یادداشت؛
کنترل کیفی انتخابات
پاک آیین نوشت: کنترل کیفی انتخابات تا حد زیادی به احزاب و به ویژه رسانه ها باز می گردد. رسانه ها می توانند کیفیت انتخابات را تا سطح اعمال اراده آگاهانه مردم ارتقا داده و از تقلیل آن به زنجیره شوک های تبلیغاتی، هیجانات عاطفی و بازی موسوم به هفته آخر جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری رسا، پدرام پاک آیین در یادداشتی تحت عنوان «کنترل کیفی انتخابات» نوشت: انتخابات در کشور ما محصول مردمسالاری دینی است؛ محصولی که هر بار با درجه ای از کیفیت به ظهور می رسد. پیداست که هر چه انتخابات کیفی تر باشد، بر کارآمدی و مقبولیت نظام می افزاید.
در ایران نظارت بر انتخابات به عهده شورای محترم نگهبان است، اما در کنار این نهاد رسمی، کنترل کیفی انتخابات تا حد زیادی به احزاب و به ویژه رسانه ها باز می گردد.
رسانه ها می توانند کیفیت انتخابات را تا سطح اعمال اراده آگاهانه مردم ارتقا داده و از تقلیل آن به زنجیره شوک های تبلیغاتی، هیجانات عاطفی و بازی موسوم به هفته آخر جلوگیری کنند.
در اینجا به انواع مسئولیت اجتماعی رسانه ها در انتخابات و لزوم افزایش حمایت مادی و معنوی از آنها برای ایفای این نقش راهبردی اشاره می شود:
۱. رسانه ها می توانند آرمان های نظام اسلامی را با واقع نگری حاصل از تحلیل محیط اجتماعی و مطالبات مغفول مانده مردم پیوند دهند و از سوق یافتن کنش های سیاسی به سوی رادیکالیسم یا انفعال جلوگیری کنند.
۲.رسانه ها می توانند با تکیه بر نیازسنجی علمی و بی طرفانه، خواسته های اولویت دار مردم را برجسته کنند و پیش چشم کاندیداها به تصویر درآورند. چنین تصویر روشن و واقع نمایانه ای مانع از طرح وعده های خارج از متن، پوپولیستی و لحظه آخری در شعارهای انتخاباتی می شود.
۳.رسانه ها می توانند حرف های درگوشی نیروهای حاشیه ای را با صدای بلند بازتاب دهند. انعکاس این نجواها با فرکانس بالا و تبدیل آن به عرصه مطالبات نیروهای حاشیه ای، حس طردشدگی و انزوا را از آنها زدوده، به فروکش احساس محرومیت در این نیروها و ترغیب آنان به مشارکت می انجامد.
۴. رسانه ها می توانند نقد روشمند برنامه های کاندیداها را به مطالبه ای عمومی تبدیل و جایگزین میل به شعارهای توزیعی و افشاگری نامزدها علیه یکدیگر کنند؛ به خصوص که سیاست افشاگری به رغم اندک فواید آن، تسری ارزیابی مردم به عموم مسئولان و کاهش اعتماد و مشارکت آنان را در پی دارد.
۵. رسانه ها می توانند وعده های نامزدها را امکان سنجی کنند و از حیث تناسب با توان مالی و قابلیت های حکمرانی دولت مورد ارزیابی قرار دهند. با این روش از انباشت انتظارات غیر واقعی و به دنبال آن احساس نارضایتی در جامعه جلوگیری می شود.
۶. در نهایت رسانه ها می توانند به انگیزه برگزاری انتخابات، تعلقات دینی، سیاسی و ملی مردم را بیش از پیش تقویت کنند و با افزایش سرمایه اجتماعی نظام اسلامی، از مشارکت مردم خاطره ای جمعی و قابل مباهات در عرصه مناسبات بین المللی بسازند.
ارسال نظرات