فروپاشی صهیونیسم؛ موجودیت «اسرائیل» در وضعیت خودویرانگری قرار دارد

وبگاه اینترنتی شبکه «المیادین» با انتشار گزارشی تحلیلی از دلایل و نتایج اعتراضات صدهاهزارنفری صهیونیست‌ها در شهرک‌های اشغالی علیه کابینه «بنیامین نتانیاهو»، به پیش‌زمینه‌های جنگ داخلی، چالش‌های هویتی اشغالگران، دلایل شکست صهیونیسم در ساخت جامعه و ملت واحد و جنگ میان سیاستمداران پرداخت؛ در ادامه مشروح این گزارش را می‌خوانیم:

پیش‌زمینه‌های جنگ داخلی مهیا است!

جنگ‌های داخلی در کشورها و رژیم‌ها معمولاً به‌طور ناگهانی و بدون مقدمه آغاز نمی‌شوند و اغلب با اتهامات، تنش‌ها و تحرکاتی در چند زمینه پیش می‌آیند. در جهان جوامعی هستند که به دلایلی محیطی مستعد وقوع جنگ و درگیری به شمار می‌روند؛ دلایلی مانند کثرت‌گرایی قومی، نزاع‌های فرقه‌ای و تبعیض نژادی بر اساس نژاد، مذهب، رنگ پوست یا جنسیت. این‌ها علاوه بر وضعیت دوقطبی سیاسی و حزبی هستند که وقتی توسط رژیم‌های ضعیف با پوشش‌های ایدئولوژیک پوشانده می‌شود خطرناک‌تر به نظر می‌رسد.

آنچه ضعف مصونیت اجتماعی در این رژیم‌ها و جوامع را تقویت می‌کند، فقدان یک هدف، ارزش عالی و هویت جمعی است که فارغ از زمینه‌های سیاسی و مذهبی و ریشه‌های قومی جامعه، از عدم اجماع عمومی ناشی می‌شود. رژیم‌هایی که در نتیجه اشغال و سکونت به قیمت آوارگی مردم بومی به وجود می‌آیند، اغلب فاقد هویت جامع و هدف واحد هستند که شکنندگی جامعه و ضعف ساختار آن را تقویت می‌کنند.

حکایت قدیمی چندپارگیِ اشغالگران...

همه آنچه جنبش صهیونیسم در چند اخیر، شاهد آن است عجیب به نظر می‌رسد و از منظر سیاسی-اجتماعی وضعیتی استثنایی را منعکس نمی‌کند؛ چراکه عوامل تفرقه و چندپارگی از زمان ایجاد این رژیم اشغالگر در سرزمین فلسطین وجود داشته است. وقایع و تحولات درون این رژیم حاکی از آن است که این رژیم گام دیگری در جهت افزایش سطح دوقطبی شدید داخلی‌اش برداشته است. پس از بیانیه‌ها و اتهامات رد و بدل شده بین کابینه و مخالفان آن و همچنین هشدارها مبنی بر جنگ داخلی، حدود صدها هزار شهرک‌نشین صهیونیست، شنبه شب در میدان «هبیما» در تل‌آویو اشغالی تظاهرات کردند. این تظاهرات‌ها همچنین در مراکز مختلف قدس اشغالی و حیفا علیه مجموعه اقدامات و قوانینی که دولت فاشیستی نتانیاهو قصد دارد علیه سیستم قضایی اجرا کند، به راه افتاده‌اند.

این تظاهرات گسترده پس از سلسله اعتراضات مخالفان رژیم صهیونیستی علیه برنامه‌های کابینه نتانیاهو برای ایجاد تغییرات اساسی در سیستم قضایی برپا شد؛ به گونه‌ای که منافع راست‌گرایان صهیونیست و حامیان آن‌ها تامین شود. نتانیاهو به «یاریو لوین» وزیر دادگستری کابینه خود چراغ سبز داد تا اصلاحات در سیستم قضایی را انجام دهد و تظاهرکنندگان خشمگین از این گام‌های لوین، رهبران کابینه را به نازییسم متهم کردند.

روسای دانشکده‌های حقوق در مؤسسات دانشگاهی در سراسر این رژیم بیانیه‌ای صادر کردند و اصلاحات برنامه‌ریزی شده توسط لوین، وزیر دادگستری نتانیاهو در سیستم قضایی را محکوم کردند. آن‌ها هشدار دادند که این اصلاحات، آنچه را که ماهیت دموکراتیک و فراگیر «دولت اسرائیل» و اصول اساسی نظام حقوقی آن می‌نامند، تهدید می‌کند و این تغییرات باعث تبعیض و بی‌عدالتی نامناسب علیه گروه‌های مختلف می‌شود.

اعلان جنگ از زبان سیاستمداران

بیانیه های قابل توجهی از سوی چهره‌های مختلف مخالف قبل و در جریان تظاهرات اعتراضی گسترده صادر شد که نشان‌دهنده وضعیت تنش‌های حاد داخلی در سرزمین‌های اشغالی بود. شدت اظهارات و اتهامات متقابل در داخل رژیم  را می‌توان بی‌سابقه توصیف کرد؛ به ویژه موارد زیر:

• «بنی گانتز» وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی: «اگر دولت نتانیاهو به این مسیر ادامه دهد، مسئول وقوع یک جنگ داخلی خواهد بود. زمان آن فرا رسیده است که با تعداد زیادی از مردم به خیابان بیاییم و علیه دولت نژادپرست نتانیاهو تظاهرات کنیم... زمان خروج و بی‌ثبات کردن کشور فرا رسیده است».
•  در پی نشست سران احزاب مخالف (با حضور یائیر لاپید، گانتز، منصور عباس، آویگدور لیبرمن و میخائیل) گانتز تأیید کرد که احزاب مخالف، همانطور که او آنان را توصیف کرد، علیه تلاش‌های کابینه نتانیاهو برای سرکوب دموکراسی اسرائیلی‌ها همکاری خواهند کرد.
• نتانیاهو در پاسخ به گانتز گفت: «شما مأموریتی برای از بین بردن دموکراسی و تخریب نظام حقوقی دریافت نکردید. اگر به راه خود ادامه دهید، مسئول جنگ داخلی‌ای خواهید بود که در جامعه اسرائیل به وجود خواهد آمد».
• یکی از اعضای کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) از حزب «یش عتید» و از متحدان لاپید، پس از انجام یک مصاحبه تلویزیونی، تلفنی تهدیدآمیز دریافت کرد که به او گفتند «اگر بار دیگر مصاحبه کنی، در خانه‌ات یک بمب دریافت خواهی کرد».
• معاون سابق رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی خواستار شورش مدنی گسترده علیه کابینه نتانیاهو و افراط‌گرایان شد.
• «زویکا فوگل» عضو حزب «قدرت یهود» از متحدان «ایتمار بن گویر» چهره افراطی کابینه نتانیاهو، خواستار دستگیری بنی گانتز و یائیر لاپید به اتهام خیانت شد.
• «یائیر لاپید»، نخست‌وزیر پیشین کابینه رژیم اشغالگر گفت: «در یک روز این اتفاق خواهد افتاد: بن‌گویر تهدید می‌کند که از کامیون‌های آب‌پاش علیه تظاهرکنندگان استفاده خواهد کرد. زویکا فوگل می‌گوید من و گانتز باید دستگیر شویم و به جرم خیانت به زندان بیفتیم. در بئرالسبع، آن‌ها سعی کردند دانشجویان ما را زیر پا له کنند؛ زیرا آن‌ها اعتراض می‌کردند و از حق آزادی بیان خود استفاده می‌کردند.
• •  لاپید نتانیاهو را تهدید کرد و گفت: نمی‌گذاریم حق ما را زیر پا بگذارید و علی‌رغم تهدیدتان علیه شما تظاهرات خواهیم کرد.
  • «آویگدور لیبرمن»، وزیر سابق جنگ تل‌آویو، نتانیاهو را متهم کرد که عامل اصلی تحریک شهروندان «اسرائیل» علیه یکدیگر است.
  • فراخوان و سازماندهی اعتراضات توسط جنبشی موسوم به «پرچم‌های سیاه» به نتانیاهو حمله کرد و گفت: «کودتای نتانیاهو به نتیجه نخواهد رسید و مردم اسرائیل با ظلم روبه‌رو خواهند شد؛ ناآرامی‌هایی که امشب آغاز شد و این آغازی است برای مبارزه بی‌امان مردمی که بر سر تفکیک قوا و ارزش‌های برابری و آزادی سازش نمی‌کنند».
  • نماینده سابق کنست «یائیر گولان»، یکی از سازمان‌دهندگان تظاهرات در «تل‌آویو» در وصف کابینه نتانیاهو می‌گوید: «آن‌ها در راه نابودی دموکراسی هستند و ما با شورش مدنی، از اعتصابات و تظاهرات حمایت خواهیم کرد».

  صهیونیست‌های تهی!

  تحولات کنونی از جمله بیانیه‌ها، اتهامات و تظاهرات، مؤید عدم موفقیت دشمن اشغالگر در دستیابی به هدف راهبردی از بدو پیدایش است؛ این نشان‌دهنده آن است که روند طبیعی شکل‌گیری جامعه در چارچوب هویتی فراگیر و هدفی واحد برای صهیونیست‌ها شکل نگرفته است. بنابراین دو قطبی شدن به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیک از نتایج این شکست در ساخت جامعه است و نظام اجتماعی آن هرروز فرسوده‌تر و پراکنده‌تر شده است. حالا نیز شکاف بین سکولارها و مذهبی‌های طرفدار صهیونیسم بیشتر شد و وضعیت تشدید خصومت بین احزاب بدتر شده است؛ روندی که که منجر به فروپاشی «اجماع ملی» خواهد شد.

• تعدادی از متفکران صهیونیست از خطرات جنگ داخلی در سرزمین‌های اشغالی آگاه بودند، از جمله «آوسلوم ویلان» که او تاکید کرد با توجه به شکاف شدید بین مذهبیون و سکولارها و شکاف عمیق بین قومیت‌های متعدد یهودی، احتمال وقوع چنین جنگی وجود دارد. ویلان معتقد است که راست افراطی یک تهدید وجودی برای موجودیت «اسرائیل» است و به آنچه او «سومین تخریب معبد ادعایی/ برپایی دولت یهود» می‌خواند منجر خواهد شد.

  شاخص‌های داخلی رژیم اشغالگر نشان می‌دهد که تنش داخلی به بحرانی عمیق تبدیل شده و هرگونه مقابله با موج آن دشوار شده است. این  روند در حال حرکت به سمت درگیری است که بر اساس طرد دیگری، ناتوانی در همزیستی و شکست تئوری همجوشی یا همکاری که «دیوید بن گوریون» رویای آن را داشت، شکل می‌گیرد. درگیری داخلی رژیم صهیونیستی دیگر یک مبارزه حزبی یا سیاسی نیست؛ بلکه یک درگیری ایدئولوژیک مبتنی بر نفرت و طرد دیگری است. این امر منجر به حالتی شبیه به خودباختگی رژیم شده و به مهاجرت‌های معکوس برای فرار صهیونیست‌ها از سرنوشت نامعلوم در سرزمین‌های اشغالی خواهد انجامید.