مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم هشدار داد:
خطر تضعیف جایگاه والدین در خانواده‌ها
خبرگزاری رسا ـ مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم(ع) با اظهار نگرانی از تضعیف جایگاه والدین در خانواده‌ها به تبعات آن اشاره کرد و گفت: در فرهنگ اسلامی جایگاه والدین در خانواده بسیار والا است که در گذشته هم در خانواده‌های ایرانی چنین بود اما متأسفانه این مسأله به شدت آسیب دیده است.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، حجت‌الاسلام سید جعفر حق‌شناس، مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم(ع) در مورد الگوی فعلی خانواده در جامعه ایران گفت: در هر جامعه ای یک شیوه و الگوی عمومی حاکم در خانواده وجود دارد مثلا در برخی جوامع سخت کوشی یکی از ویژگی های خانواده‌ها است اما در مورد خانواده ایرانی باید گفت که در مقایسه خانواده امروز با گذشته در یک زمینه‌هایی خانواده رشد داشته و در یک جهاتی ما دچار ضعف‌هایی در الگوی حاکم بر خانواده شده‌ایم.
وی با اشاره به این‌که رفتار فرزند با پدر و مادر بیشتر آمرانه است، افزود: اصلا احساس حریم نسبت به پدر و مادر ضعیف شده و این پیامدهای زیادی چه در خانواده و چه در اجتماع خواهد داشت.
مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم(ع) حقوق بیش از وظایف را یکی از علل تشدید فردگرایی و رفاه طلبی در خانواده‌ها برشمرد و با اشاره به تبعات بی اعتباری جایگاه پدر در خانواده، گفت: در گذشته پدر جایگاه و اعتبار ویژه ای داشت اما امروزه تبلیغات نامناسب تفکرات فمنیستی و بحث برابرخواهی و هم‌عرض شدن زن و مرد سبب شده آن جایگاه ویژه پدری در خانواده آسیب ببیند.
وی بااشاره به نقاط مثبت رشد خانواده در ایران اظهار داشت: خانواده امروز در مقایسه با خانواده گذشته یعنی حداقل سه چهار دهه اخیر، با دو آسیب جدی در سبک زندگی مواجه است، یعنی در اعضای خانواده بیشتر گرایش به خودمحوری وجود دارد تا گرایش به جمع و این‌که در خانواده بیشتر «من» وجود دارد تا «ما» و افراد خانواده بیشتر به منافع شخصی خودشان می‌اندیشند و فرزندان به رشد و پیشرفت خود می پردازند و حتی پدرها و مادرها و زن و مرد هرکدام به دنبال رشد خویش هستند.
حجت‌الاسلام حق‌شناس با تأکید بر افزایش خودگرایی خاطرنشان کرد: در گذشته چنین نبود در فرهنگ اسلامی هم بحث «ما» مطرح است و همه به صورت جمع رشد و تکامل را می‌پسندند اما امروز هر کسی در خانواده در یک گوشه می رود و مشغول به کار خویش می شود و افراد خیلی توجه به مشکلات و مسائل و حتی مسائل عاطفی و روانی اعضای خانواده ندارد.
وی افزود: نکته دوم که متأسفانه تبدیل به سبک حاکم بر خانواده‌های ما شده است، بحث رفاه طلبی و لذت گرایی است به این معنا که خروجی همه تلاش‌های فرد در خانواده این است که راحت‌تر زندگی کند و لذت بیشتری از زندگی ببرد در حالیکه در گذشته نزدیک، در خانواده ایرانی این‌قدر لذت‌گرایی، مدار زندگی نبود و در زندگی به یک حد آسایش قناعت می کردند و به مسائل بزرگتری می اندیشیدند.
این کارشناس حوزه خانواده با ارائه توضیحاتی در مورد علت این فردگرایی و لذت گرایی، گفت: تأکید بر حقوق بیش از وظایف یکی از علل تشدید فردگرایی و رفاه طلبی را به دنبال دارد، در حالیکه اسلام بیشتر وظایف را گوشزد می کند، امام سجاد(ع) در رساله حقوقشان، حق پدر و مادر و یا دیگر حقوق را بر گردن فرد می شمارد و این همان وظیفه گرایی است اما متأسفانه در این سال‌ها بیشتر تأکید شده هرکسی مواظب باشد حقش را نخوررند و حقوقش را بگیرد که این فردگرایی را تقویت می کند.
وی تأکید کرد: البته ریشه‌های فردگرایی در دنیای امروز بسیار بسیار عمیق است و باید گفت مجموعه عواملی در طی سالیان دست به دست هم می دهند که یک فرهنگی در جامعه کم کم نهادینه می شود، الگوهایی که در جامعه ترویج می شود، رفتارهای کسانی که در جامعه الگوی مردم هستند، الگوپردازی در رسانه، نوع ورود کالاها، نوع سیاست‌های اقتصادی، نوع مصرف و آدم‌هایی که با نوع زندگی‌شان چشمها را به خود جلب می کنند و آرام آرام یک مجموعه‌ای سبب می‌شود مردم از آن ساده زیستی و آرامش به سمت مسابقه رفاه و تجمل بروند.
حجت الاسلام حق‌شناس تصریح کرد: مجموعه عوامل در کشور دست به دست هم می دهند تا یک فرهنگ تولید شود که در این فرهنگ لازم نیست که کسی فکر کند بلکه همه در ضمیر ناخودآگاهشان به سمت مسابقه، به سمت رفاه حرکت می کنند و شاید بتوان ریشه آن را سیاست‌ها و برنامه‌های کلان اجرایی در کشور بدانیم به ویژه بعد فرهنگ سازی و رسانه های داخلی و خارجی و تأثیراتی که ما از دنیای مدرنیته می گیریم بسیار مهم است، چراکه تمدن مدرنیزم که از دل غرب به دیگر کشورها آرام آرام سرایت کرده است ما را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
وی با بیان این‌که یکی دیگر از مسائلی که ما را از الگوی خانواده ایرانی،اسلامی دور می کند، نقش پدر در تربیت فرزند است، یادآور شد: متأسفانه نقش پدر به عنوان تربیت کننده بسیار کمرنگ شده است، امروزه به علت این‌که همواره شعار داده شده که کار اصلی مادر تربیت است، گویا نقش و جایگاه پدر در تربیت فرزند به فراموشی سپرده شده است و این نگرش بسیار آسیب زا است، پدر در تربیت فرزند در برخی مواقع بیشترین اهمیت را پیدا می کند چون پدر متولی و پاسخگوی حقوقی و قضایی بسیاری از رفتارهای فرزند است و نقش پدر در هدایت معنوی، علمی، اجتماعی، شغلی، ازدواج و دیگر موارد بسیار پررنگ است.
مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم (ع) افزود: در گذشته پدر جایگاه و اعتبار ویژه ای داشت اما امروزه تبلیغات نامناسب تفکرات فمنیستی و بحث برابرخواهی و هم عرض شدن زن و مرد در خانواده سبب شده است آن جایگاه ویژه پدری در خانواده آسیب ببیند و متأسفانه در رسانه خود هم عنوان « پدرسالار» را درست می‌کنیم و نتیجه‌اش این می‌شود که در مطبوعات به پدرسالاری حمله می‌کنیم و بعد تصور برخی این می شود که اگر در خانواده‌ای پدر اعتبار و جایگاهی داشته باشد، می شود «پدرسالاری»، در حالیکه ما آن «پدرسالاری» منفی را قبول نداریم، در واقع اعتبار پدر، اعتبار خانواده است، پدری که در خانواده جایگاه بلندی نداشته باشد اصلا احساس مسؤولیت در قبال فرزندان و خانواده نمی‌کند.
وی با هشدار نسبت به واگذاری تربیت فرزند به نهادهایی خارج از خانواده، گفت: آسیب دیگری که در الگوی حاکم بر خانواده می بینیم، کمرنگ شدن مسأله تربیت فرزندان است یعنی خانواده‌های زیادی تربیت فرزند را به نهادهای خارج از خانواده واگذار کرده اند و می گویند خوب مدرسه، معلم و کانون‌های فرهنگی آموزشی هستند و ما مسؤولیتی نداریم، این‌که پدر و مادر اهتمام خاص در تربیت فرزند، آن هم تربیت اخلاقی داشته باشند، متأسفانه کاهش پیدا کرده است.
حجت‌الاسلام حق‌شناس اظهارداشت: نهایت کار برخی از خانواده‌ها این است که مراقبت کنند فرزندشان خوب درس بخوانند و وضعیت جسمی و شغلی‌شان هم تأمین شود اما در بحث تربیت اخلاقی و ایجاد یک شخصیت متوازن و متعالی و سالم به ویژه در ابعاد دینی و معنوی اهتمام خیلی کمی را در خانواده‌ها می بینیم.
وی با تأکید بر تأثیر سیاست‌های کلان در الگوی خانواده در جامعه، به راهکارهایی برای جلوگیری از ایجاد مشکلات اخلاقی در خانواده اشاره کرد و افزود: توصیه بنده به جوان‌ها این است که در هنگام انتخاب همسر دقت کنند، انتخاب همسر را فقط به عنوان کسی که می‌خواهند با او رابطه عاطفی برقرار کنند، نبینند بلکه انتخاب همسر را به عنوان برپا کردن نهادی بدانند که در این نهاد قرار است فرزندانی به وجود آید و این فرزندان برای جامعه آینده تربیت شوند، گزینش همسر متناسب قطعا در ساخت زندگی آینده خانواده بسیار مهم است.
مدیر گروه زن و خانواده پژوهشکده باقرالعلوم (ع) با بیان این که افزایش مطالعات در مورد مباحث خانواده و نیز از همه مهمتر پالایشهای اخلاقی و معنوی از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری می‌کند، گفک: این‌که انسان خود را از لحاظ روحی تعالی بخشد و از آلودگی‌های اخلاقی خود را دور کند و از جسم و جان خود مراقبت اخلاقی کند دیری نمی پاید که خودش متوجه می شود اشکالاتش کجاست و خیلی از ما نمی دانیم که باید جان و روح خود را تربیت و رشد دهیم و این حساسیت را نداریم و اگر خانواده‌ها به مسائل معنوی خود توجه کنند و اگر وارد میدان خودسازی شوند کم کم می‌توانند از طریق مطالعه و مراقبت بخشی از آسیب‌های تهدید کننده خانواده را مانع شده و یا آن را حل کنند./907/د102/پ
ارسال نظرات