«رجل سیاسی»؛ سیاستمدار تراز انقلاب اسلامی در بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
کتاب «رجل سیاسی» با بهره‌گیری از بیانات رهبر انقلاب اسلامی در موضوع ویژگی‌های سیاستمدار در تراز انقلاب اسلامی تنظیم و تدوین گردیده است.
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، همزمان با شروع نهضت اسلامی در ایران زمزمه‌های شکل‌گیری حکومتی بر اساس مبانی اسلام در میان مردم در گرفت و رفته‌رفته این موضوع به خواسته‌ای عمومی مبدل و به عنوان شعار اساسی مردم انقلابی مطرح شد؛ چنانچه پس از به ثمر نشستن مجاهدت‌ها و پیروزی انقلاب اسلامی، مردم با صراحت و قاطعیت نظر خود را مبنی بر تشکیل حکومت اسلامی اعلام کردند.
بدون تردید، حکومت اسلامی برای دستیابی به آرمان‌های سعادت‌بخش انقلاب به کارگزارانی امین و آشنا با مبانی سیاسی اسلام نیاز دارد تا بتواند طعم شیرین زندگی در سایه حکومت اسلامی را به همگان بچشاند و زمینه فراگیری تمدن بزرگ اسلامی را فراهم نماید.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همانگونه که در سال‌های مبارزه علیه حکومت طاغوت با جهاد عملی و تبیینی خود سهم بسزایی در ایجاد و شکل‌گیری اندیشه حکومت اسلامی داشتند، در سال‌های پس از انقلاب نیز همواره بر تربیت سیاستمداران آشنا با مبانی الهی اسلام کوشش نموده و تأکید ورزیده‌اند.
ایشان همواره با تبیین مبانی سیاسی اسلام و با تشریح ویژگی‌ها و شاخص‌های یک سیاستمدار مسلمان انقلابی نقش بسزایی در تربیت و رشد کارگزاران مؤمن و کارآمد و کنشگران عرصه سیاست کشور داشته‌اند.
کتاب حاضر با بهره‌گیری از بیانات معظم‌له در موضوع ویژگی‌های سیاستمدار در تراز انقلاب اسلامی، تنظیم و تدوین گردیده است. این اثر شامل هفت فصل می‌باشد که به ترتیب عبارتند از: باورهای سیاستمدار تراز، شناخت‌های لازم برای سیاستمدار تراز، شاخص‌ها، اهداف، وظایف، الگوهای سیاستمدار تراز و جلوه‌هایی از سلوک سیاسی برخی شخصیت‌های تراز اسلام و انقلاب.
بدون تردید عمل به این نکات ارزشمند و راهگشا از سوی کنشگران سیاسی و کارگزاران نظام اسلامی می‌تواند زمینه‌ساز دستیابی به تمدن بزرگ اسلامی باشد.
در ادامه بخشی از کتاب را که مربوط به فصل هفتم و موضوع جلوه‌هایی از سلوک سیاسی سیاستمدار تراز اسلام و انقلاب است میخوانیم:
ببینید خط عمّار را خط مستقیم می‌گویند. به نظر من عمّار هنوز هم ناشناخته است. عمّار یاسر را خود ماها هم درست نمی‌شناسیم. عمّار یاسر یک حجّت قاطعه الهی است. من در زندگی امیرالمؤمنین که نگاه کردم دیدم هیچ کس مثل عمّار یاسر نیست؛ یعنی از صحابه رسول الله هیچ کس نقش عمّار یاسر را در طول این مدت نداشت. آنان زنده نماندند ولی ایشان حیات بابرکتش ادامه پیدا کرد. هر وقت برای امیرالمؤمنین یک مشکل درمورد اصحاب پیش آمد یعنی در یک گوشه شبهه ای پیدا شد، زبان این مرد، مثل سیف قاطع جلو رفت و قضیه را حل کرد.
در اوّل خلافت حضرت همین‌طور، در قضایای جمل و صفین هم همین‌طور تا در صفین به شهادت رسید. باید مثل عمّار هوشیار بود و فهمید که وظیفه چیست. نمی‌شود گفت به من ربطی ندارد. امروز هر روحانی و هر عمامه به سر، به مقتضای تلبس به این لباس، موظف است از حکومت اسلام و حاکمیت قرآن دفاع کند؛ هرکس هر طور می‌تواند یکی شمشیر به دست می‌گیرد و به جبهه می‌رود؛ یکی زبان گویایی دارد به منبر می‌رود؛ یکی پست قضاوتی یا غیر قضاوتی از عهده‌اش بر می‌آید آن را انجام می‌دهد؛ یکی این کارها را نمی‌تواند بکند اما اهل مسجد و اهل محراب است، اشکالی ندارد. همه بدانند که این روحانی خود را خادم این انقلاب. می‌داند این افتخار است. خدمت به این انقلاب افتخار است.
عظمت امثال عمار یاسر... عظمت اصحاب خاص امیرالمؤمنین(علیه الصلاة والسلام) در همین است که در هیچ شرایطی دچار اشتباه نشدند و جبهه را گم نکردند. من در موارد متعدد در جنگ صفین، این عظمت را دیده‌ام؛ البته مخصوص جنگ صفین هم نیست. در بسیاری از آنجاهایی که برای جمعی از مؤمنین نکته‌ای مورد اشتباه قرار می‌گرفت آن کسی که می‌آمد و با بصیرت نافذ و با بیان روشنگر خود شبهه را از ذهن آن‌ها برطرف می‌کرد عمار یاسر بود.
انسان در قضایای متعدد امیرالمؤمنین ـ از جمله در صفین - نشان وجود این مرد روشنگر عظیم‌القدر را می‌بیند. جنگ صفین ماه‌ها طول کشید؛ جنگ عجیبی هم بود. مردم افراد مقابل خود را می‌دیدند که نماز می‌خوانند عبادت می‌کنند، نماز جماعت و قرآن می‌خوانند؛ حتی قرآن سرنیزه می‌برند خیلی دل و جرئت می‌خواست که کسی روی این افرادی که نماز می‌خوانند شمشیر بکشد.
در روایتی از امام صادق (علیه الصلاة والسلام) نقل شده است که اگر امیرالمؤمنین (علیه السّلام) با اهل قبله نمی‌جنگید تکلیف اهل قبله بد و طغیانگر تا آخر معلوم نمی‌شد. این علی‌بن‌ابی‌طالب بود که این راه را باز نمود و به همه نشان داد که چه کار باید کرد. بچه‌های ما وقتی که به بعضی از سنگرهای جبهه مهاجم وارد می‌شدند و آن‌ها را اسیر می‌گرفتند، در سنگرهایشان مهر و تسبیح پیدا می‌کردند، بله، درست مثل همان کسانی که مقابل امیرالمؤمنین (علیه السلام) قرار داشتند و نماز هم می‌خواندند و نتیجتاً یک عده هم به شبهه می‌افتادند. آن کسی که سراغ اینها می‌رفت، عمّار یاسر بود این هوشیاری و آگاهی است و کسی مثل عمّار یاسر لازم است.
ارسال نظرات