جایزه‌ای به رنگ خون!
افراد زیادی که معلوم الحال هم هستند از جمله مسیح علینژاد چندبار در سال ۲۰۲۳ و هم سال‌های گذشته نامزد دریافت این جایزه شدند که این خود محتوای جایزه نوبل را مشخص می‌کند.
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، کمیته نوبل نروژ روز جمعه ۶ اکتبر (۱۴ مهر) اعلام کرد جایزه سال ۲۰۲۳ خود را به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر ایرانی، اهدا کرد؛ بریت ریس اندرسون، رئیس هیات نروژی کمیته نوبل صلح، در برابر خبرنگاران قرار گرفت و نام نرگس محمدی را به‌عنوان برنده سال ۲۰۲۳ این جایزه اعلام کرد. اندرسون ابتدا به زبان فارسی شعار اغتشاشات سال گذشته یعنی «زن، زندگی، آزادی» را صدا زد.
این اولین جایزه سیاسی نرگس محمدی نیست. در اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ نیز سازمان ملل اعلام کرد که سه چهره تأثیرگذار اغتشاشات مهسا یعنی نیلوفر حامدی، نرگس محمدی و الهه محمدی، برنده مهم‌ترین جایزه این سازمان در زمینهٔ آزادی مطبوعات شده‌اند.
دومین ایرانی دریافت‌کننده جایزه صلح نوبل
پیش‌ازاین، شیرین عبادی که به اقدامات ضدایرانی و تجزیه‌طلبانه مشهور است و بارها خواستار افزایش تحریم‌ها و حذف تیم‌های ورزشی ایران از رقابت‌های بین‌المللی شده، توانسته بود نظر اعضای کمیته انتخاب جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۳ را جلب کند. پس از این جایزه بود که شیرین عبادی در صدر توجهات رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفته بود و چند سال بعد به بهانه اعدام نوید افکاری و اتفاقات سیاسی دیگر، خواستار محرومیت کلیه رشته‌های ورزشی ایران به‌مدت یک سال شد.
مسیح علینژاد نیز چندبار هم در سال ۲۰۲۳ و هم سال‌های گذشته نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود که در نهایت به او تعلق نگرفته بود.
نرگس محمدی کیست؟
نرگس محمدی که اکنون به جرم اجتماع و تبانی به‌قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور در زندان به سر می‌برد، سابقه پرتکراری در اقدامات ضد امنیتی علیه کشور دارد و به مناسبت این اقدامات در سال‌های اخیر خبرساز شده و به شهرت رسیده است. او بارها و بارها با اظهارات شاذ و دروغ خود را در راست توجهات رسانه‌های معاند و خارجی قرار داده است. آخرین مرتبه در ۲۱ شهریور در حساب اینستاگرامی منتسب به نرگس محمدی، مطلبی منتشر شد که ادعا می‌کرد محمدی در محل بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است و همین موضوع به سوژه‌ی جدید رسانه‌های معاند تبدیل شده بود. باوجود تکذیب روابط عمومی سازمان زندان‌ها، اما رسانه‌های معاند به گزارش‌ها و تحلیل‌های دروغین خود ادامه دادند.
این ادعای کذب در شهریورماه ۱۴۰۲ و رفتارهای تبلیغاتی او در ۷ ماه گذشته، به سفارش شیرین عبادی صورت گرفته بود تا با این جلب توجهات، نظر کمیته نوبل برای اهدای جایزه به نرگس محمدی جلب شود. محمدی در ۷ ماه گذشته از حق مرخصی قانونی خود از زندان استفاده نکرده و از خانواده و وکلای خود نیز خواسته برای خروج از زندان کفیل وی نشوند.
بر اساس اعلام منابع آگاه، محمدی همچنین از فرصت‌های درمانی داخل زندان استفاده نمی‌کند، دائماً در حال طراحی و اجرای اقداماتی خلاف نظم زندان و برهم زننده فضای آرامش سایر زندانیان بود و اقدامات دامنه‌دار تبلیغی را آغاز کرد که شامل دروغ‌هایی همچون تهدید جانی وی در زندان و مواردی از این دست می‌شود.
البته نرگس محمدی در دریافت این جایزه یک رقیب هم داشت. مصی علینژاد که طبق افشاگری میلاد آقایی، کارشناس پای ثابت شبکه‌های سلطنت‌طلب، از ماه‌های گذشته با لابی‌گری در شبکه تروریستی اینترنشنال، تلاش می‌کرد از پانصد استاد امضا بگیرد تا نماینده جایزه صلح نوبل شده و محمدی خط بخورد.
نرگس محمدی در جریان فعالیت‌های ضدامنیتی خود با سازمان‌های امنیتی و چهره‌های خاصی نیز در ارتباط بوده است. میرحسین موسوی و جریان فتنه ۸۸ که اصلاً در همان فتنه، محمدی سربازکرد و رسانه‌ای شد و پس از تحمل حبس آزاد شد، علاوه بر آن کیوان صمیمی، مدیرمسئول ماهنامه توقیفی نامه، یکی از بولتن‌های تبلیغاتی برای گروهک‌های کمونیستی، از دیگر پروژه‌های همکاری نرگس محمدی بود. تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی است که در جریان فتنه ۸۸ از کشور متواری شد و به فرانسه، کانون اصلی منافقین منتقل شده بود. هسته‌های بدخیم براندازی که توسط نرگس محمدی و همسرش سازمان‌دهی می‌شد، در این سال‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌داد.
همچنین نرگس محمدی با همکاری شیرین عبادی یک محفل پوششی با عنوان کانون مدافعان حقوق بشر ایجاد کرده و تمامی گروه‌های برانداز را زیر چتر حقوق بشر آمریکایی جمع کردند. سطح فعالیت‌های این کانون به حدی بود که یکی از وکلای همکار با این شبکه به صدای آمریکا، ارگان خبری وزارت خارجه آمریکا گفته بود که از نگاه کانون مدافعان حقوق بشر حتی عبدالمالک ریگی هم یک فعال حقوق بشر است.
یکی از هسته‌های شورشی یا همان کانون‌های سبز که باند تقی رحمانی و نرگس محمدی در ایران روی تربیت آن سرمایه‌گذاری ویژه انجام داده بود، کانون صنفی معلمان بود که در آن سال‌ها به‌مرور در حال لایه‌برداری از خود بود. گروهک غیرقانونی کانون صنفی معلمان از سال ۱۳۸۱ به آن‌سو باهدف پیگیری وضعیت معیشتی فرهنگیان تشکیل‌شده و به‌مرور به دلیل رسوخ برخی مارکسیست‌های آمریکایی در آن دچار انحراف اساسی شده بود.
چه کسانی تبریک گفتند:
بسیاری از رسانه‌های معاند و خبرنگارانشان، نسبت به اینکه رئیس هیات نروژی شعار اغتشاشات را به زبان فارسی گفته و این جایزه را به یک متهم امنیتی اهدا کرده است خرسند و امیدوار شدند، اما باید مروری به اتفاقات سال گذشته کنند که یکی از روسای جمهور عضو ناتو و اتحادیه اروپا، امانوئل مکرون، مقابل دوربین تلفن همراه مصی علینژاد قول کمک به اغتشاشات ایران را داد، اما در کمتر از چندماه، با دولت جمهوری اسلامی وارد مذاکره و همکاری شد. مجموعه رفتارهای دولت آمریکا، عربستان و دیگر دولت‌های اروپایی پس از اغتشاشات سال گذشته به‌قدری برای براندازان و رسانه‌هایشان درس‌آموز بود که انتظار می‌رفت با یک جایزه سوری، تا این حد هیجان‌زده نشوند.
البته ذوق‌زدگی این جایزه مختص معاندین نبود، اصلاح‌طلبان نیز نتوانستند خوشحالی خود از اهدای جایزه نوبل را پنهان کرده و چهره‌های برجسته‌شان در فضای مجازی پیام تبریک منتشر کردند؛ همچون، آذر منصوری، مصطفی تاج‌زاده در زندان، صبا شعردوست، مجید دری و آتنا دائمی و ...
حمایت‌ها از جایزه نرگس محمدی به معاندین و اصلاح‌طلبان هم ختم نمی‌شود؛ علاوه بر این‌ها وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی نیز به زبان فارسی پیامی منتشر کرد. «گاملی‌ال» در پیامی توئیتری به زبان فارسی نوشت: «امروز از شنیدن برنده شدن جایزه صلح نوبل نرگس محمدی خرسند شدم.» او پیامش را هم با این جمله تمام کرد: «باهم پیروزیم، زن، زندگی، آزادی!»
جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا هم با انتشار بیانیه‌ای به اعطای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی واکنش نشان داد و گفت به نرگس محمدی برای دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ تبریک می‌گوید و جشن می‌گیرد.
مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه این جایزه را «یک انتخاب درست» خواند و خانم محمدی را یک مبارز راه آزادی نامید؛ آبرام پلی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز در پیامی در توئیتر اعلام کرد: «نرگس محمدی قهرمان بسیاری از مردم ایران و جهان است.»
علی رحمانی ۱۷ ساله، پسر نرگس محمدی، در جریان یک نشست خبری در پاریس گفت که به مادرش که هشت سال است او را ندیده است، «بسیار افتخار می‌کند.»، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: جایزه صلح نوبل که روز جمعه به نرگس محمدی کنشگر زندانی اعطا شد نشان‌دهنده ادای احترام به تمام زنانی است که درراه مبارزه برای حقوق خود، آزادی، سلامتی و حتی جان خود را به خطر می‌اندازند.
رضا پهلوی، مسیح علینژاد، مریم رجوی، عبدالله مهتدی، سیما ثابت، نازنین بنیادی و حامد اسماعیلیون هم به‌عنوان سران اپوزیسیون ای جایزه را تبریک گفتند.
واکنش‌های داخلی
سخنگوی وزارت امور خارجه: کمیته صلح نوبل، اقدام به اعطای جایزه صلح به شخصی کرده است که به دلیل نقض مکرر قوانین و ارتکاب اعمال مجرمانه محکوم شده است، این اقدام را حرکتی مغرضانه و سیاسی‌کاری دانسته و محکوم می‌کنیم. اقدام کمیته صلح نوبل، تحرکی سیاسی در راستای
سیاست مداخله‌جویانه و ضدایرانی برخی دولت‌های اروپایی ازجمله دولت مقر کمیته نوبل بوده که نشان‌دهنده انحراف مأیوس‌کننده آن از اهداف اولیه آن و بهره‌برداری ابزاری از کمیته صلح است.
وزیر امور خارجه در واکنش به جایزه صلح نوبل نرگس محمدی: لایق‌ترین نماد صلح جهانی، سردار فداکاری بود که دو دهه با تروریسم و خشن‌ترین جنایتکاران مبارزه کرد و امنیت منطقه و جهان را تضمین کرد. حضور ده‌ها میلیونی مردم در تشییع شهید حاج قاسم سلیمانی در ایران و عراق و همدلی جهانیان، باشکوه‌ترین و ماندگارترین اعطای جایزه صلح در تاریخ بود.
واکنش‌های کاربران
در بین کاربران این رخداد با عنوان «جایزه صهیونیستی» بازتاب داده شده است. دیگر نکته موردتوجه کاربران، برندگان قبلی این جایزه بوده است. افرادی همچون آدولف هیتلر، نتانیاهو، جورج بوش، شیمون پرز، دونالد ترامپ، اسحاق رابین و ... همه این برندگان به‌نوبه خود عامل یک جنایت در گوشه و کنار جهان هستند و موفق شدند این جایزه سیاسی را دریافت کنند.
ارسال نظرات