مهاجرت نسل زد روستایی به خاطر فرصت شغلی کمتر

مشاغل کمتر و گزینه‌های دانشگاهی کمتر، ممکن است نسل زد روستایی را به مهاجرت سوق دهد. نسل زد روستایی بیشتر احتمال دارد که شاهد کمبود شغل خوب و گزینه‌های آموزشی در جوامع خود باشند.

نسل زد روستایی ۱۹ درصد کمتر از ساکنان مناطق شهری احتمال دارد که کاملاً موافق یا موافق باشند که می‌توانند شغل خوبی در محل زندگی خود پیدا کنند و ۱۶ درصد کمتر احتمال دارد که بگویند می‌توانند مدرک دانشگاهی بگیرند. همچنین تصور می‌شود که فرصت‌های آماده‌سازی نیروی کار برای جوانان روستایی کم است، و تنها ۳۸ درصد می‌گویند که می‌توانند کارآموزی پیدا کنند (یا خواهند توانست) در مقایسه با بیش از نیمی (۵۵ درصد) از همسالان شهری خود. هنگام جستجوی آموزش شغلی، ۷۴ درصد از نسل زد شهری کاملاً موافق یا موافق هستند که می‌توانند به آموزش مورد نیاز دسترسی داشته باشند، در مقابل ۶۲ درصد از نسل زد روستایی چنین تصوری را دارند.

گالوپ و بنیاد خانواده والتون به عنوان بخشی از تحقیقات مداوم خود در مورد تجربیات نسل Z، از نسل Z (افراد ۱۲ تا ۲۷ ساله) در سراسر ایالات متحده در مورد رضایت آنها از مناطقی که در آن بزرگ شده‌اند و علاقه آنها به ترک زادگاهشان سوال کردند. مناطق روستایی به عنوان شهرستان‌هایی خارج از مناطق آماری کلان‌شهری یا میکروپولیتن تعریف می‌شوند که عموماً شامل یک منطقه شهری با حداقل ۱۰۰۰۰ نفر جمعیت یا بیشتر (بر اساس داده‌های دفتر مدیریت و بودجه ایالات متحده) هستند. مناطق شهری به عنوان تمام شهرستان‌های دیگر تعریف می‌شوند: شهرستان‌هایی که در یک منطقه آماری کلان‌شهری یا میکروپولیتن قرار دارند. با شناخت نیاز‌ها و آرزو‌های نسل Z روستایی، سیاست‌گذاران و رهبران محلی می‌توانند از ابتکاراتی که به حفظ استعداد‌های جوان و تقویت اقتصاد روستایی کمک می‌کند، بهتر حمایت کنند.

والدین فرزندان ۱۲ تا ۱۸ ساله نسل زد نگرانی‌هایی مشابه فرزندانشان در مورد فرصت‌های شغلی و تحصیلی در منطقه خود دارند. کمی بیش از نیمی از والدین فرزندان جوان نسل زد در مناطق روستایی (۵۵٪) معتقدند که فرزندشان می‌تواند به اهداف بلندمدت خود در منطقه فعلی خود دست یابد، در مقایسه با ۸۱٪ از والدین شهری که فرزند جوان نسل زد دارند.

در میان نسل زد، به طور کلی، نسل زد روستایی، با وجود شکاف‌های بزرگ در فرصت‌های شغلی و یادگیری، تنها اندکی کمتر از همسالان خود از منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، راضی هستند. شصت و پنج درصد از نسل زد روستایی تا حدودی یا کاملاً راضی هستند، در مقایسه با ۷۴ درصد از جوانان مناطق شهری

بیش از سه چهارم بزرگسالان نسل Z خواهان نقل مکان هستند

بیش از سه چهارم از هر چهار عضو بزرگسال نسل Z (۷۷ ٪) می‌گویند که اگر فرصتی داشته باشند، دوست دارند به شهر دیگری در همان ایالت، ایالت دیگر یا کشور دیگری نقل مکان کنند. روستاییان نسل Z می‌خواهند با نرخی مشابه همسالان شهری خود نقل مکان کنند (به ترتیب ۸۲ ٪ در مقابل ۷۷ ٪). با این حال، روستاییان نسل Z که می‌خواهند نقل مکان کنند، بیشتر از همسالان شهری خود می‌خواهند به خانه نزدیک‌تر بمانند - ۴۹ ٪ از روستاییان نسل Z می‌خواهند در ایالت فعلی خود نقل مکان کنند، در مقایسه با ۳۱ ٪ از بزرگسالان شهری نسل Z.

تمایل نسل زد به نقل مکان تحت تأثیر فرصت‌های شغلی است

تمایل نسل زد به نقل مکان با فرصت‌هایی که در مکان فعلی خود می‌بینند مرتبط است. در میان تمام نسل زد‌های بزرگسال، قصد نقل مکان بیشترین ارتباط را با این دارد که آیا منطقه آنها فرصت‌های شغلی خوبی دارد، ارزش‌های آنها را به اشتراک می‌گذارد و آیا مکانی امن برای زندگی است (از فهرستی از ۱۲ موضوع). ارتباط بین فرصت‌های درک شده و تمایل به نقل مکان هم در نسل زد‌های شهری و هم در روستایی مشاهده می‌شود.

داده‌های مربوط به بزرگسالان نسل Z که از محل دبیرستان خود نقل مکان کرده‌اند، اهمیت دانشگاه و فرصت‌های شغلی را در تصمیم‌گیری نسل Z در مورد نقل مکان بیشتر برجسته می‌کند. در میان بزرگسالان نسل Z که نقل مکان کرده‌اند، رایج‌ترین دلایل ترک محل، تحصیل در دانشگاه (۵۷ ٪) یا دنبال کردن یک شغل خوب (۳۴ ٪) بوده است

جمع‌بندی

در دسترس بودن فرصت‌های شغلی و تحصیلی نقش مهمی در تمایل جوانان به نقل مکان دارد، اما جوامع روستایی با نبردی دشوار در ارائه این فرصت‌ها به استعداد‌های محلی که می‌خواهند حفظ کنند، رو‌به‌رو هستند. نسل زد روستایی کمتر از همسالان خود در مناطق شهری می‌گویند در جوامع فعلی خود به دانشگاه و فرصت‌های شغلی دسترسی دارند، به خصوص وقتی صحبت از یافتن شغل خوب در منطقه فعلی آنها می‌شود.

اما این نگرانی‌ها در مورد دسترسی به دانشگاه و فرصت‌های شغلی، کاملاً بر پیوند‌های نسل زد با جوامعشان غلبه نمی‌کند، زیرا نسل زد روستایی می‌گوید که مایل است شهر یا جامعه فعلی خود را با نرخی مشابه نسل زد شهری ترک کند. وقتی نسل زد روستایی به مهاجرت فکر می‌کند، بیشتر از همتایان شهری خود می‌خواهد در ایالت یا منطقه خود بماند، که نشان می‌دهد پیوند‌های اجتماعی عامل مهمی در تصمیم آنهاست. گسترش دسترسی به آموزش شغلی، فرصت‌های شغلی و آموزش عالی در مناطق روستایی می‌تواند به کاهش موانع برای نسل زد روستایی که می‌خواهند در جوامع خود بمانند، کمک کند.