مهمترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، یکی از سوالاتی که همواره در عصر غیبت برای شیعیان و محبین اهل بیت مطرح بوده، این است که وظیفه ما در عصر غیبت چیست؟ برای حل این مساله باید سه بحث را مورد بررسی قرار دهیم تا به نتیجه برسیم.

اول سنت الهی جاری در عالم است و دیگری اتفاقاتی که به طور کلی در عصر ظهور رخ می­‌دهد و ثالثاً وظایفی که به تناسب با ظهور، در عصر غیبت بر دوش ماست که این وظائف باید متناسب با عصر ظهور باشد به دلیل اینکه ما در حال آماده سازی برای ظهور حضرت حجت هستیم، بنابراین هدف بلند مدت ما ظهور است و تمام اهداف کوتاه مدت و متوسط ما باید متناسب با آن چیده شود.

سنت الهی در عالم جاری است

در عالم ماده و دنیا سنت الهی بر این است که هر چیزی را با اسباب خودش پیش ببرد و تمام انسان­ها را مخیر باقی بگذارد تا با اختیار خودشان به ابعاد وجودی متعالی برسند و جبر، شرایط تعالی انسان را از بین می­‌برد، پس مخالف حکمت الهی است و انسان باید مخیر باشد. این سنت الهی در عصر ظهور هم هست و اتفاقاً بنابر روایاتی که درباره عصر ظهور بیان می‌شود، عصر تبلور اختیار انسان است که برخی را در سپاه سفیانی قرار می­‌دهد و برخی دیگر را در سپاه حضرت حجت.

ثانیاً در رابطه با عصر ظهور باید به این نکته توجه ویژه داشت که ما وقتی روایات در رابطه با عصر ظهور را به صورت نظام حلقوی بررسی می­‌کنیم، به این نتیجه می­‌رسیم که عصر غیبت به اینگونه نیست که به محض ظهور حضرت حجت، تمام انسا­ن­ها اصلاح گردند و همه چیز عالی شود، بلکه ظهور بسیار سخت می­‌باشد و شاید بتوان گفت که انقلاب اسلامی ایران ماکتی کوچک از انقلاب جهانی است و سختی­‌هایش صدها برابر سختی­‌های انقلاب اسلامی خواهد بود.

منتظر در ایجاد تخصص باید تلاش کند

بنابراین امام زمان در مرحله­ اول متخصصانی را می­‌خواهد که همانند مالک اشتر توانایی اداره­ کشوری مانند مصر را داشته باشند و حضرت با خیال راحت منطقه­‌ای را به آنها بسپارد و صِرف خوب بودن کافی نیست، همانطور که کمیل در تقوا و تهذیب عالی بود اما در بُعد حکومتی دردی از حضرت دوا نمی­‌کرد.

ثالثاً بنابر دو مقدمه­‌ای که گفته شد، دینی عمل کردن حتماً به صِرف اهتمام بر بعضی مستحبات نیست، بلکه اگر کسی در رشته­ تخصصی خود در جهت خدمت به جامعه­ اسلامی تلاش کند، در واقع دینی عمل کرده و در مسیر تحقق ظهور، قدم برداشته است و در جرگه­ سربازان حضرت حجت قرار می­‌گیرد، هرچند که به این قضیه التفات نداشته باشد.

برای این مسأله می­‌توان به یکی از روایات اشاره کرد که یکی از اصحاب ائمه تاجر بود و وضع خوبی هم داشت، خدمت یکی از ائمه رسید و عرض کرد که دیگر نمی­‌خواهم تجارت را ادامه دهم و قصد دارم به شاگردی شما بپردازم، حضرت با این پیشنهاد مخالفت کردند و فرمودند که در تجارتی که هستید، تلاش زیادی کنید و این خود دلالت بر اهمیت تخصص­‌های مورد نیاز در یک جامعه­ اسلامی دارد.

بنابراین بهترین راه برای امام زمانی شدن و مطابق وظیفه عمل کردن در عصر غیبت؛ این است که هر کدام از ما در مسیر تخصص­‌هایمان تلاش کنیم تا در خدمت جامعه قرار بگیریم و مسیر را برای ظهور فراهم کنیم و حتی ان شاالله خودمان یکی از متخصصان آن دوران باشیم. /882/ 704/

علی رضا سیاحت، طلبه درس خارج حوزه علمیه قم