صلح برای کشتن مردم!
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، در روز سي ام اكتبر 1991م همايش به اصطلاح صلح خاورميانه ميان رژيم اشغالگر قدس و مصر، اردن، سوريه، لبنان و سازمان آزاديبخش فلسطين و با حضور جورج بوش (پدر) رئيس جمهور پيشين امريكا و ميخائيل گورباچف، آخرين رهبر اتحاد جماهير شوروي در شهر مادريد پايتخت اسپانيا برگزار شد. اين همايش زماني كار خود را آغاز كرد كه موقعيت سياسي كشورهاي عربي در جنگ دوم خليج فارس، شديداً تضعيف شده بود. در اين اجلاس و جلسات ديگر كه براي سازش بين اعراب و اسرائيل تشكيل گرديد، رژيم صهيونيستي بر اصلِ "صلح در برابر صلح" تأكيد ميكرد اما دولتهاي عربي اصل زمين در برابر صلح را مطرح ميكردند و خواستار عقبنشيني اسرائيل از سرزمينهاي اشغالي بودند. سرانجام تل آويو به كمك واشنگتن توانست در صف مذاكره كنندگان عرب اختلاف ايجاد كند. اين كنفرانس كه در 4 نوامبر همان سال خاتمه يافت و ساير جلسات و مذاكراتِ به عمل آمده، باعث شد تا در سالهاي بعد، سازمان آزاديبخش فلسطين و اردن، جداگانه با رژيم اشغالگر قدس پيمان به اصطلاح صلح امضا كردند. اما در واقع در طول ساليان گذشته، رژيم صهيونيستي نه تنها به تعهدات خود در برابر دولتهاي عربي و سازمان آزاديبخش فلسطين عمل نكرده است بلكه بر سركوب فلسطينيان افزوده و نشان داده كه صلح واقعي با چنين رژيم نژادپرستي، امكانپذير نيست.
بدین مناسبت مروری داریم بر مشهورترین جنایت های رژیم صهیونیستی در هفتاد سال گذشته؛
کشتار «دیر یاسین»
در بامداد روز نهم آوریل سال ۱۹۴۸ نیروهای موسوم به «آرگون» رژیم صهیونیستی از مناطق شرق و جنوب وارد روستای «دیر یاسین» و نیروهای «اشتیرن» نیز از قسمت شمال وارد این روستا شدند و بدین گونه روستا از هر طرفی بجز طرف غربی به محاصره درآمد.
تخمین زده میشود در این جنایت بین ۲۵۰ تا ۳۶۰ فلسطینی به شهادت رسیده باشند؛ صهیونیستها اجساد قربانیان را در چاه های آب روستا انداخته و درهای آن را به منظور سرپوش نهادن بر جنایت های خود بستند.
جنایت «کفر قاسم»
اندکی پس از ساعت ۱۷ روز ۲۹اکتبر ۱۹۵۶، پلیس رژیم صهیونیستی بدون اعلام قبلی در شش روستای فلسطینی از جمله کفر قاسم پستهای ایست و بازرسی برپا کرد. سرگرد اسرائیلی «شموئل مالینکی» در یک جلسه کوتاه به افراد خود دستور داد هر غیرنظامی فلسطینی که بعد از ساعت ۱۷ به خانهاش رسید به قتل برسانند و اینگونه دومین جنایت بزرگ صهیونیستها در فلسطین پس از دیر یاسین رقم خورد و نظامیان صهیونیست ۴۷ زن و مرد و کودک فلسطینی اهل روستای کفر قاسم را به خاک و خون کشیدند.
کشتار مسجد ابراهیمی (ع) در الخلیل
قتل عام مسجد ابراهیمی (ع) در «الخلیل» کرانه باختری در روز عید فطر سال ۱۹۹۴ (۲۵ فوریه) توسط «باروخ گلدشتاین» که یک یهودی آمریکایی الاصل ساکن فلسطین اشغالی بود، انجام شد.
وی هنگامی که نمازگزاران در حال سجود بودند با مسلسل از کنار یکی از ستونهای مسجد به روی آنان آتش گشود و در نتیجه ۲۹ تن را به شهادت رساند و ۱۲۵ تن را زخمی کرد. وی نهایتاً توسط نمازگزاران دستگیر و کشته شد.
رژیم صهیونیستی در پی آواره کردن ساکنان کل یک محله در قدس اشغالی
اهالی محله «شیخ جراح» در قدس اشغالی از سال ۱۹۷۲ با توطئهای صهیونیستی مقابله میکنند که قصد بیرون کردن این خانوادهها از منازلشان را دارد.
فلسطینیها به موجب توافقنامهای که در سال ۱۹۶۵ میان دولت اردن و «آنروا» (آژانس امداد و کاریابی ویژه آوارگان فلسطینی وابسته به سازمان ملل) بسته شد مالک این زمینها در قدس محسوب شده و منازل آنها توسط دولت اردن ساخته شد.
اما صهیونیستها مدعی هستند زمینی که منازل فلسطینیها در آن بنا شده قبلا متعلق به خانوادههای یهودی بوده است. رژیم صهیونیستی اکنون با تبانی در دادگاههای قدس توانسته این ادعای دروغ خود را به کرسی بنشاند و صدها فلسطینی با آوارگی اجباری روبرو هستند.
جنگ ۲۰۰۸-۲۰۰۹ علیه نوار غزه
در ۲۷ دسامبر ۲۰۰۸ (۲۲ روزه)، ۸۰ جنگنده اسرائیلی دهها نقطه در نوار غزه را بمباران کردند و در این ضربه اول ۲۰۰ فلسطینی شهید و ۷۰۰ نفر دیگر مجروح شد که بیشتر آنها از اعضای پلیس فلسطین و در مقدمه آنها فرمانده کل پلیس «توفیق جبر» بود.
حمله رژیم صهیونیستی به غزه غزه اندکی پس از خاتمه توافقنامه ششماههای که بین اسرائیل و مقاومت به امضا رسیده بود، شروع شد.
در سوم ژانویه ۲۰۰۹ -۸ روز پس از شروع جنگ- رژیم صهیونیستی حمله زمینی خود به نوار غزه را آغاز کرد و صدها تانک اسرائیلی با عملیاتهای هوایی همراه شدند و بر وسعت بمباران غزه افزودند.
در این حمله ۱۴۱۹ نفر از نوار غزه شهید شدند که بیشتر آنها از شهروندان عادی و زنان و کودکان بودند.
جنگ ۲۰۱۲ علیه نوار غزه
جنگ سال ۲۰۱۲ ( ۸ روزه) با ترور «احمد الجعبری» از فرماندهان ارشد گردانهای «القسام» شاخه نظامی حماس آغاز شد و رژیم صهیونیستی پس از این ترور حملات هوایی گسترده خود به غزه را آغاز کرد.
مرکز اطلاعات بهداشتی فلسطین در گزارش خود اعلام کرد که در سال ۲۰۱۲ در جریان تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه ۲۷۸ فلسطینی شهید و ۲هزار و ۱۵۸ نفر نیز زخمی شدند.
جنگ ۲۰۱۴ علیه نوار غزه
۲۲ خرداد سال ۱۳۹۳ (۱۲ ژوئن ۲۰۱۴) بود که صهیونیستها از گم شدن سه اسرائیلی در کرانه باختری خبر داده و بلافاصله حماس را به ربودن آنها متهم کردند. به همین بهانه هم بود که یورش به خانههای فلسطینیها در کرانه باختری آغاز شد و بیش از ۵۰۰ جوان فلسطینی بازداشت شدند. بعد از مدتی سخنگوی پلیس رژیمصهیونیستی در گفتوگو با خبرنگار شبکه بیبیسی اذعان کرد که گم شدن و مرگ سه اسرائیلی در کرانه باختری ارتباطی با حماس نداشته است.
یک شهرکنشین صهیونیست به نام «یوسف حاییم بن داوید» (۲۹ ساله) در تاریخ ۱۱ تیرماه به همراه دو شهرکنشین دیگر «محمد ابوخضیر» نوجوان فلسطینی را به بهانه انتقام ربایش سه اسرائیلی یادش شده ربودند و وی را به شهادت رساندند. وی در مورد جزئیات این جنایت گفته است که پس از دزدیدن ابوخضیر وی را به یک مکان دورافتاده میبرند و با شیء سنگینی به سر وی میزنند و سپس او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار میدهند و در نهایت با ریختن بنزین بر این نوجوان فلسطینی جسد او را زنده زنده آتش میزنند، این اقدامات در کنار اتفاقات دیگر جرقههای جنگ سوم غزه را زد.
پس از چندین درگیری اولیه میان رژیم صهیونیستی و مقاومت، کابینه امنیتی این رژیم پس از جلسه سه ساعته تصمیم گرفت تجاوز به نوار غزه را از سهشنبه ۱۷تیر (۸ جولای) آغاز کند و جنگ سوم (۵۱ روزه) علیه غزه آغاز شد. رژیم اسرائیل حمله خود را تحت عنوان «صخره سخت» علیه نوار غزه آغاز کرد و گروههای فلسطینی در قالب عملیات «بنیان مرصوص» و «العصف المأکول» پاسخ دادند.
این تجاوز ۵۱ روزه نزدیک به ۲۲۶۰ شهید و نزدیک به ۱۱ هزار مجروح بر جای گذاشت. کودکان و زنان بخش زیادی از کشته شدگان را تشکیل دادند به نحوی که خبرها از شهادت ۵۰۰ کودک و بیش از ۲۵۰ زن حکایت داشت. رژیم صهیونیستی تعداد نظامیان کشته شده در جنگ غزه را ۶۴ نفر اعلام کرده و حماس این تعداد را ۱۶۱ نفر میداند این درحالی است که پایگاه خبری «پانورما» تعداد این افراد را بیش از ۶۰۰ نفر اعلام کرد.
پس از چند آتشبس موقت در طول جنگ، مقامات رسمی حماس چهارم شهریور (۲۶ اوت) اعلام کردند که با اسرائیل برای پایان دادن به هفت هفته درگیری در غزه به توافق رسیدهاند.
این تنها بخشی از جنایات رژیم صهیونیستی در طول دوران تاریخ جعلی خود است؛ زیرا این رژیم به طور مداوم و پراکنده همچون توموری سرطانی در حال گسترش است؛ این پیکر نحیف فلسطین است که هر روز به خاک و خون کشیده می شود؛ کودکان آن در برابر خانواده و والدین آن در برابر کودکان کشته می شوند.
اگر نبود سستی سران کشورهای عربی تا به امروز این غده سرطانی برچیده شده بود اما رژیم صهیونیستی با هزاران خدعه زیر پرچم صلح در قلب کشورهای اسلامی در حال گسترش است.
بارها مذاکرات صلح در این دوران نشان داده است که برنده این کنفرانس ها تنها رژیم صهیونیستی است زیرا با این دست مذاکرات نخست به خود مشروعیت سیاسی می دهند و در قدم بعد آنچه را به زور گرفته است برای خود با مذاکره تثبیت می کند، امید است جوانان غیور کشورهای مسلمان با عبرت از گذشته، مسیری را که تاکنون طی شده را تغییر دهند چرا که چیزی جز شکست ندارند و در نتیجه بتوانند با مقاومت که تنها راه نجات فلسطین است، حق مردم ستم دیده فلسطین را بازپس گیرند.