عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی:
نهضت امام حسین اهداف سیاسی اسلام را روشن کرد
خبرگزاری رسا ـ رحیم پور ازغدی گفت: امام حسین(ع) با شهادتش جداناپذیری دین از سیاست را به اثبات رساند، نمی شود گفت من مسلمانم و علاقه به سیاست ندارم، دارا بودن سیاست علوی و حسینی جزء دین است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ظهر امروز در جمع جانبازان آسایشگاه امام خمینی(ره) مشهد، جانبازان را وارثان حضرت عباس(ع) دانست و گفت: این عزیزان دور از چشم دیگران و در سکوت، هر هفته و هر روز شهید می شوند.
وی افزود: در دنیا جنگ و قربانیان آن کم نبوده و نیستند لذا به لحاظ فیزیکی تفاوتی بین کشتگان و جانبازان ما با دیگران وجود ندارد وجه تمایز جنگ ما با دیگران در متافیزیک جنگ است؛ جنگ اگر بُعد عدالت خواهانه نداشته باشد جزء کثیف ترین وقایع تاریخ است.
رحیم پور ازغدی با بیان این که قرآن ضد جنگ ترین کتاب است، اظهار داشت: منطق شیعه، منطق رشد، اخلاق، صلح و برادری است، همین جنگی که چنین آثار شومی دارد، اگر برای رهایی بشر و دفاع از عدالت و معنویت باشد محل جمع زیباترین و زشت ترین جلوه ها خواهد شد. درست مانند عاشورا که زشت ترین و زیباترین صحنه های عالم را در خود جای داده است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: جانبازان و خانواده های آن ها در احیای دین و برافراشته شدن عدالت، سهم مهمی دارند و امروز هر ملتی که ندای آزادی سر می دهد جانبازان ما در آن سهیم هستند همان طور که شهدای کربلا در آگاهی و آزادی ما و در مقاومت های عراق، لبنان، امریکای لاتین و ... سهم مهمی دارند چرا که اگر فداکاری آن ها نبود این آگاهی و بصیرت به نسل های آینده منتقل نمی شد.
وی با اشاره به آیه «فضل الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما» ابراز داشت: آن ها که به جهاد می روند بر آن ها که می مانند برتری داشته و از اجری عظیم برخوردارند؛ هیچ کس آرزوی بازگشت به دنیا را ندارد به جز شهدا زیرا لحظه شهادت و پیوستنشان به خدا چنان شیرین است که حاضرند هزار بار تکرار شود.
وی، پیروزی ها و پیشرفتهای کنونی را مدیون فداکاری ها و از خود گذشتگی جانبازان دانست و افزود: حضرت عباس(ع) الگوی جانبازی در طول تاریخ است.
رحیم پور ازغدی، تبیین مرز حق و باطل را از مهم ترین کارکردهای عاشورا ذکر کرد و گفت: برخی با پرچم مذهب به جنگ مذهب می آیند؛ به فرموده پیامبراکرم(ص)، دو نبرد وجود دارد، یک نبرد برای اینکه اصل اسلام، مستقر و پیروز شود که به آن «تنزیل» می گویند و یک نبرد برای تفسیر صحیح اسلام است که «تأویل» نام دارد و در آن یک طرف اسلام خالص دارند و طرف دیگر اسلام تحریف شده را دنبال می کنند.
وی با بیان اینکه جنگ امام حسین(ع)، نبرد تأویل بود تصریح کرد: امام حسین(ع) می فرمایند خداحافظ اسلام اگر حاکمیت به نام اسلام باشد اما قدرت در دست کسانی همچون یزید باشد زیرا باطن چنین حکومتی، کفر است ولی با ادبیات اسلام. همچون بنی امیه که اجازه نمی دادند جنبه سلبی اسلام(که با شرک مخالف) است، درست مطرح و معرفی شود تعلیم ایمان را ظاهرا آزاد می گذاشتند اما اجازه نمی دادند شرک معرفی و شفاف سازی شود. آن جاکه اسلام به نفعشان بود حرفی نداشتند اما نهی های اسلام و آنجا که اسلام با آن ها مخالف بود اجازه معرفی نمی دادند تا وقتی مردم را با ظاهر اسلام به راه شرک می برند مردم متوجه نشوند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: حسین(ع) با شهادتش این ها را اثبات کرد، قیام عاشورا نهی های اسلام را معرفی کرد شرک را تبیین کرد، کربلا اهداف سیاسی اسلام را روشن کرد؛ نمی شود گفت من مسلمانم و علاقه به سیاست ندارم، سیاست را نمی توان در ردیف فوتبال و مهمانی ها و تفریحات قرار داد؛ سیاست جزء تکلیف ها است و مثل نماز واجب البته منظور ما سیاست علوی و حسینی است که جزو دین است نه سیاست بازی.
رحیم پور ازغدی با بیان اینکه تقیه،مبارزه عقلانی است نه ترک مبارزه گفت: وظیفه ما قیام برای قسط است کسی که دین و سیاستش را جدا می داند جنبه های بی خطر دین را قبول می کند یعنی همان کاری که معاویه و یزید کردند، زهیر زمانی در سپاه معاویه بود سپس مدتی ترک سیاست کرد و حتی با ملاقات امام حسین(ع) مخالفت کرد و گفت من سیاست را کنار گذاشته ام امام به او فرمود نمی توانی از کنار من بی تفاوت عبور کنی.
وی در ادامه به اهداف نهضت حسینی اشاره کرد و افزود: امام حسین(ع) می فرمایند من بر اساس خودخواهی و تبهکاری و فساد و ظلم وارد مبارزه نشده و به دنبال گرفتن حق کسی نیستم بلکه برای مبارزه با فساد و بی عدالتی و انحرافات فکری و فرهنگی و برای اصلاح امت اسلام خارج شده ام.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی یادآور شد: فداکاری، جهاد و از خودگذشتگی زمانی ارزشمند است که در کنار این رشادت ها، عشق و علاقه هم باشد و گرنه گذشت معنایی ندارد. رزمندگان ما نیز در عین عشق و محبت به خانواده شان به جبهه رفته و جانفشانی کردند. حضرت عباس(ع) پیش از شهادت همچون پدر بزرگوارش مدام در حال کمک به نیازمندان، دفاع از مظلومان و مستضعفان بود معیار ارزشی او معیارهای دنیوی نبود، امام صادق(ع) درباره حضرت عباس فرمودند چه خوب صبر کننده، شخصیت محکم، نفوذناپذیر و حامی مکتب بود.
رحیم پور ابراز داشت: کسی که علمدار سپاه می شود هم به لحاظ ایمانی و هم شجاعت و کارآمدی بیش از همه مورد قبول است، حضرت عباس(ع) مصداق کامل علمداری بود تا جایی که وقتی پرچم را به همراه سر حضرت به نزد یزید آوردند یزید هم ایشان را تحسین کرد و گفت معلم وفا در تاریخ تویی. کرامت و وفای حضرت تا حدی است که امام حسین(ع) که خود جان عالم است می فرماید جانم فدای تو.
وی با اشاره به ادب حضرت عباس(ع) گفت: ادب ایشان به حدی بود که به امام حسین(ع) برادر نمی گفت و ایشان را با لفظ مولا صدا می زد، دشمن برای حضرت عباس(ع) امان نامه فرستاد زیرا می دانست اگر او اردوگاه را ترک کند کار سپاه امام حسین(ع) تمام است./930/پ201/س
ارسال نظرات