حجتالاسلام کامل نواب:
بهاییگری فرقهای ضاله با اهداف سیاسی و فریبنده است + فیلم

حجتالاسلام کامل نواب با اشاره به پیشینه تاریخی و ماهیت واقعی فرقه بهایی، تأکید کرد: این جریان نه تنها ادعای ادامهدهندگی ادیان گذشته دارد، بلکه پشت ظاهر صوری خود اهداف و نیتهای سیاسی و ضالهای پنهان کرده است و آگاهی جامعه نسبت به آن ضروری است.
به گزارش خبرنگار گروه فرق و ادیان خبرگزاری رسا، حجتالاسلام امیرحسین کامل نواب کارشناس فرق و ادیان، درباره فرقه بهائیت بیان داشت: «هنگامی که مبلغین بهائی به سراغ افراد میآیند، ادعا میکنند که ما ادامهدهنده ادیان گذشته هستیم و آنها را نسخ کردهایم، اما واقعیت کاملاً متفاوت است. سؤال من به آنها این است: چرا حالت باطنی و نفاق خود را آشکار نمیکنید و صرفاً ظاهرسازی میکنید؟»
وی ادامه داد: «ممکن است برخی جوانان از ماهیت واقعی بهائیت اطلاع نداشته باشند، اما هنوز نسلی در جامعه ما وجود دارد که در رژیم گذشته توسط بهائیها شکنجه شده و آثار آن جنایات را دیده است. این پیشینه تاریخی، شامل دوران پهلوی و حتی بابیت، باعث شده که مردم نسبت به بهائیها منفور باشند. اسناد و خاطرات متعدد از جنایات این فرقه در شهرهایی مانند شیراز و ابرکوه یزد موجود است و باید یاد و تلاش بزرگانی مانند مرحوم علامه سعیدالعلا مازندرانی را که در مقابله با بابیت و بهاییگری نقش مهمی داشتند، گرامی بداریم.»
حجتالاسلام کامل نواب به تاریخچه بهاییگری نیز اشاره کرد و گفت: «اصل این تفکر از جوانی شیرازی آغاز شد که به گفته برخی بزرگان دارای ذهن و عقل ناقص بوده و حتی برخی علما او را دچار اختلال روحی و جنون میدانستند. علیمحمد شیرازی، معروف به «باب»، ادعای امام زمان و سپس پیامبری و حتی الوهیت کرد. علما به دلیل محذورات فقهی، اجرای حد بر او را مجاز ندانستند، اما نهایتاً به دستور حکومتی مرحوم امیرکبیر اعدام شد. همین موضوع نقطهای از تضاد ما با بهاییهاست، چرا که آنها نسبت به این قهرمان ملی ایران نگاه مثبتی ندارند.»
وی افزود: «پس از معدوم شدن باب، حسینعلی نوری، معروف به بهاءالله، ادعای جانشینی او را کرد و بهاییگری به عنوان دین جدید شکل گرفت. بهاءالله خود را پیامبر معرفی کرد و کتابی به عنوان متن آسمانی ارائه داد که سرشار از اشتباهات و ابهامات است. مقبره او در فلسطین اکنون به عنوان قبله بهاییان شناخته میشود، در حالی که هیچ یک از پیامبران گذشته چنین اقدامی نکردهاند.»
حجتالاسلام نواب ادامه داد: «بهاییگری صرفاً یک جریان دینی نبود، بلکه سازمان سیاسی نیز داشت. پس از بهاءالله، فرزندش عبدالبها جانشین او شد و سپس شوقی افندی و نهایتاً بیتالعدل، سازمان جهانی بهاییان، امور آنها را اداره کردند. در هر جایی که توانستهاند، افرادی با آگاهی کمتر را تحت تاثیر قرار داده و تصویری پاک و صوری از خود ارائه کردند تا فریب بخورند.»
وی در پایان اظهار داشت: «به صراحت باید گفت بهاییگری یک فرقه ضاله است و هر کس با مراجعه به اسناد تاریخی میتواند ماهیت واقعی آن را درک کند. ضروری است که آگاهی ما نسبت به این جریان افزایش یابد تا بتوانیم با چشم بازتر و هوشیارانهتر در جامعه عمل کنیم.»
ارسال نظرات