طلاب جهادگری از جنس گمنام

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، نام جهاد و جهادگری مدتی است که در حوادث مختلف روزگار شنیده می شود، افرادی که از جان و مال خود می گذرند و خود را برای امداد به نیازمندان می رسانند.

طلاب در این میان نشان دادند که هرجایی نیاز به آنان باشد پیش قدم می شوند البته باید گفت که این قضیه چیز جدیدی نیست و از گذشته این طلاب بودند که در حوادث انقلاب و جنگ دوشادوش مردم و حتی پیشاپیش آنان در خط مقدم مبارزه بودند.

این طلاب حالا در حوادث طبیعی و اتفاقات ناگوار جزء اولین گروه هایی هستند که خود را برای یاری رساندن به مردم می رسانند.

البته که باید گفت این حضور نه به جهت این است که طلاب خود مشکلات کمی دارند، زیرا با دقتی در وضعیت معیشتی آنان در می یابید که آنان زیر بیشترین فشارهای مالی قرار دارند، طلابی که با شهریه ای که حتی کفاف اجاره خانه خود را هم نمی دهند، از زن و بچه خود دست کشیده به یاری مردمی که نیازمند آنان است می شتابند.

در اینجا باید به نقش بی بدیل خانواده های آنان نیز اشاره کرد و آن را فراموش نکرد زیرا اگر همراهی آنان نبود این طلاب جهادگر نمی توانستند با خیالی راحت برای خدمت رسانی بروند.

مدرسه الامام علی بن موسی الرضا(ع) از جمله مدارس حوزه است که جهادگرانی مثال زدنی دارد، مدرسه ای که بوی جبه ها از آن به خوبی شنیده می شود و طلاب آن وظیفه جهادگری را در کنار درس جزء وظایف خود می شمارند.

این طلاب جهادگر در طول سال هر روز و هر هفته علاوه بر درس و تحصیل علوم دینی به بحث کمک به نیازمندان می پردازند و جالب آنکه این کار جهادی خود را نه به عنوان کاری دم دستی بلکه به عنوان وظیفه بر خود می شمارند، جالب آنکه آنان برای کمک رسانی نه رنگ و مذهب که حتی مرز هم نمی شناسند و کار جهادی خود را که در سیل و زلزله پیگیری می کردند این بار در نقطه صفر مرزی و کمک به آوارگان افغانستانی انجام داده اند.

در ذیل برخی از فعالیت های این طلاب جهادگر در امر کمک رسانی به آمده است:

حجت الاسلام مهدی امام طلبه درس خارج و عضو جهادی مدرسه فقهی الامام علی بن موسی الرضا(ع):

رسا_فعالیت های جهادی شما چگونه شکل گرفت و به کدام مناطق اعزام شده اید.

فعالیت های جهادی ما از زمان نوجوانی و زندگی در شهر اهواز و مساجد آنجا آغاز شد، البته آن موقع مثل الان بازار کار جهادی گرم و پرتب و تاب نبود اما با ورود به قم خصوصاً در این هفت، هشت سال گذشته به واسطه اتفاقات و بلایای طبیعی که رخ داد به نظر رسید حضور نیروهای مردمی و انقلابی ضروری است و از زمان وقوع زلزله کرمانشاه به صورت جدی تحت قالب گروه جهادی علی بن موسی الرضا (ع) قدم به این عرصه نهادیم، سپس به کمک سیل زده های آق قلا، خوزستان، در ایام کرونا به کمک مراکز درمانی و بیمارستان ها و اخیراً قصد داشتیم به میناب جهت کمک به هموطنان جنوبی برویم که براساس اطلاعاتی که بدستمان رسید در آن منطقه نیازی به حضور فیزیکی نبود و بیشتر ساکنان آن منطقه نیازمند اقلام گرمایشی و بهداشتی هستند که به دنبال تهیه موارد لازم و ضروری می باشیم تا ان شاء الله در اسرع وقت به دست هموطنان عزیز هرمزگانی خود برسانیم.

رسا_اولین یا تنها گروه جهادگری که به کمک پناهجویان افغانستانی در منطقه صفرمرزی شتافته جهادگران مدرسه فقهی الامام علی ابن موسی الرضا (ع) است، در این زمینه اگر مطلبی هست، بفرمایید.

بعد از حضور طالبان و جریاناتی که در کشور دوست و همزبان ما یعنی افغانستان رخ داد، عده ای از مردم به هر دلیلی دچار نابسامانی شدند و گروه زیادی به سمت مرزهای ما پناه آوردند اما بالاخره منطقه صفرمرزی نه جای پناه گرفتن و نه امکاناتی برای این کار وجود دارد، لذا بعد از مطلع شدن از این ماجرا طی مجوزاتی که برای حضور در آنجا اخذ کردیم وارد منطقه شدیم.

در بدو ورود تنها با دست خالی رفتیم تا از کم و کاستی ها مطلع شده و صرفاً با آنها همدردی کنیم، اما پس از مدتی توانستیم وسایل گرمایشی و مقداری البسه مناسب برایشان تهیه کنیم و قصد داشتیم در این ایامی که پناهجویان در کمپ های ما زندگی می کنند، خاطره خوشی برای آنها به یادگار بماند و مایه سرافرازی برای نظام جمهوری اسلامی باشد.

حجت الاسلام سجاد رضوانی، طلبه درس خارج و عضو جهادی مدرسه فقهی الامام علی بن موسی الرضا(ع):

رسا - به عنوان یک طلبه چه ضرورتی برای انجام کارهای جهادی می بینید؟

باید به این مطلب توجه کرد که خیلی از کارها را نمی شود به صورت دولتی و اداری و برنامه ریزی شده پیش بُرد؛ به تعبیر دیگر در کشور مشکلاتی وجود دارد که یک سری از آن مشکلات، مشکلاتی هستند که هر چند در ظاهر ممکن است از آن چنان اهمیتی برخوردار نباشند؛ اما با توجه به وضعیت افراد و وجود قشرهای پایین جامعه در کشور، مورد اهمیت و مهم به حساب می آیند که خیلی از این مشکلات را غالب مردم می توانند رفع کنند.

به همین خاطر گروه های جهادی و مردمی می توانند برای رسیدن به عدالت اجتماعی و رسیدگی به افراد نیازمند و گرفتار در مشکلات، فعالیت‌های قابل توجهی را انجام دهند.

رسا - آیا برکات خاصی در کارهای جهادی دیده اید؟

کارهای جهادی از جهات مختلف برکات زیادی دارد؛ در زندگی جهادگران کمترین برکتی که این چنین کارها برای ما داشته است این است که انسان در زندگی خود با نگاه معنوی و به صورت قانع به پیش می‌رود؛ به همین خاطر جهادگران خیلی از مشکلات بزرگ و دیده ای که خیلی از مردم در زندگی خود دارند و از آن رنج می برند، اینها آن مشکلات را نداشته و همیشه به داشته های خود قانع و شکرگزار هستند.

ما وقتی با حدود ۱۰۰ نفر از طلاب و روحانیون شیعه به شهر ثلاث باباجانی که کاملاً مسلمانان سنی نشین هستند رفتیم و در آنجا به خدمت رسانی به مردم آنجا مشغول شدیم، هنگام بازگشت به شهرهای خود، به عینه مشاهده کردیم که کوچک و بزرگ، پیر و جوان، زن و مرد وقتی طلبه ای را می دیدند توقف می کردند و از آنان قدردانی و تشکر می کردند که این هم یکی از برکاتی بود که ما در کارهای جهادی مشاهده کردیم.

حجت الاسلام مصطفی معمار، طلبه درس خارج و عضو جهادی مدرسه فقهی الامام علی بن موسی الرضا(ع):

رسا_ آیا طلابی که کار جهادی می کنند، از نظر مالی تامین شده اند؟

به هیچ وجه، مفهوم کار دلی یعنی اینکه با وجود همه مشکلاتی که مثل بقیه افراد جامعه اعم از مشکلات مالی و مسکن داریم، در وقت احتیاج و وقت معضلات پیش آمده و در کنار عزیزان آسیب دیده قرار بگیریم و به هر شکلی که بتوانیم با کمک خیرین کمک رسانی را انجام دهیم.

رسا_ ایده فعالیت های جهادی خصوصاً مورد اخیر چگونه آغاز شد؟

فعالیت جهادی نیاز به ایده ندارد، رسیدگی به هموطن و سایر مسلمانان در هرکجای جهان که باشد وظیفه همۀ پیروان پیامبر اسلام(ص) است، گروهی از طلاب مدرسه فقهی الامام علی بن موسی الرضا(ع) قم نیز همدلی و مواسات خصوصاً در موضوع آوارگان و پناهجویان افغانستانی را که از نظر گرمایشی در مضیقه بودند وظیفه اخلاقی و شرعی خود دیده و خود را هر چه سریع‌تر به این مناطق رساندند تا بتوانند در حد خود به این عزیزان کمک رسانی کنند، اصولاً فلسفه راه اندازی گروه های جهادی برهمین اساس بوده است، به فضل الهی با کمک دوستان و هموطنان تا به امروز هر کجا احساس کردیم به حضور ما احتیاج است با تمام توان وارد میدان شده ایم و به این کار افتخار می کنیم که علاوه بر درس و بحث طلبگی هر کجا که لازم باشد به یاری نیازمندان می شتابیم.

رسا_ فعالیت های جهادی طلاب چه ضرورتی دارد؟

ضرورت آن این است که مردم طلاب را در خوشی و ناخوشی ها در کنار خود حس می کنند و این حضور بسیاری از شبهات دشمنان را برطرف می کند، با یک نگاه دیگر چون طلاب بیشتر کار ذهنی و فکری انجام می دهند اینگونه فعالیت های بدنی می تواند تعادلی را به وجود بیاورد و خود این تعامل و همزیستی با اقشار مختلف برکات فراوانی را نیز به همراه دارد.

حجت الاسلام محمد جمال قانع، طلبه درس خارج و عضو جهادی مدرسه فقهی الامام علی بن موسی الرضا(ع):

رسا- آیا گروه های جهادی مورد حمایت مسؤولان قرار می‌گیرند؟

واقعاً نمی‌دانم در این مورد چگونه توضیح داده و سخن بگویم؛ اما حداقل، آنچه که من می‌توانم بگویم این است که من در این مدتی که در گروه‌های جهادی فعالیت داشتم و دارم، چیزی از کمک‌های مسؤولان به گروه‌های جهادی نشنیده و چیزی در خاطر ندارم تا به عنوان نمونه یکی از حمایت های مسؤولان را مطرح و بیان کنم؛ البته برخی از مراکز خیریه مثل ستاد احسان هستند که در تأمین نیازهای گروه با ما بسیار همکاری و همراهی می کنند.

رسا- عمده مشکل گروه‌های جهادی چیست و راهکار شما برای حل این مشکل چه می باشد؟

عمده مشکل ما همان چیزی است که در گفته های قبلی به آن اشاره کردم؛ یعنی عدم ایجاد هماهنگی و انسجام و سازماندهی گروه های جهادی برای بهره‌برداری بیشتر از ظرفیت این گروه ها و برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های تخصصی و موثر نیروهای جهادی در خدمات رسانی به مردم و کشور.

رسا- لطفاً یک خاطره جالب و مهمی که در این مدت برای شما اتفاق افتاده و در ذهن دارید را بیان کنید؟

خاطره در این باره زیاد دارم؛ اما خاطره مهمی که در کمک به آوارگان افغانی بسیار برایم جالب بود اهمیت امنیت است؛ وقتی زمان غذا خوردن می شد، غذاهایی را که برای تحویل به این عزیزان آماده کرده بودیم، هنگامی که اعلان غذا می کردیم تا غذا دریافت کنند، آنها به ما می‌گفتند ما غذا نمی خواهیم، به ما بگویید که ما کی از این آوارگی نجات پیدا خواهیم کرد! ما دیگر نمی خواهیم به شهر خودمان که امنیت نداریم، برگردیم.

رویدادهای این چنینی باعث شد که اهمیت امنیت برای ما ملموس شود؛ واقعاً امنیت چیزی است که وجودش بسیار با اهمیت است؛ اما متأسفانه برخی از افراد اهمیت و قدر این نعمت بزرگ در کشور را نمی دانند.