سلسله مباحث ولایت(6):
آیت الله موسوی جزایری: حیات آینده اسلام در گرو پیکار امام علی در برابر دشمنان بود
خبرگزاری رسا ـ رییس شورای حوزه علمیه خوزستان گفت: آبرو و حیات اسلام در جنگ خندق به دست امیر مؤمنان(ع) افتاده بود و آینده اسلام در گرو پیروزی علی بن ابی طالب(ع) بر عمر بن عبدود قرار داشت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، آیت الله سید محمد علی موسوی جزایری، نماینده ولی فقیه در خوزستان، سحرگاه، امروز در ششمین جلسه از سلسله مباحث ولایت که در تفسیر زیارت غدیریه امام هادی(ع) از صدا و سیمای مرکز خوزستان پخش می شود، در ادامه بحث روز گذشته به بیان شأن نزول آیه «اذ زاغت الابصار و بلغت القلوب الحناجر و بلغت القلوب الحناجر و تظنون بالله ظنونا هنالک ابتلی المومنون و زلزلوا زلزالاً شدیداً » پرداخت و شأن نزول این آیه را جنگ خندق عنوان کرد.
آیت الله موسوی جزایری ادامه داد: پس از آماده شدن خندق، کفار که از حفر چنین خندقی خبر نداشتند، پس از رسیدن به نزدیکی مدینه و با دیدن آن خندق بزرگ که دور شهر مدینه را احاطه کرده است، غافلگیر شده و از یافتن راه عبور از آن عاجز ماندند و پشت آن خندق متوقف شدند.
استاد عالی حوزه علمیه خوزستان افزود: با توجه به طول کشیدن توقف لشکر ده هزار نفری کفار در پشت خندق، چهار نفر از شجاعان نامدار کفار و در رأس آنها عمر بن عبدود بود، درصدد عبور از این خندق برآمدند و برای عملی کردن هدف خود به دنبال باریک ترین نقطه این خندق برای عبور به آن سوی خندق گشتند و پس از عبور از این نقطه باریک، عمر بن عبدود بانگ «هل من مبارز» برآورد و این جمله را با هدف تمسخر مسلمانان تکرار می کرد «أما یحب احدکم أن یدخل الجنه أو یدخل عدوه النار؟» آیا کسی نیست که دوست داشته باشد که او را وارد به بهشت کنم و یا او دشمنش را به جهنم داخل کند.
رییس شورای حوزه علمیه خوزستان اضافه کرد: با شنیدن این گفته‌ها و جملات از شجاع‌ترین سردار کفار و با توجه به آشنایی سابق مسلمانان از جنگاوری های عمر بن عبدود، لرزه به اندام مسلمانان افتاد و کسی را یارای مقابله با او نبود و در زمانی که ترس از رویارویی با عمر بن عبدود مسلمانان را فرا گرفته بود، علی بن ابی طالب(ع) برخواست و دو بیت شعر در جواب رجز خوانی او خواند.
آیت الله موسوی جزایری به مخالفت اولیه پیامبر(ص) با به میدان رفتن امام علی(ع) اشاره کرد اظهار داشت: مخالفت پیامبر اعظم(ص) با به میدان آمدن امام علی به دلیل محبتی که ایشان به امام علی داشتند البته این محبت نه از بابت قوم و خویش بودن آنهاست بلکه به خاطر این است که پیامبر امام علی را برای آینده اسلام نیاز داشتند و دلیل دیگر مخالفت پیامبر، اثبات این است که در لشکر بزرگ اسلام کسی جز علی(ع) نمی تواند در برابر این جنگجوی کافر قد علم کند.
استاد عالی حوزه علمیه در ادامه افزود: پس از سه بار مخالفت پیامبر با به میدان رفتن علی بن ابی طالب سرانجام ایشان به میدان مبارزه قدم نهادند و پیامبر اسلام در بدرقه امام علی این جمله معروف را خواند«برز اسلام کله الی الکفر کله» و پیامبر اسلام با گفتن این جمله نشان داد که آبرو و حیات اسلام به دست علی افتاده است و آینده اسلام هم اکنون در گرو پیروزی علی بن ابی طالب(ع) بر عمر بن عبدود است.
نماینده ولی فقیه در خوزستان گفت: با به میدان گذاشتن حضرت علی(ع) به میدان نبرد، یک تاکتیک جنگی بکار برد و خطاب به عمر گفت: «شنیده ام که تو در جنگ های سابق از سه حاجتی که به تو عرضه م شود یکی از آنها را می پذیرفتی و من هم اکنون سه حاجتی نزد تو دارم، حاجت اول این‌که تسلیم دین اسلام شو» عمر این کار را نپذیرفت و حضرت علی در حاجتم دوم خواست که عمر بن عبدود از راهی که آمده بازگردد و به یکدیگر کاری نداشت باشند و این نشان از روح فتوت امام علی بود که اگر کسی در جنگ پشیمان شده باشد، فرصت بازگشت را برای او باز گذاشته باشد و نیز نشان داد که حضرت در چنگ پیشدستی نخواهد کرد و اما حاجت سوم این بود که از عمر بن عبدود خواست که از اسب به زمین آید تا به صورت عادلانه نبرد کنند.
رییس شورای عالی حوزه علمیه خوزستان به بیان شجاعت علی بن ابی طالب در نبرد به عمر بن عبدود پرداخت و خاطر‌نشان کرد: عمر بن عبدود در حال پیاده شدن از اسب ضربه‌ای بر فرق حضرت علی وارد ساخت که علی بن ابی طالب با قرار گذاشتن سپر روبروی این ضربه توانست از شدت آن بکاهد؛ اما با این حال شدت ضربه چنان بود که سپر به دو نیم تقسیم شد و مقداری شمشیر بر فرق مبارک حضرت اثر گذاشت.
امام جمعه اهواز در ادامه افزود: پس از آن‌که عمر بن بن عبدود در حال پایین آمدن از اسب ضربه ای به فرق مبارک علی بن ابی طالب(ع) نواخت، حضرت به سرعت آن ضربه را دفع کرده و توانست به سرعت ضربه ای را حواله یکی از پاهای این جنگجوی کافر کرده و آن را قطع کند در این هنگام عمر بن عبدود اهانتی به حضرت علی کردند و آب دهان خود را بر صورت مبارک حضرت علی(ع) انداخت، حضرت از روی سینه عمر برخواست و چند قدمی راه رفت و دوباره برای هلاکت او بازگشت.
آیت الله موسوی جزایری اضافه کرد: حضرت علی(ع) پس از پیروزی در نبرد با عمر بن عبدود، خدمت پیامبر اکرم(ص) رسید و آنجا بود که پیامبر آن مدال افتخار تاریخی را از جانب خداوند متعال به علی داد و فرمود«ضربه علی فی یوم خندق افضل من عباده الثقلین» ضربه ای که علی در روز خندق وارد کرد از عبادت جن و انس بیشتر است./945/پ202/س
ارسال نظرات