بدحجابی تحریف عملی دین است

به گزارش خبرگزاری رسابه نقل از روابط عمومی دانشگاه باقرالعلوم، حجت الاسلام محمدجواد ارسطا، معاون آموزش دفتر تبلیغان اسلامی در سخنانی در جمع نمازگزاران این دانشگاه با اشاره به اهمیت حفظ پیام­های قیام عاشورا و جلوگیری از تحریف نهضت حسینی اظهار داشت: یکی از مهمترین پیام­های عاشورا مسئله امر به معروف و نهی از منکر است که متاسفانه جامعه امروز از آن غافل شده و بسیاری از منکرات از جمله بد حجابی به سرعت در حال رواج است، در حالی که بدحجابی تحریف عملی دین می باشد و باید جلوی این تحریفات گرفته شود. 

انتقاد از ترویج بد حجابی در صدا و سیما 

رییس دانشگاه باقرالعلوم(علیه السلام) افزود: متاسفانه امروز در تلویزیون شاهدیم، افرادی را نشان می دهند که با ظاهری کاملاً غیر اسلامی و بد حجاب، در حال گریه کردن برای امام حسین(علیه السلام) هستند و تلویزیون این چهره­های غیر اسلامی را بزرگ نمایی می­کند که مردم بدانند، افرادی هستند که ضروریات دین را عمل نمی­کنند ولی در مراسم امام حسین(علیه السلام) شرکت کرده و برای او گریه می کنند!

وی ادامه داد: نمایش تصاویری از زنان بدحجاب و بزرگ نمایی آنها در رسانه­ای که میلیون­ها بیننده دارد، ترویج بدحجابی است، یعنی مردم می توانند بدحجاب باشند و برای امام حسین(علیه السلام) اشک بریزند، این کاملا غلط و به نوعی تحریف دین است، چون بدحجابی از منکرات است و با رواج آن در جامعه، اسلام آمریکایی جایگزین حقایق قیام حسینی و پیام­های عاشورا می شود.

معاون آموزش دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم تصریح کرد: ما نمی گوییم هرکس بد حجاب است، در مراسم عزاداری امام حسین(علیه السلام) راه نیابد و عزاداری نکند، خیر، مانعی نیست، ولی رسانه ملی نباید این چهره­های بدحجاب را تبلیغ و ترویج و بزرگ نمایی کند.

وی برخورد شدید و تند با افراد بدحجابی که در مراسم سوگواری اباعبدالله الحسین(علیه السلام) حضور می یابند را غلط دانست و گفت: باید بر اهمیت و ضرورت حفظ حجاب تاکید کرد و امر به معروف و نهی از منکر در جامعه محفوظ بماند، البته برخورد شدید و تند با این افراد نیز صحیح نیست، چون لااقل برای امام حسین(علیه السلام) اشک می ریزند و عزاداری می کنند که کار شایسته ای است.

عزاداری فقط به گریه کردن نیست

وی بیان داشت: امروز از معارف اهل بیت(علیهم السلام) به ویژه کلام امام حسین(علیه السلام) تا اندازه­ای غافل شده ایم، گرچه عزاداری و سوگواری برای سالار شهیدان را ترویج می کنیم ولی نباید تصور کرد، عزاداری امام حسین(علیه السلام) به گریه کردن و سینه زدن برای مصائب ایشان خلاصه می شود.

رییس دانشگاه باقرالعلوم(علیه السلام) گفت: باید به مرزهای عقیدتی توجه لازم را داشته باشیم، نباید این مرزها خلط شود و یا از بین برود، امام حسین(علیه السلام) برای امر به معروف و نهی از منکر به شهادت رسید و این درحالی است که متاسفانه یکی از منکرات بزرگی که در جامعه در حال گسترش است بی توجهی به شعائر اسلامی و بی توجهی به حجاب و رواج بدحجابی است.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به حدیثی از بحارالانوارجلد 44صفحه310، اظهارداشت: فجمع الحسین(علیه السلام) ولده و اخوته و اهل بیته ثم نظر الیهم فبکی ساعة ثم قال اللهم انا عترة نبیک محمد(صلی الله علیه و آله وسلم ( قد اخرجنا و طردنا و ازعجنا عن حرم جدنا و تعدت بنوا امیة علینا اللهم فخذلنا بحقنا و انصرنا علی القوم الظالمین .

قال فرحل من موضعه حتی نزل فی یوم الاربعاء او یوم الخمیس بکربلا و ذلک فی الثانی من المحرم سنه احدی و ستین.

ثم اقبل علی اصحابه فقال الناس عبید الدنیا والدین لعق علی السنتهم یحوطونه ما درت معایشهم فاذامحصوا بالبلاء قل الدیانون.

ثم قال اهذه کربلا فقالوا نعم یا ابن الرسول الله فقال هذا موضع کرب وبلاءهاهنا مناخ رکابنا ومحط رحالنل ومقتل رجالنا ومسفک دمائنا.

نامه امام به کوفیان پس از نزول در سرزمین کربلا

امام حسین علیه السلام در مسیر حرکت به سوی کربلا فرزندان و برادران و اهل بیت خود را جمع کرد و پس از اینکه نظری به آنها انداخت لحظاتی گریست و فرمود:پروردگارا ما عترت پیامبر تو حضرت محمد (ص) می باشیم که از حرم جد خود اخراج و تبعید و آواره شدیم وبنی امیه به ما ظلم و ستم کردند. بار خدایا تو حق ما را بگیر و ما را بر گروه ستمگران غالب بگردان.

سپس امام حسین از جای خود کوچ کرد و در روز چهارشنبه یا پنج شنبه وارد کربلا شد. این جریان در روز دوم محرم سنه-61- هجری بود. امام علیه السلام متوجه اصحاب خود شد و فرمود:مردم بنده زر خرید دنیا می باشند. دین لقلقه زبان ایشان است.

مردم تا آن موقع دیندار هستند که معیشت آنان تامین شود، اما وقتی مورد آزمایش قرار بگیرند دین داران اندک خواهند بود.

سپس فرمود: آیا این سرزمین کربلا است؟ گفتند: آری یا بن رسول الله .

فرمود: اینجا موضع گرفتاری و بلاء می باشد.

اینجا محل خوابیدن شتران ما است ، اینجا محل خیمه و اثاث ما است اینجا محل شهید شدن مردان ما می باشد. اینجا محل ریختن خونهای ما است.

یکی از نکات قابل توجه در این روایت، کلام فوق است که مطابق آن، امام حسین(ع) بسیاری از مردم را بنده دنیا دانسته که دینداری آنان از حد ظاهر سازی فراتر نمی رود.

یکی از بارزترین نمونه های چنین مردمی، مردم کوفه در سال 61 هجری بودند.چه بسا بسیاری از این مردم برای امام حسین(ع) و اهل بیت آن حضرت گریه می کردند ولی در عین حال به دفاع از آن حضرت بر نمی خواستند. پس صرف گریه کردن کار ساز نیست. گریه کردن، شوری است که باید با شعور همراه باشد تا اثر بخش گردد./916/د102/ع