۲۵ مهر ۱۴۰۴ - ۰۰:۲۷
کد خبر: ۷۹۴۶۸۵

همایش ملی علامه حسن زاده آملی برگزار شد

همایش ملی علامه حسن زاده آملی برگزار شد
همایش ملی بزرگداشت علامه حسن‌زاده آملی پیرامون شخصیت و آثار این عالم بزرگ با حضور شاگردان، طلاب و علما برگزار شد.

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، همایش ملی بزرگداشت علامه حسن‌زاده آملی پیرامون شخصیت و آثار علامه حسن زاده آملی با حضور شاگردان، طلاب و علما صبح پنجشنبه در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد.

آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در این همایش بیان داشت: علامه حسن‌زاده آملی انس و عشق به قرآن و احادیث و احاطه به همه مکاتب فلسفی داشت و تسلط بی نظیری بر کتب فلسفی، تفسیری و حدیثی داشت.

وی ادامه داد: آن مرحوم علامه ذوالفنون بود و این شخصیت تمام عمر را مشغول علم آموزی، تالیف و تفکر بود و عشق بالایی به تفسیر قرآن و کلام الله داشت.

رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در خصوص توفیقات علمی و عرفانی علامه افزود: آیت الله حسن زاده آملی اسما الله را در وجود خودش ایجاد کرده بود و اسما و صفات الهی را کسب و احصا کرده بود و در سلوک علمی هم به این شکل عمل می‌کرد که هر مسئله و بحثی پیش آمد سعی و تلاش می‌کرد آن را با قرآن و سنت محکم و مستدل می‌کرد.

همایش ملی علامه حسن زاده آملی برگزار شد

همچنین آیت‌الله حسن رمضانی استاد فلسفه و عرفان حوزه علمیه قم نیز در این همایش سخنان خود را بر محور «عرفان اجتماعی و معرفت نفس» از دیدگاه علامه متمرکز و بر پیوند ناگسستنی این مفاهیم تأکید کرد.

وی در ابتدای سخن، به ظاهر متناقضِ موضوع «عرفان و اجتماع» اشاره و اظهار داشت: اگر با دقت بنگریم، عرفان و معرفت‌الله (آشنایی با اسماء و صفات و تجلیات حق) در صورت تحقق واقعی، هرگز نمی‌تواند بی‌ارتباط با اجتماع باشد.

استاد فلسفه و عرفان حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه «معرفت نفس» دروازه سیر و سلوک است و به «معرفت رب» می‌رسد، پیوند این سه مفهوم را یکپارچه و مهم دانست. 

شاگرد برجسته علامه حسن‌زاده آملی با بیان این که عرفا به «چهار سفر» عرفانی سیر از خلق به حق، سیر از حق به حق بالحق، سیر از حق به خلق بالحق و سیر از خلق به خلق بالحق معتقد هستند، بیان کرد: در این سفرهای چهارگانه، شخص نمی‌تواند از اجتماع فاصله داشته باشد یا نسبت به کمال آن بی‌اعتنا بماند.

وی، اجتماع گسیخته را فاقد معنای واقعی دانست و افزود: اجتماع به معنی واقعی، دارای روح و وحدت واقعی، بدون معرفت و بدون عرفان اصلاً معنا ندارد. آن (جامعه) انضمام است؛ نه اجتماع. انضمام، منگنه کردن چند ورق است که ارتباطی با هم ندارند.

ارسال نظرات