از تقویت شورای نگهبان تا حمله به نظارت استصوابی

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، اصلاح طلبان تندرو پس از برگزاری میتینگ انتخاباتی در حسینیه جماران که روزگاری یادآور دیدارهای مردمی و بی آلایش پیر جماران بود و امروزه سوگمندانه محل رفت و آمد سیاسیون تند علیه نظام و ولی فقیه شده است، چند محور را پس از انتخاب بهزاد نبوی به عنوان راس نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان برای انتخابات 1400 دنبال می کنند. یکی از راهبردهای همیشگی اصلاحات، ثبت نام های وسیع با هدف باج گیری از حاکمیت، تعیین شرط برای حضور در انتخابات، عبور از موانع قانونی و توجیه عدم پایگاه اجتماعی است.

تحریف گفتمان انقلاب توسط اصلاحات و همسوئی موسسه تنظیم و نشر آثار امام

اردوگاه اصلاح طلب در دو دهه اخیر در اجرای راهبرد پنهان خود مبنی بر تغییر ساختار نظام از طریق انتخابات شکست خورده و اکنون خود را ناتوان از رشد و پرورش چهره های توانمند سیاسی می بیند.  امروزه جبهه اصلاح طلب نتوانسته حسادت خود را نسبت به موفقیت های جبهه انقلاب و انبوه رویشی های انقلابی در ابعاد علمی، سیاسی و فرهنگی پنهان کند. از این رو سعی دارد گناه شکست های پی در پی و ناتوانی در نیروسازی درونی را به گردن شورای نگهبان بیندازد. مثلا یکی از شخصیت های منتسب به این جبهه به تازگی گفته ریلی که در قالب نظارت استصوابی برای انتخابات گذاشته شده ریل معیوبی است.[1]

هم چنین اصلاح طلبان با هدف فرافکنی ناکارآمدی دولت روحانی در اداره امور داخلی و بی حاصل ماندن برجام و سایر تدابیر دولت یازدهم و دوازدهم در سیاست خارجی، حاضر به پرداخت هزینه حمایت از حسن روحانی در دو انتخابات گذشته نیستند و ضمن نا دیده گرفتن دستاوردهای بزرگ نظام در گام اول انقلاب، سعی دارند قدرت درونی و دکترین دفاعی حاکمیت را زیر سوال برده و به عنوان مانعی برای دیپلماسی بین المللی معرفی کنند.

رسانه وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار امام نیز همراه و همسو با اصلاح طلبان تندرو به تبلیغ افکار و شعارهای آنان بر علیه ساختارهای رسمی نظام می پردازد. در حالی که با مرور بر مبانی فکری و سیره یادگار امام ، ایشان را مدافع و حامی شورای نگهبان می یابیم.

حمایت یادگار امام از شورای نگهبان و نظارت استصوابی

سرویس سیاسی خبرگزاری رسا در سالگرد رحلت حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی، یادگار امام خاطره ای را به نقل از آیت الله محمد امامی کاشانی،‏ عضو شورای نگهبان در خصوص پشتیبانی یادگار امام از شورای نگهبان و کارکرد نظارتی آن نقل می کند تا شاید در اصلاح مشی رسانه منتسب به موسسه ای که یادگار امام بنیان آن را نهاده، موثر افتد.

«من حاج احمدآقا را برای امام خیلی دلسوز‏‎ ‎‏می دانستم. خیلی دلسوز بود. یک وقت یادم هست بعضیها در روزنامه علیه من‏‎ ‎‏می نوشتند، راجع به نظارت بر انتخابات. علیه شورای نگهبان نوشتند، البته نوک قلمشان‏‎ ‎‏به طرف من بود و اسم می بردند. بعد جناب آقای صافی آمدند در شورای نگهبان و‏‎ ‎‏همین طور که وارد شدند گفتند انصافاً که خیلی هتک کردند. صحبت شد که چه کار کنیم.‏‎ ‎‏قرار شد که شورای نگهبان یک نامه ای به امام بنویسد که در آن نامه بنویسد که ما‏‎ ‎‏وظایفمان را انجام دادیم و هرچه هم شما امر بفرمایید ما مطیعیم. شما امامید شما ولایت‏‎ ‎‏بر ما دارید. و ما مطیع محضیم، اما آنچه می گذرد در شرایط موجود این است. شرایط‏‎ ‎‏بسیار حادی بود آن روز، خیلی بحث ناگواری بود برای شورای نگهبان، این نامه را‏‎ ‎‏نوشتند. دوازده نفر هم امضا کردند.

نامه همه چند رکن داشت. یعنی سه موضوع در‏‎ ‎‏نامه بود. یک اینکه اعضای شورای نگهبان فرمانبردار شمایند. و ما به نظرات خودمان‏‎ ‎‏هیچ کاری نداریم. هرچه شما نظر بدهید، همان را صلاح کشور و صلاح نظام می دانیم.‏‎ ‎‏دوم اینکه: ما تاکنون راجع به انتخابات این کارها را کرده ایم، به صورت اشاره، و سوم‏‎ ‎‏اینکه: در روزنامه ها اینطور برای ما می نویسند. حالا امر شما مطاع است و هر چه شما‏‎ ‎‏بفرمایید مطیع هستیم. فقط می خواستیم درد دل کرده باشیم خدمت شما. نامه را نوشتند.‏‎ ‎‏دوازده نفر اعضای شورای نگهبان امضا کردند. من را مأمور کردند که نامه را ببرم خدمت‏‎ ‎‏امام اعلی الله مقامه.

نامه را برداشتم. خوب شورای نگهبان تا بحثهایش را بکند. نامه اش‏‎ ‎‏را بنویسد شد ظهر. نزدیک ظهر بود. من حرکت کردم آمدم جماران. درست اذان ظهر‏‎ ‎‏بود. چند دقیقه از اذان ظهر دیگر گذشته بود. خوب با حالی که داشتند که نمی شد آدم‏‎ ‎‏برسد خدمت امام همین طور. آن هم یک ربع بعدازظهر. نشدنی بود. ولی وقتی من آمدم‏‎ ‎‏به آقایانی که در دفتر امام تشریف داشتند، گفتم با امام کار دارم و نامه دارم، بلافاصله‏‎ ‎‏رفتند، یعنی من دیدم دو سه دقیقه نگذشت که آقای حاج احمدآقا حضور پیدا کردند.‏‎ ‎‏تشریف آوردند. به من گفتند که مطلب چیست؟ گفتم بله این نامه است بفرمایید به امام‏‎ ‎‏بدهند. ‏

‏‏خدا رحمت کند ایشان را. گفتند من اجازه دارم بخوانم؟ گفتم: بله، شما که محرم‏‎ ‎‏اسرارید بخوانید. ایشان نامه را باز کردند و خواندند. بعد گفتند امام مشغول نمازند‏‎ . نمازشان تمام بشود می رویم.

چند دقیقه گذشت و رفتیم خدمت امام. من یک گزارشی‏‎ ‎‏دادم. گفتم که این نامه است. امام فرمودند که خوب بخوانید. نامه هم دست آقای حاج‏‎ ‎‏احمدآقا بود، به من گفتند می خواهید من بخوانم. گفتم بخوانید.

آقای حاج احمدآقا‏‎ ‎‏شروع کرد نامه را برای امام خواندن. من هم، هیچ چیز نمی گفتم. بعد که نامه تمام شد به‏‎ ‎‏امام عرض کردم، آقا خیلی اینها به ما اهانت کردند. شما اگر دستور بدهید که من و همه‏‎ ‎‏اعضای شورا، ما عقیده مان این است، ما جاروکشی این خیابان ها را بکنیم، می کنیم. امر‏‎ ‎‏شما برای ما امر است. ولی بدانید اینها با ما این جوری کردند. تا من این را گفتم، امام‏‎ ‎‏خوب یک رأفت خاصی داشتند، یک حالی پیدا کردند از اینکه من مثلاً این جوری‏‎ ‎‏خدمتشان عرض کردم.

آقای حاج احمدآقا به من گفتند که آقای امامی! امام یک چنین‏‎ ‎‏حالتی دارند و... معنایش این بود که یعنی امام ناراحت می شوند، من سکوت کردم. و بعد‏‎ ‎‏امام به من فرمودند که من یک چیزی می نویسم می دهم احمد، شب بخوانند در‏‎ ‎‏تلویزیون.

آن وقت شب یک بیانیه خیلی عالی خوانده شد که عباراتش الآن خوب یادم‏‎ ‎‏نیست. اینکه هنوز چیزی نگذشته است، دارد تکرار می شود، آن زمانی که مجتهدین در‏‎ ‎‏مجلس بودند. و نظارت بر مجلس می کردند، در عصر مشروطه، و علیه آنها اقدام کردند.‏‎ ‎‏هنوز چیزی نگذشته که شما علیه فقهای شورای نگهبان این حرف ها را می نویسید. من‏‎ ‎‏می دیدم که خوب از اول که ما رفتیم خدمت امام فرمودند من چیزی می نویسم می دهم‏‎ ‎‏احمد.»[2]

پی نوشت:

[1] پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبر شماره 1499086.

[2] http://www.imam-khomeini.ir/fa/n141743/ به نقل از نشریه حضور، شماره 10، ص 139.