جنگ ترکیبی به بازدارندگی ترکیبی نیاز دارد

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین دکتر نهاوندی در یادداشتی انواع بازدارندگی را شامل بازدارندگی سخت، بازدارندگی نرم و بازدارندگی عمومی دانست و گفت: همه این موارد تحت هدایت رهبر حکیم، آگاه و شجاع و نیز گوش بفرمان بودن آحاد جامعه، اعم از مردم و مسئولین میسور خواهد شد، و این عامل مولفه منحصر بفردی را ایجاد کرده که در دنیا امروز بی نظیر است و عامل بازدارندگی بزرگی محسوب می شود.
متن کامل یادداشت دکتر نهاوندی به شرح زیر است:
(محَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم)
محمّد (ص) فرستاده خداست؛ و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند.
نکته بسیار دقیق در این آیه آنست که فرمود اشدا علی الکفار، عرب وقتی می گوید (شد الشيء) به معنای (احکمه) یعنی محکم کاری کردن و سفت کردن است. به این معنا که برنامه جبهه حق نسبت به معاندان و کفار باید با قاطعیت، سختگیری، محکم کاری و قدرت نشان دادن باید باشد.
قطعا یکی از ابزارهای شدت و قدرت روریارویی نظامی است لکن تنها جنگ نشانه محکم کاری و قدرت نمایی نیست بلکه طبق این آیه طراحی جبهه حق و برنامه های پیروان پیامبر باید بگونه ای باشد که کار را بر دشمن سخت کند تا او هرگز به فکر تجاوز و تعدی نیافتد و این همان عامل بازدارندگی ترکیبی و تسلط قاطع بر دشمن است.
بی تردید جنگ ما با استکبار بویژه رژیم تبهکار صهیونی یک جنگ ترکیبی است و همانگونه که جنگ ترکیبی ارکان و ابعادی دارد، باید بازدارندگی ترکیبی باشد و آن نیز اضلاع و عناصر محوری دارد.
اکنون این سوال مطرح است که قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ تحمیلی آمریکا و اسرائیل چیست؟
به نظر می رسد بازدارندگی ترکیبی که نقشه تجاوز دشمن را نسبت به میهن اسلامی نقش بر آب می کند عبارتند از شناخت و تقویت موارد زیر:
۱. بازدارندگی سخت:
این نوع بازدارندگی توانایی اعمال اراده از طریق ابزارهای نظامی و توانایی موشکی، قدرت هوایی و دریایی نیروی مقتدر سپاه اسلام است که باید تقویت شود و عامل تعیین کننده بازدارندگی سخت است. تاکتیک های جنگ نامتقارن و عنصر غافلگیری در این جنگ بسیار مهم است.
۲.بازدارندگی نرم:
این نوع بازدارندگی اعمال اراده و متقاعد کردن دشمن از طریق میانبرهای فرهنگی، سیاسی و دیپلماسی است.
ابزارهای بازدارندگی نرم عبارت است از:
الف- افزایش قدرت دیپلماسی و میدان داری در عرصه سیاست خارجی
نکته مهم آنکه باید دانست دیپلماسی فقط مذاکره نیست و مذاکره نیز مساوی با تسلیم و سازش نیست بلکه می تواند ابزار مهمی برای پیشبرد اهداف و نتایج جنگ بوده و عامل بازدارندگی بالایی داشته باشد.
ب- بازدارندگی از طریق اشراف اطلاعاتی و قدرت داده کاوی
ج- بازدارندگی از طریق توانمدیهای اقتصادی و قدرت تجاری
د-بازدارندگی با ابزارهای رسانه ای، اقناع مخاطب و روایت سازی
۳.بازدارندگی عمومی:
تقویت ایمان و روحیه ایثار و معنویت از یکسو و نیز اتحاد و انسجام ملی و همبستگی اجتماعی از سوی دیگر حول محور منافع ملی، حفظ استقلال
همه این موارد تحت هدایت رهبر حکیم، آگاه و شجاع و نیز گوش بفرمان بودن آحاد جامعه، اعم از مردم و مسئولین میسور خواهد شد، و این عامل مولفه منحصر بفردی را ایجاد کرده که در دنیا امروز بی نظیر است و عامل بازدارندگی بزرگی محسوب می شود.