۱۹ اسفند ۱۳۸۹ - ۱۵:۳۵
کد خبر: ۱۰۰۲۱۶
در نشست دیدگاه های فلسفی درباره مساله نفس و بدن مطرح شد:

استدلال های دکارتی و نو دکارتی برای دو گانه انگاری

خبرگزاری رسا ـ دوگانه انگاری در مکتب دکارتی و نو دکارتی در همایش بین‌المللی آموزه‌های دینی و مسأله نفس و بدن مورد کنکاش قرار گرفت.
همايش بين المللي آموزه هاي ديني و مسئله نفس و بدن در قم


به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ادوارد ویرونگا در نشست تخصصی دیدگاه های فلسفی درباره مساله نفس و بدن از سری نشست‌های همایش بین‌المللی آموزه های دینی و مساله نفس و بدن مقاله خود را با عنوان استدلال‌های دکارتی و نو دکارتی برای دوگانه انگاری ارائه داد.

وی گفت: دکارت در تاملات می نویسد: آیا خود من دست کم چیزی هستم، اما من پیش از این، بدن و هرگونه حسی را از خود نفی کرده‌ام. پرسش اصلی این است که نتیجه چه خواهد بود؟ آیا تقید من به بدن و به حواس به حدی نیست که بدون آن نتوانم وجود داشته باشم؟ اما من پیش از این خود را متقاعد کرده‌ام که چیزی در عالم وجود ندارد، ولی آیا از این نتیجه می شود که خودم هم وجود ندارم؟ نه اگر من درباره چیزی متقاعد شده باشم، به یقین وجود داشته ام.

این نویسنده بیان داشت: وی سپس این عبارت کانت را در دسته بندی های منطقی گوناگون ارائه کرد.

وی در ادامه بیان مقاله خود گفت: دکارت قائل است که حتی اگر همه اعراض نفس تغییر کند به گونه‌ای که فهم و ادراک آن به امور دیگر تعلق بگیرد و تمایلات و احساسات متفاوتی داشته باشد، آن نفس به واسطه این تغییرات تبدیل به نفس دیگری نمی شود اما بدن آدمی به دلیل تغییر در شکل برخی از اعضای آن، هویت و این همانی خود را ار دست می دهد و در نتیجه بدن می تواند به سادگی نابود شود ولی نفس به واسطه طبیعت خود نامیرا است.

این استاد دانشگاه راچستر نیویورک آمریکا اظهار داشت: استدلال دکارت بر این ایده استوار است که همه اعضای بدن برای بدن ذاتی است، پس اگر برخی از اعضا از بین برود یا تغییر کند، دیگر همان بدن باقی نمی ماند.

وی با اشاره به استدلال پلانتینگا گفت: پزشکی جدید نشان داده است که پیوند اعضا و کاشت اعضای مصنوعی امکان پذیر است و چنین پیوندهایی در عمل نیز انجام می شود و شما می توانید یک قلب جدید یا یک کبد جدید دریافت کنید.

این محقق علوم عقلی، گفت: به نظر می رسد که علم پزشکی به نقطه ای برسد که در حالی که ذهن به خوبی کار می کند همه اعضای میکروسکوپی را با اعضای دیگر جایگزین کند و اعضای نخستین نابود شود که اگر کل این فرایند جایگزینی به سرعت انجام شود، آن فرد دیگر وجود نخواهد داشت.

وی در ادامه به بسط برهان جایگزینی پلانتینگا پرداخت و گفت: به عقیده پیتر ون، اگر فرایند جایگزینی اعضا بسیار سریع باشد، من نیز باقی نمی‌مانم و آگاهی من در لحظه انجام جایگزینی ناگهان پایان می‌پذیرد.

این استاد فلسفه گفت: حرکت کردن ما تنها به واسطه حرکت کردن بدن‌هایمان امکان‌پذیر است، بنابراین ممکن نیست که ما در جهتی متفاوت از بدن خود حرکت کنیم یا از آن دور شویم.

وی گفت: ما دلیلی بر ممکن بودن اینکه همه اجزای دوم با اجزای دیگر جایگزین می‌شوند در حالی که من وجود دارم، نداریم بنابر این انتقادی قاطع علیه برهان جایگزینی وجود ندارد و حداکثر این است که شاید این برهان برای برخی قانع کننده نباشد./909/پ202/ع

ارسال نظرات