عید غدیر از مصادیق بارز بزرگداشت مقام ولایت و امامت است

حجت‌الاسلام محمد حجتیان، معاون فرهنگی تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با تبریک فرا رسیدن عید سعید غدیر خم و جشن ولایت و امامت علی بن ابی‌طالب‌(ع) گفت: عید غدیر از مصادیق بارز بزرگداشت مقام ولایت و امامت است.

وی بر گرامی‌داشت این روز بزرگ به عنوان عیدالله الاکبر و بزرگ‌ترین عید مسلمانان تأکید کرد و با بیان این‌که روزه در این روز از امتیاز و فضیلت بسیاری برخوردار است، افزود: اعمالی فراوانی در مفاتیح برای این روز فرخنده ذکر شده که دلالت بر عظمت آن دارد.

معاون فرهنگی تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه همچنین دید و بازدید، زیارت و هدیه دادن به مؤمنان و خواندن عقد اخوت را از اعمال پسندیده روز عید غدیر برشمرد و اظهار داشت: ولایت و امامت حضرت علی‌(ع) سرلوحه قبولی همه اعمال مسلمانان است.

وی با اشاره به شبهاتی که در مسأله غدیر وارد می‌شود، خواستار توجه جدی و منصفانه به شکل‌گیری واقعه غدیر شد و گفت: این پرسش را از خود بپرسیم که چرا جریان غدیر در آخرین سال عمر پیامبر اکرم‌(ص) و آن هم در حجةالوداع که آخرین حج آن حضرت بود مطرح ‌شد.

حجت‌الاسلام حجتیان تصریح کرد: پیامبر اکرم‌(ص) پس از پایان یافتن مراسم حج دستور به توقف کاروان دادند و همه مسلمانان را چه آنها که پیش‌تر رفته بودند و چه آنان که هنوز به این جمع نرسیده بودند در نقطه‌ای جمع کردند که گرمای هوا بی‌داد می‌کرد.

وی با بیان این‌که مسلمانان بیش از پنج ساعت توقف کردند به طوری که از گرمای هوا پارچه‌ای را روی سر و زیر پای خود کشیده بودند، ابراز داشت: پیامبر اکرم‌(ص) در این مدت همه مسایل اسلامی و هرچه در طول 23 بر امت اسلام گذشته بود را بیان کردند؛ آیا تنها برای این بود که بفرمایید علی‌(ع) را دوست بدارید در حالی که در مقاطع مختلف چنین جمله‌ای را فرموده بودند.

معاون فرهنگی تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه قم افزود: پیامبر اکرم‌(ص) دنبال امر مهم‌تری بودند که اهمیت آن به مراتب بیش از حج، نماز و زکات بود و اگر همه مسلمانان و پیروان دین، منصفانه به مسأله غدیر توجه کنند، خواهند دانست که غدیر آغاز اعلام ولایت و امامت امیر مؤمنان علی‌(ع) بود.

حجت‌الاسلام حجتیان خاطرنشان کرد: هر چند جامعه اسلامى پس از پیامبر اکرم(ص) در تعیین رهبر خود بـه اشـتـبـاه رفـت و خـلـیـفه برحق پیامبر اکرم‌(ص) را مدت بیست و پنج سال از دخالت در امور مـسـلـمـانان بـازداشـت، اما چیزى از ارزش ذاتى آن حضرت نکاست.

وی با بیان این‌که امت اسلام در جریان سقیفه خود را از داشتن رهبرى مـعـصـوم، محروم کرد، گفت: ارزش‌ها و فضایل حضرت علی‌(ع) وابسته به منصب ظاهرى خلافت نیست، بـلکه ارزش منصب خلافت به تصدى آن حضرت بستگى داشت؛ یعنى هرگاه غیر او در این منصب نشست، این منصب تنزل یافت و تنها زمانى به ارزش واقعى خود رسید که على(ع) بر آن تکیه زد./920/ت302/ع