در پژوهشکده باقرالعلوم صورت گرفت؛
بررسی 6 مقاله علمی و پژوهشی در نشست مجمع اهل قلم گلشن ابرار
خبرگزاری رسا ـ روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم (ع) از برگزاری هشتاد و یکمین نشست مجمع اهل قلم پژوهشگران گلشن ابرار خبر داد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی پژوهشکدۀ باقرالعلوم (ع)، نشست هشتاد و یکم مجمع اهل قلم پژوهشگران گلشن ابرار با حضور اساتید ناظر، حجج اسلام محمد جعفر طبسی، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم و عبدالصمد جودتی مدیر گروه گلشن ابرار و با هدف غنای محتوایی مقالات گلشن ابرار برگزار شد.
در این نشست، شرح حال شش تن از علمای مؤثر در جهان تشیع ارائه و دفاع شد و آثار پژوهشی از سوی اساتید ناظر جلسه مورد نقد و بررسی دقیق قرار گرفت، حجت الاسلام طبسی با تقدیر از نویسندگان مقالات در رشد مثبت نگارشی و رعایت بیشتر قواعد تحقیق، تأکید کرد که پژوهشگران تا جایی که ممکن است از نقل‌های با واسطه دوری کرده و به منابع دست اول رجوع کنند.
استاد طبسی همچنین علاوه بر بحث محتوایی، بر تقویت قالب و ساختار مقالات برای الگوپذیری بیشتر مخاطبین تأکید داشت.
وی گفت: یکی از بهترین راه‌های کسب اخلاق پسندیده و بلندی همت، معرفی اسوه‌ها و الگوهای ارزنده از میان دانشمندان و اندیشوران فرهیخته شیعی است.
در ادامه این نشست حجت‌الاسلام عبدالصمد جودتی، مدیر گروه گلشن ابرار با تأکید بر رعایت توصیه‌های استاد ارزیاب، از رعایت بیش از پیش شیوه‌ها و قواعد تحقیق و نگارشی از سوی نویسندگان تشکر کرد، در این جلسه شرح حال شخصیت‌های علمی ذیل بررسی شد که به صورت اختصار اشاره می شود.
علامه ابن ندیم بغدادی موصلی که اصالتا ایرانی است، از مشهورترین دانشمندان اسلامی در غرب است، اثر جاودان وی «الفهرست» یا «فوز العلوم»، اسامی هزاران کتاب و صدها دانشمند اسلامی را در بر داشته و از گزند فراموشی مصون داشته است، ابن ندیم به سال 385 ق رحلت کرده است.
علامه بهاء الدین نائینی از سادات مختاری سبزوار است و از علمای انتهای عصر صفوی و معاصر علامه مجلسی است، وی که تألیفات بسیاری دارد، در حدود سال 1040 ق وفات یافته است.
دانشمند پر تألیف مرحوم ملا عبدالوهاب قزوینی از بزرگترین علمای شیعه در قرن سیزدهم هجری است و هم دوره بزرگانی چون شیخ محسن خنفر و صاحب جواهر الکلام است، وی که متوفای سال 1264 ق است را نباید با ملا عبدالوهاب قزوینی متوفی 1306 ق (پدر میرزا محمد خان قزوینی) یکی دانست.
علامه شیخ مهدی عبدالرب آبادی قزوینی از نویسندگان اصلی مجموعه «نامه دانشوران ناصری» و مؤلف واقعی آثاری چون «المآثر و الآثار» و «مطلع الشمس» است که در یکصد سال قبل به تاریخ 1334 ق جان به جان آفرین سپرده است.
آیت الله سید مصطفی شریعت موسوی درچه‌ای و آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی از علمای بزرگوار و مجهول القدر زمان ما بودند که در همین اواخر وفات یافتند که شرح حال این دو عالم فرزانه معاصر نیز در این مجمع علمی مطرح و مورد بررسی ارزیابان و محققان پژوهشکده باقرالعلوم قرار گرفت.
شایان ذکر است، که مقالات مطرح شده پس از اعمال برخی اصلاحات، در نوبت چاپ مجلدات آتی مجموعه «گلشن ابرار» قرار خواهد گرفت. /907/د102/پ
ارسال نظرات