بدون جهاد تبیین، دشمن میدان را در دست می گیرد

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام منتظرزاده در جلسه طلاب دامغانی مقیم قم که در شبستان حضرت زهرا (س) حرم حضرت معصومه (س) برگزار شد، یکی از وظایف طلاب و روحانیون را جهاد تبیین دانست و گفت: مطابق با منویات رهبر معظم انقلاب، اگر واقعیت ها را در جامعه بیان نکرده و به جهاد تبیین نپردازیم، دشمنان وارد شده و به بیان وارونه واقعیت ها می پردازند و باید جانانه وارد میدان شد، قرارگاه زد، دشمن را رصد کرد و نقاط قوت انقلاب و نظام را گفت.

وی ابراز داشت: این نشست ها بستر بسیار مناسب برای این مسئله است تا به درستی بتوانیم به جهاد تبیین بپردازیم؛ ما باید بگوییم که شهید مصطفی و مجتبی مطلبی نژاد از شهدای دامغانی چه افرادی بوده اند و چه جانفشانی هایی انجام داده و چه زحماتی را کشیده اند تا این انقلاب و نظام باقی بماند و امنیت داشته باشیم.

فرمانده تیپ 83 امام جعفر صادق (ع) قم یادآور شد: در دفاع مقدس با چشم خود دیده ایم که جوانانی حضور داشته اند که مشتاقانه و مُصِرانه برای شرکت در جهاد علیه دشمنان تلاش می کردند و حتی افرادی را داشته ایم که شناسنامه خود را دست می زدند تا بتوانند به جبهه اعزام شوند.

سخنران این جلسه خاطرنشان ساخت: ما شهدایی را داشته ایم که بدن خود را در مقابل گلوله و زیر تانک قرار داده اند تا جلوی دشمنان را گرفته و مانع پیشروی و پیروزی آنان شوند و باید این واقعیت ها را در قالب های هنری و قلمی ثبت کرد و بیان نمود.

حجت الاسلام منتظرزاده بیان داشت: این دفاع های جانانه باید به درستی بیان شود تا به دست نسل های آینده نیز رسیده و قابل باور برای آنان باشد؛ اگر امروز به جهاد تبیین نپردازیم، فردا دیر است و نمی توانیم دستاوردها و داشته های خود را بازگو کنیم.

وی اظهار داشت: اگر امروز برای احیاء ارزش های والای انقلاب تلاش نکنیم، فردا چه جوابی برای شهدا خواهیم داشت؟ شهدا جان خود را در این راه تقدیم کرده اند و فردا مورد سؤال قرار خواهیم گرفت که ما جان خود را داده ایم و شما چه کرده اید.

فرمانده تیپ 83 امام صادق (ع) قم ابراز داشت: قدم در راه برگزاری اینگونه مراسمات حتما از اعمال صالح است؛ چراکه در این جلسات می توان به ارزش ها و دارایی های نظام و انقلاب اشاره کرد.

گفتنی است در این جلسه با دعوت نماینده طلاب و فضلای دامغان، مادر دو شهید والامقام، مصطفی و مجتبی مطلبی نژاد حضور داشت و ضمن بیان خاطره ای از این شهیدان، از این مادر بزرگوار تقدیر به عمل آمد.
زندگینامه روحانی شهید مجتبی مطلّبی نژاد

مجتبی مطلّبی نژاد فرزند امرالله متولد سال 1347 ه.ش در روستای فرات دامغان دیده به جهان گشود. پدر ارجمندش ، فردی زحمتکش و به کشاورزی مشغول بود.

او به علوم دینی و حوزوی علاقه زیادی داشت و به همین دلیل ، سال ۱۳۶۳ شمسی در حوزه علمیه حاج فتحعلی بیک دامغان ثبت نام کرد تا در قامت سرباز امام زمان (عج) به خدمتگزاری مشغول گردد. در این سالها از محضر اساتید محترم حاج شیخ محمد ترابی ، حاج سید محمود ترابی ، قادری ، حاج شیخ احمد فوادیان و حاج سید مسیح شاهچراغی بهره علمی و معنوی گرفت.

در این سالها ، با اوج گیری حملات وحشیانه رژیم مزدور عراق به خاک کشورمان و شرایط بسیار سختی که برای مردم شریف ایران به وجود آمد، غیور مردان این سرزمین از گوشه و کنار میهن اسلامی به سوی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافتند.،شهید مطلبی نژاد که دوران مقدمات تحصیل خود را می گذراند بر اساس وظیفه دینی و ملی ، بر خود لازم دانست تا در کنار درس و تحصیل به خیل رزمندگان اسلام بپیوندد، بنابراین از طریق بسیج سپاه پاسداران دامغان پا در عرصه دفاع مقدس گذاشت.

حماسه آفرینی و شجاعت کم نظیر او در عملیات کربلای 5 در یاد همرزمانش هرگز فراموش نخواهد شد.
در سال ۱۳۶۶ شمسی برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد و در مدرسه رسالت پذیرفته شد. درسهای علمی را در قم از محضر اساتیدی چون قاضی زاده ، نبوی ، مدرس زاده آموخت و درسهای اخلاق و معنویت را از محضر آیت الله مشکینی و مظاهری تلمذ کرد.

روحانی شهيد مطلّبي نژاد همواره از رؤياهاي صادقه برخوردار بود. در يكي از اين رؤياها بود که خبر شهادت خود را از دوستان شهيدش جويا مي‌شود. آنها در عالم خواب به او مي‌گويند: «شما نزديك عيد به ما ملحق مي‌شوي».

سرانجام پس از 13 ماه حضور پر افتخار در جبهه ها ، در قالب 4 مرحله اعزام، در تاریخ سی ام اسفندماه هزار و سیصد و شصت و شش در حالیکه در واحد اطلاعات و عملیات لشکر 5 نصر خدمت می کرد ، در عملیات ظفرمندانه بیت المقدس3 در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش بر سر و سینه اش ، جام گوارای شهادت نوشید.
پیکر پاک این روحانی دلیرمرد ، در زادگاهش روستای فرات دامغان در کنار دیگر شهیدان آرام گرفت تا برای ابد زیارتگاه آزادگان باشد و برادرش مصطفی که در عملیات خیبر در سال ۱۳۶۲ش مجروح شده بود ، زخم هایی که بر اثر ترکش همراه با شیمیایی برداشته بود خوب نمی شد و پس از چند سال درد و رنج و از این بیمارستان تهران به آن بیمارستان سرانجام در زمستان ۱۳۶۶ش چند هفته قبل از شهادت مجتبی ، مصطفی هم آسمانی شد.