نگاهی به زندگی و شهادت امام کاظم

هفتمین امام شیعه امامیه حضرت موسی بن جعفر معروف به امام موسی کاظم و ملقب به کاظم و باب‌الحوائج است که مسلمانان به‌ویژه شیعیان، او را به دلیل بردباری‌اش در برابر معاندان و فرو نشاندن خشم خویش در مقابل دشمنان، «کاظم» لقب داده‌اند.

حجت الاسلام دکتر سید محمد مهدی حسین پور مدرس حوزه و دانشگاه درگفت وگو با خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا با اشاره به گزارش های زندانی شدن امام موسی کاظم علیه السلام گفت: درباره زندانی شدن امام موسی بن جعفر گزارش‌های یک‌سانی وجود ندارد نخستین گزارش دربارۀ زندانی شدن امام به زمان مهدی عباسی باز می‌گردد که از سوی والی مدینه به اتهام بخشش‌های زیاد و جمع‌آوری وجوهات دستگیر و روانه بغداد شد اما مهدی عباسی حضرت علی را خواب دید که او را از زندانی کردن امام کاظم نهی کرد، ازاین‌رو از امام خواست که بر ضد او قیام نکند و آن حضرت را آزاد کرد.

وی با توجه به اینکه در برخی منابع زندانی شدن امام کاظم از سوی هادی عباسی نقل شده است، عنوان کرد: با توجه به دولت مستعجل هادی عباسی و نبودن مستندات قوی، زندانی شدن امام از سوی هادی عباسی، بعید به نظر می‌رسد، به‌ویژه که گزارش‌های زندانی شدن امام در زمان هادی عباسی با گزارش‌های زمان مهدی عباسی یک‌سان‌اند.

پژوهشگر تاریخ با اشاره به مدت و تعداد دفعاتی که امام از سوی هارون زندانی شده است، ابراز داشت: اختلاف نظر وجود دارد و به اختلاف چهار تا چهارده و هفت تا ده سال ذکر شده است، امام به دستور مستقیم هارون عباسی در شهرهای مختلفی مانند بصره و بغداد زندانی شده است و بر پایه گزارش‌های متعدد تاریخی امام چهار بار در زمان هارون و به مدت حد اقل چهار سال و به ترتیب در زندان بصره (سال 179 _ 180ق) با مسئولیت عیسی بن جعفر، زندان بغداد (181 _ 182ق) در زندان فضل بن ربیع، زندان بغداد (181 _ 182ق) در زندان فضل بن یحیی، زندان بغداد (182 _ 183ق)، زندان سندی بن شاهک  زندانی شده است.

حجت الاسلام حسین پور افزود: مشهور در تاریخ شهادت آن حضرت بیست و پنجم رجب سال 183ق در 55 سالگی و در حبس سندى بن شاهک در زندان بغداد است که سندی بن شاهک به دستور هارون با ریختن سم در غذای امام و به قولی با خوراندن خرمای سمی آن حضرت را در زندان مسموم کرد و به شهادت رساند.

وی در پایان با توجه به نوع شهادت اظهار داشت: دو قول دیگر نیز در نحوه شهادت آن حضرت گزارش شده است، ابوالفرج اصفهانی نقل کرده است که آن حضرت را در پارچه (یا فرشی) پیچیده و فشار دادند تا حضرت به شهادت رسید و مستوفی به نحوه شهادتی بسیار دردناک اشاره کرده و به نقل از منابع شیعه می‌گوید به فرمان هارون سرب گداخته در حلق حضرت ریختند.