خاطرات جنگ و سنگینی وظیفه تبیین رشادت‌های ایثارگران

حجت‌الاسلام یدالله ربیعی از روحانیان رزمی تبلیغی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا به بیان خاطراتی از حضور خود در دوران دفاع مقدس پرداخت و گفت: سه بار به مدت 8 ماه در جبهه حضور یافتم، عملیات فتح‌المبین یکی از این عملیات‌ها است.

وی بیان داشت: در ابتدای ورود به جبهه‌ها لفظ رزمی تبلیغی معنایی نداشت و این لفظ‌ها هنوز شکل نگرفته بود، شهید صیاد شیرازی طلاب اهواز را جمع کرده بود و گفته بود شما در جبهه تنها حمل مجروحان را بر عهده بگیرید تا زمانی که مجروح چشم باز می‌کند ببیند که طلبه‌ای بالای سر او حضور دارد، اما این پیشنهاد ادامه نیافت.

این روحانی رزمی تبلیغی با بیان این‌که طلاب در جنگ حضور داشتند و برخی نیز در مناطق جنگی به تبلیغ می‌پرداختند، گفت: مسائل فقهی در جبهه بیشتر گفته می‌شد و رزمندگان نیز مشتاق این امر بودند، در واقع بیشتر رزمندگان هم رزمی و هم تبلیغی بودند.

وی گفت: این ادبیات رزمی تبلیغی به تدریج شکل گرفت و در جبهه جا افتاد، من به طور رسمی در جبهه ملبس به لباس روحانیت می‌رفتم اما برخی از روحانیانی که در جبهه شهید شدند، طلبه بودند اما حتی عکس با لباس نداشتند.

حجت‌الاسلام ربیعی ادامه داد: اعزام روحانیان به مناطق تبلیغی از سوی دفتر تبلیغات اسلامی پی گرفته می‌شد، آنان از همان ابتدا کار اعزام طلاب را نظم‌بخشی کردند و وجود عکس معمم و با لباس روحانیت را برای اعزام الزامی دانستند.

وی با بیان این‌که رزمندگان بر اساس صفا و صمیمیت جبهه‌ها روحانیان را ارج می‌نهادند، ابراز داشت: رزمندگان روحانیان را سرمه چشمان خود قرار می‌دادند، فضای مهربانی و خوبی نسبت به روحانیان به قدری رواج داشت که ما به عنوان روحانی شرم‌زده رزمندگان می‌شدیم.

این روحانی رزمی تبلیغی خاطرنشان کرد: رزمندگان به معنای واقعی جوانمرد بودند، آنان هیچ‌گونه چشم‌داشتی به مسائل مادی و دنیایی نداشتند، و انتظار عملیات را می‌کشیدند، به همین دلیل نیز هیچ‌گاه ندیدیم که عراق بتواند خط ایران را به راحتی بشکند و همیشه عراق‌ها از رزمندگان ایرانی شکست می‌خوردند.

وی بیان کرد: از سوی روحانیان در جبهه نماز جماعت‌های بسیار مطلوبی برگزار می‌شد، در نمازها و دعاها رزمندگان بسیاری شرکت می‌کردند، دعای توسل و دعای جوشن کبیر با حضور شکوهمند طلاب برگزار می‌شد اما اجازه داده نمی‌شد که جمعیت زیادی از رزمندگان در یک مراسم حضو بیابند زیرا احتمال خطر اصابت موشک و خمپاره وجود داشت.

حجت‌الاسلام ربیعی با اشاره به این‌که از وظایف روحانیان در جبهه آگاهی‌بخشی درباره ارزش شهید و شهادت بود، گفت: گاه رزمندگان وصیت‌نامه‌هایشان را به روحانیان می‌دادند تا آن را بخوانند و اگر نکته‌ای به نظرشان رسید به مخاطب خود بگویند.

وی ادامه داد: یک جوان بیست ساله و 22 ساله بدون خواندن درس طلبگی در وصیت‌نامه‌اش به مطالب والایی اشاره می‌کرد، آن جوان رزمنده کلماتی را در وصیت‌نامه خود به کار می‌‌گیرد که انسان از خواندن آن لذت می‌برد، در واقع این لفظ آن جوان نیست و باید گفت آن الهام الهی است که بیان می‌شود.

این روحانی رزمی تبلیغی خاطرنشان کرد: در منبرها از خاطرات جنگ و دوران دفاع مقدس استفاده می‌‌کنم و این امر تأثیر مطلوبی بر مخاطبان می‌گذارد.

وی با اشاره به این‌که ما خود را مدیون رزمندگان دوران دفاع مقدس می‌دانم، ابراز داشت: بالای سر جوانی بودم که به جمجمه‌اش ترکش بدی اصابت کرده بود و بخشی از مغز وی خالی شده بود.

حجت‌الاسلام ربیعی ابراز داشت: آن جوان قبل از شهادت چندباری لفظ«کربلا کربلا» را به کار برد و این حادثه مدت‌ها بر روی من تأثیر گذاشته بود و این قبیل موارد انسان را دعوت می‌کند که برای شهدا کاری انجام دهد./914/ت302/ن