گزارشی از عزای فاطمی با حضور دو شهید گمنام در حرم حضرت معصومه

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها حال و هوایی دیگر داشت. صحن‌ها پوشیده از پرچم‌های عزا بود و نور کم‌رنگ چراغ‌ها بر چهره‌های اندوهگین زائرانی می‌تابید که با دل‌هایی شکسته قدم در صحنه فاطمیه گذاشته بودند. زمزمه صلوات، صدای زیرلبی «یا زهرا» و گریه‌های آرام، فضای حرم را شبیه روزهای پرغصه پس از رحلت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله کرده بود.

در ابتدای مراسم پیکرهای مطهر دو شهید گمنام دفاع مقدس با احترام وارد حرم شدند؛ دو جوانی که نامشان ناشناخته اما مسیرشان برای همه آشناست. مردم که اطراف تابوت‌ها حلقه زده بودند، اشک‌ریزان به استقبال می‌رفتند و با لمس پرچم‌های سه‌رنگ، گویی دوباره خاطره رشادت‌ها، مظلومیت‌ها و غربت‌های جبهه‌ها در ذهنشان زنده می‌شد. حضور این شهیدان نه‌تنها مجلس را عطرآگین کرد بلکه یادآور شد که خط ولایت‌مداری از فاطمیه آغاز شد و در جبهه‌های هشت‌ساله به اوج خود رسید.

آغاز سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان

پس از استقرار تابوت‌های مطهر شهیدان و قرائت قرآن حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان پشت تریبون قرار گرفت و جمعیت با سکوتی سنگین گوش جان سپردند. او سخنان خود را با تحلیل تفاوت میان دو قیام بزرگ تاریخ آغاز کرد و گفت: خروج امام حسین علیه‌السلام برای نبرد بود اما خروج حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها جهاد بود؛ جهادی که ایشان را به اندازه یک لشکر در کنار امیرالمؤمنین قرار داد.

این جمله فضای مجلس را دگرگون کرد. بسیاری انگار تازه متوجه شدند که قیام فاطمی یک اعتراض معمولی یا واکنشی احساسی نبود؛ بلکه حرکتی حساب‌شده، الهی و سرنوشت‌ساز برای حفظ حقیقت دین بود. حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با صلابت ادامه داد: برخی قیام حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را به ماجرای فدک تقلیل می‌دهند و این بی‌انصافی است. فدک تنها یک رمز است؛ معناهای پشت آن به عمق تاریخ و آینده اسلام گره خورده است.

تحلیلی بر عمق قیام فاطمی

وی توضیح داد: در روزهای پس از رحلت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اسلام در آستانه یک انحراف بزرگ قرار داشت؛ انحرافی که اگر تثبیت می‌شد، دیگر حقیقت ولایت، امامت و مسیر اصیل دین به مردم نمی‌رسید. در چنین شرایطی تنها یک نفر برخاست؛ بانویی که از نظر جسمی آسیب‌پذیر و از نظر ظاهری در نهایت غربت بود اما از نظر روحی کوهی از صلابت الهی را همراه داشت.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با اشاره به سکوت بخش بزرگی از جامعه آن روز گفت: این سکوت می‌توانست مسیر تاریخ را تغییر دهد اما حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با خطبه‌ها، گریه‌ها، استدلال‌ها و پایداری خود موجی از بیداری ایجاد کردند.

حجت الاسلام والمسلمین جمله‌ای گفت که لرزه بر جان جمعیت انداخت: اگر قیام یک‌نفره حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نبود، دین حفظ نمی‌شد؛ حقیقتاً همه ما مدیون دخت خیرالخلائق هستیم. این جمله محور اصلی تحلیل امشب او بود؛ اینکه اصل بقا و هویت اسلام به صلابت فاطمی پیوند خورده است.

فاطمه؛ حقیقتی فراتر از یک شخصیت تاریخی

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان سپس از زاویه‌ای معرفتی به جایگاه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نگریست و روایاتی را یادآور شد که ایشان را حقیقت شب قدر معرفی می‌کنند و گفت: این سخن، عرفانی و بسیار عمیق است و کسی به کنه آن دسترسی ندارد. اما اگر انسان حقیقت فاطمه را بشناسد، میزان دِین خود به ایشان را درک خواهد کرد.

این بخش، جمعیت را وارد فضای معنوی عجیبی کرد. برخی چشمانشان را بسته و آرام گریه می‌کردند. گویی در میان اشک‌ها، تصویری از عظمت وجودی صدیقه کبری(س) در دل‌ها نقش می‌بست.

پس از سخنرانی؛ آغاز مداحی شالبافان

پس از پایان سخنرانی فضا دوباره رنگ عزاداری گرفت. شالبافان  کسی بود که با صدای جانسوز خود روضه مظلومیت مادر سادات را خواند. صدای او که سال‌هاست به غربت فاطمیه جان بخشیده، در صحن پیچید و جمعیت را در اوج حزن قرار داد. بسیاری با شنیدن فرازهای روضه به یاد کوچه‌های مدینه، ناله‌های فاطمه و صبر امیرالمؤمنین افتادند.

شالبافان با صدای بغض‌آلود خود ادامه روضه را خواند. اشعارش سوزی ویژه داشت؛ روایتی از درِ نیم‌سوخته، پهلوی شکسته و قلبی که تا آخرین لحظه برای ولایت می‌تپید. مردم یکپارچه اشک شدند و صحن‌های حرم به دریایی از گریه بدل شد.

مردم و فضای ملکوتی حرم

حضور دو شهید گمنام در کنار روضه‌ها فضای دیگری به مجلس داده بود؛ گویی این شهیدان، شاهدان زنده‌ای بودند بر اینکه مکتب فاطمی چگونه در دل فرزندان این سرزمین ریشه دارد. مردم پس از پایان روضه به سمت تابوت‌ها رفتند و زیر لب زمزمه می‌کردند: «یا زهرا»

هوای حرم سرد بود، اما گرمی عشق فاطمی در دل‌ها شعله می‌زد. مادران فرزندان خود را بغل گرفته بودند و پدران، آرام اشک‌هایشان را پاک می‌کردند. جوانان با چشمانی خیس به صحن نگاه می‌کردند؛ صحن مقدسی که امشب فقط یک پیام داشت: اگر امروز ولایت زنده است، از برکت آن بانوی شهید است که در ۱۸ سالگی دنیای اسلام را بیدار کرد.

پایان‌بندی

مراسم با خواندن دعای کمیل و صلوات جمعی پایان یافت، اما بسیاری همچنان در کنار شهیدان یا کنار ضریح نشسته بودند؛ گویی دلشان نمی‌خواست از این فضای نورانی و غمگین جدا شوند.

قم شاهد شبی بود که در آن اشک‌ها، تحلیل‌ها، معرفت و حماسه در کنار هم جاری شد؛ شبی که دوباره یادآوری کرد فاطمه سلام‌الله‌علیها، آغاز همه بیداری‌هاست و همچنان فانوس راه اهل ولایت.

مهدی الهی