الزامات تربیت دینی در خانواده

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا،امروزه و با شرایطی که فضای مجازی و رسانه ها اجتماعی در جهان پدید آورده اند بدون شک اهمیت به تربیت دینی فرزند در خانواده امری بسیار مهم و حیاتی محسوب می شود چرا که هر کودکی که متولد می شود مانند آینه ای شفاف و زلال است والدین باید با تربیت صحیح این پاکی و طهارت را تقویت کنند و نباید با با تربیت نادرست آن را دچار زنگار و تدوین کنند چرا که خداوند در قرآن کریم فرموده است که مردم را بر اساس فطرت خدای آفریده است و والدین موظفند زمینه رشد و شکوفایی این قدرت خدایی را فراهم آورند و اجازه ندهند که این امانت الهی دچار آفت و زیان گردد.

فرزند در ابتدای زندگی مظهر پاکی و صمیمیت است پیش از تربیت والدین نسبت به پدیده ها و ارزش‌ها تصوری ندارد و تمام آنچه که هست را از والدین می آموزد به همان راهی که والدین و اطرافیان به او نشان می‌دهند حرکت می کند هر زمان امری از ناحیه ما ناخوشایند معرفی شود آنها نیز بدون هیچ تعامل که به واقع هنوز قدرت آن در درون شان رشد نگر ده است آن را امری ناخوشایند می دانند و برعکس آن هم درست است از این جهت است که بسیاری از اخلاق های ثابت و زودگذر در پرتو تلاش والدین است که در فرزندان شکل می گیرد.

تربیت دینی فرزندان مستلزم مسائلی است که رعایت کردن آنها می تواند نقش بسیار مهمی در اثربخشی تلاش والدین داشته باشد که از آن جمله می توان به پاکیزه ساختن محیط خانه از مسائل ضد ارزشی یاد کرد که اگر این مسئله انجام شود تربیت دینی موثر خواهد بود و اگر انجام نشود تربیت دینی بلا اثر است از مسائل دیگران است که نباید در تربیت دینی به بخشی از اعمال خشک و بی روح اتفاق کنیم بلکه باید در تربیت دینی همه ابعاد مورد توجه قرار گیرد باید دانست که این مجموعه است که بدون هماهنگی میان اجزای آن نمی توان با رعایت کردن اصولی مختصر نتیجه قابل قبولی به دست آورد.

از مسائل مهم دیگری که می بایست در تربیت دینی فرزند مورد توجه قرار گیرد نحوه تمایل دادن فرزند به تربیت دینی است شیوه اجبار و خشونت عاقبت درستی در تربیت ندارد و بسیاری از افراد که در سن بلوغ در برابر پدر و مادر خود سرکشی می کنند کسانی هستند که در سنین خردسالی و نوجوانی با اجبار به انجام امور عبادی فراخوانده شدند این در حالی است که خداوند هیچگاه کسی را که توان انجام کاری را ندارد بهبهان او را مکلف نمی سازد بنابراین توجه کردن به روحیات فرزند ظرفیت و استعداد های او برای تربیت دینی مسئله‌ای مهم و اجتناب ناپذیر است در تربیت دینی صریح گویی پند و اندرز و نصیحت چندان کارساز نیست و مهمترین مسئله در تربیت دینی فرزندان عامل بودن پدر و مادر به اعمال و رفتار الهی است.