حق مردم است و نمی توان به سادگی به مردم نهیب زد که شما اشتباه انتخاب کردید. شاید این کلام امام خطاب به وکلای ملت، کمتر دیده شده باشد اما نشان دهنده اعتقاد عمیق و واقعی ایشان به مردم است: «اکثریت هر چه گفتند آرای ایشان معتبر است ولو به خلاف، به ضرر خودشان باشد. شما ولیّ آن ها نیستید که بگویید این به ضرر شماست ما نمی خواهیم بکنیم. شما وکیل آن ها هستید؛ ولیّ آن ها نیستید... خواهش می کنم از اشخاصی که ممکن است یک وقتی یک چیزی را طرح بکنند که این طرح بر خلاف مسیر ملت است، طرحش نکنند از اوّل... لازم نیست هر مطلب صحیحی را این جا گفتن. شما آن مسائلی که مربوط به وکالت تان هست و آن مسیری که ملت ما دارد، روی آن مسیر راه را بروید، و لو عقیده تان این است که این مسیری که ملت رفته خلاف صلاحش است.» (بخشی از سخنان امام خمینی (ره) در جمع نمایندگان مجلس خبرگان قانون اساسی؛ 27 مرداد 1358) این بیانات صریح و این اعتقاد شفاف بنیان گذار جمهوری اسلامی به مردم و آن بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی که بالاتر اشاره کردم، نشان دهنده جایگاه حقیقی مردم است. به همین دلیل هیچ کس نباید مردم را به سبب انتخاب این یاآن، سرزنش کند.
باید اجازه دهیم روند بلوغ سیاسی و حکمرانی مردم ایران که 41 سال دارد و در مقابل صدها سال خودکامگی، نهالی کوچک است، طی شود. مطمئنا انتخابات دیروز از انتخابات سال 96 و انتخابات 1400 از انتخابات امروز بهتر و قدرتمند تر و منطقی تر و بلوغ سیاسی رای دهندگان نیز بالاتر خواهد بود. به مردمی که در سخت ترین شرایط پای نظام و انقلاب شان ایستاده اند و سهم خود از حکمرانی را ایفا می کنند باید احترام گذاشت. مردمی که لایق بهترین ها هستند./1360/