آیا «ترامپ» با «طالبان» معامله کرده است؟

به گزارش خبرگزاري رسا، آمریکایی‌ها برای راستی‌آزمایی پایبندی طالبان به این توافق، درخواست یک دوره کاهش خشونت چند روزه را مطرح کردند. طالبان پذیرفت. اما در نخستین شب آغاز این عهد، حمله‌هایی را علیه نیروهای ارتش افغانستان در استان بلخ انجام داد. در روزهای بعد نیز با این بهانه که این تعهد آن‌ها امضای صلح‌نامه نبوده، بلکه فقط عدم حمله به شهرهای بزرگ، نیروهای خارجی، مراکز مهم تجمع و استقرار ارتش و موارد مشابه را در نظر داشته، یورش‌های متعددی را در غرب و شمال افغانستان مرتکب شد که تاکنون ده‌ها کشته و زخمی بر جا گذاشته است. در آخرین موارد طالبان شهرستانی در استان بدخشان را تصرف کرده، فرماندار شهرستان «دره صوف» را ربوده و در استان بادغیس آشکارا وارد برخی شهرستان‌ها شد.

با وجود این عهدشکنی تمام عیار طالبان، ترامپ که در نوبت پیشین امضای همین توافق‌نامه بر سر کشته شدن تنها یک سرباز آمریکایی، کل مذاکرات را تعطیل کرد، این بار بی‌توجه به این همه کشتار، نوید داده که مقابل چشم جهانیان، توافق‌نامه صلح با طالبان را شخصاً امضا خواهد کرد. برای تمام ناظران مسائل منطقه، این رفتار رئیس جمهور لجوج آمریکا در مقابل یک گروه چریکی محدود به کوهستان‌های افغانستان که در لیست تروریستی کاخ سفید هم قرار دارد بسیار غیرمنتظره و عجیب می‌نماید. واشنگتن که برای قدرت‌های بزرگ جهانی نظیر چین و روسیه شمشیر را از رو بسته، چطور در برابر طالبان چنین زانو زده و تمام کج‌رفتاری‌های طالبان را تحمل می‌کند؟ ترامپ مدعی و مغرور که خود را رئیس جمهور قدرتمندترین کشور دنیا می‌داند، از مقابل دوربین آمدن در کنار «انس حقانی» و چند زندانی سابق خود در گونتانامو و امضای توافقی با آن‌ها جلوی چشم رسانه‌های جهان به‌دنبال چیست؟

در افغانستان اما کسی به‌دنبال پاسخ این پرسش نیست. در کابل با وجود گذشت بیش از پنج ماه از انتخابات ریاست جمهوری، هنوز کشمکش بر سر نتایج آن ادامه دارد. کمیسیون انتخابات «اشرف غنی» را با کمتر از 51 درصد آرا برنده اعلام کرده، اما برخی از اعضای نهاد مربوط به رسیدگی به شکایات انتخاباتی برآنند که فیصله آن‌ها درباره 80 هزار رأی که می‌باید باطل اعلام می‌شده اعمال نگردیده و اگر چنین می‌شد انتخابات به دور دوم می‌رفت. اکثریت نامزدهای انتخابات و رقبای آقای غنی، این نتیجه را نپذیرفته و آن را سرشار از تقلب خوانده‌اند. رقیب اصلی او یعنی «دکتر عبدالله» اصولاً خود را برنده واقعی دانسته و همزمان اعلام دولت موازی و حتی تمام وزرای کابینه را معرفی کرده است. در برخی استان‌های شمال، مردم به حمایت از عبدالله به مراکز دولتی هجوم برده و استانداران معرفی شده توسط او را به رسمیت شناخته‌اند.

کشور دستخوش آشفتگی شده و روزانه صدها دیدار میان چهره‌های مختلف و بانفوذ انجام می‌شود تا بلکه کار از این بالاتر نگیرد. در این میان اما همزمان با نزدیک شدن زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا «زلمی خلیلزاد» نماینده واشنگتن در مذاکرات با طالبان، در بدر با هر دو سوی دعوا جلسه می‌گذارد تا بلکه محفل امضای توافق صلح با طالبان در دوحه، آبرومندانه برگزار شود. معلوم نیست این صلح‌نامه مبهم و شتاب‌زده نیاز و خواست طالبان است یا ترامپ یا اشرف غنی یا رقبایش یا مردم افغانستان یا همه آن‌ها و یا هیچ‌کدام!/1360/