باید در سیاستها ثبات برقرار باشد/ سفتهبازی را از جامعه جمع میکنم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمدباقر قالیباف نامزد یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری در نخستین مناظره انتخاباتی صداوسیما در پاسخ به این سؤال که چه گامهای عملی در دولت خود برای تقویت تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی و بهبود فضای کسب و کار برخواهید داشت؟ گفت: برای رونق کسب و کار در برنامههای من اشاره شده و در فرصت مناسب توضیح خواهم داد که این یک برنامه دو ساله است.
وی ادامه داد: در مورد تولید، ما باید سهم تولید را مانند بخش صنعت و کشاورزی از یارانهها در اولویت اول قرار دهیم و نقدینگی را هدایت کنیم چرا که امروز نقدینگی در جامعه رها است و این باید در اولویتها مدنظر باشد.
این نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با تأکید بر اینکه سفتهبازی را از جامعه جمع میکنم، خاطرنشان کرد: به درآمدهایی که بدون تولید هستند، مالیاتهای قابل توجهی را از آنان کسب میکنیم و انضباط بودجه در دولت را نیز در اولویت قرار خواهیم داد، به بانک مرکزی استقلال میدهیم تاحدود 6 برابر نقدینگی اتفاق نیفتد و بانک مرکزی بتواند وظیفه خود را درست انجام دهد.
قالیباف با بیان اینکه باید در سیاستها ثبات برقرار باشد اظهار داشت: نباید تصمیمات هر هفته و هر ماه عوض شود و نباید برای کسانی که یک شبه میلیاردر شده و سرمایه مردم را تقلیل میدهند، رانت درست کنیم.
وی ادامه داد: بازبینی دقیق در حوزه کالا و خدمات میکنیم یعنی توجه ویژه به شبکه توزیع خواهیم داشت و کاهش فشار تحریمها را نیز در اولویت صنایع اولویتدار قرار می دهیم و همچنین برای دهکهای پایین جامعه سیاستهای جبرانی مثل بیمه، سلامت و تحصیل که دچار اشکال هستیم، قرار خواهیم داد.
شهردار تهران با تأکید بر اینکه ما از عدالت سخن میگوییم پس نباید مساوات را دنبال کنیم، گفت: باید عدالت را مورد توجه قرار دهیم که این را حتما انجام میدهم.
قالیباف گفت: کیفیت را در کالاها بالا میبرم و ما باید بتوانیم شبکه توزیع را در کالاهای اساسی که تحریم هستند در اولویت بگذاریم.
اما نکاتی که سایر نامزدها هریک در طول نود ثانیه در پاسخ به قالیباف و یا در توضیح برنامه خودشان مطرح کردند به شرح ذیل است:
حدادعادل:
ـ ما برای رونق بخشی به تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه باید وضع موجود را آسیبشناسی کنیم، ما آسیبهای ساختاری داریم و سیاستگذاری اقتصادی ما نیز آسیب رسان است البته فشار خارجی هم هست و تحریم هم وجود دارد که در داخل اثر میگذارد؛ ما میتوانیم با اصلاحات ساختاری و با اصلاحات سیاستگذاری به تولید کمک کنیم.
ـ بنده به عنوان نمونه به یک اقدام که در مجلس هفتم که رییس مجلس بودم و انجام شد و آثار نیکوی آن در اقتصاد ملی و اقتصاد کشور به خوبی جا افتاد، اشاره میکنم که آن ایجاد سهمیهبندی در مصرف بنزین بود، در سال 85 روزانه 70 میلیون لیتر مصرف بنزین داشتیم، 40 میلیون لیتر تولید می کردیم و 30 میلیون از خارج وارد میکردیم؛ دشمن طمع کرده بود که تحریم بنزین بر ما اعمال کند؛ مجلس هفتم با کار سنگین و دقیقی خود این تهدید را به فرصت تبدیل کرد و ما امروز میتوانیم صادرکننده بنزین باشیم.
جلیلی:
ـ ما به جای اینکه از تولید حمایت کنیم از کالاهای خارجی حمایت میکنیم و اجازه میدهیم این کالاها، به صورت قاچاق وارد کشور شود و حتی در همین رسانه ملی برای کالای خارجی تبلیغ صورت میگیرد، نه تنها نباید این کارها صورت گیرد، بلکه باید از تولید داخل نیز حمایت به عمل آید و باید به فرجام تولیدکننده داخلی خود کمک کنیم.
ـ دولت باید زمینهای را فراهم کند تا وی بتواند در بازار اروپایی کالای خود را بفروشد، بنابراین اگر فرجام کار مشخص شود، انگیزه برای تولید نیز بالا میرود.
عارف:
ـ مهمترین کار ثبات اقتصادی است و ما باید اصلاحات ساختاری را در کشور انجام دهیم، ثبات در تسهیلات و استفاده از کارشناسان زبده در بخشهای مختلف.
ـ سهم تولید در راستای اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها پرداخت نشده است و باید این 30 درصد پرداخت شود تا رونق تولید را در کشور داشته باشیم.
ـ در بخش کشاورزی مهمترین مسأله، خرید تضمینی کالاهاست، متاسفانه این موضوع در سالهای گذشته مورد بیتوجهی قرار گرفته است، خریدهای داخلی از نظر قیمت قابل مقایسه با واردات نبوده است و این موضوع باعث شده که ما در سال 83 در گندم خودکفا شویم.
ـ باید مشکلات بخش کشاورزی از جمله مشکل بیمه محصولات کشاورزی، مشکل خود کشاورزان بخصوص بیمه کشاورزان حل شود.
ـ درباره کارگران نیز باید مشکلات معیشتی آنان حل شود، بیمه بیکاری یکی از دغدغههای کارگران است، باید کارگران را تشویق کنیم تا به تولید بیشتری بپردازند، موضوع مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، کسب و کارهای خانگی است.
ـ ما حدود 18 میلیون خانم خانهدار داریم، اگر این بانوان را برای پرداختن به کسب و کارهای خانگی تشویق کنیم، با کمکهای اولیهای که دولت انجام میدهد به خصوص بیمه کردن زنان، میتوانیم افزایش تولید داشته باشیم.
روحانی:
ـ برای تقویت تولید باید نگاهمان از مصرفمحوری به سمت تولیدمحوری تغییر کند.
ـ خصوصیسازی باید به صورت واقعی انجام شود، متاسفانه تنها 13 درصد واگذاریها به صورت واقعی انجام شده است و بقیه آن به شبه دولتیها داده شده است و رقابت به صورت واقعی انجام نمیشود.
ـ انحصارات باید برداشته شود، الان قدرتهایی هستند که هم ثروت، هم قدرت سیاسی و هم سایر قدرتها را در اختیار دارند و بقیه نمیتوانند با آن رقابت کنند؛ از این رو ما باید فضای رقابتی را ایجاد کنیم.
ـ به احساس امنیت اقتصادی لطمه خورده است، متاسفانه با برچسبهایی که در جامعه به افراد گوناگون خورده شرایطی پیش آمده است که امنیت اقتصادی در جامعه وجود ندارد، اینها باید از جامعه ما رخت بربندد تا افراد ما بتوانند در میانمدت و بلندمدت، برنامهریزی کنند.
رضایی:
ـ مسأله اقتصاد ملی اولین مسألهای است که باید به آن پرداخته شود، مشکل اصلی اقتصاد ما این است که صاحب مشخصی ندارد.
ـ نخستین کاری که بنده خواهم کرد این است که اقتصاد را سامان خواهم داد و شورای عالی اقتصاد ملی را بوجود خواهم آورد و اتاق بازرگانی و اتحادیه انصاف را در تصمیمگیریهای اقتصادی مشارکت خواهم داد.
ـ اقتصاد فدرالی را در کشور بوجود خواهم آورد و وضعیت نابسامان اقتصادی را سامان خواهم داد.
ـ یکی از مشکلات اساسی ما این است که تصمیمگیریهای اقتصادی ما اشتباه است. بنده به این معتقد هستم که اقتصاد باید به دست اقتصاددانان بیفتد.
غرضی:
ـ تا سرمایهای بالا نرود تولید شکل نمیگیرد، اگر تولید 5 تا 7 درصد سود میدهد باید بدانیم اگر به 8 درصد برسد رقیب خود را در بازار پیدا خواهد کرد.
ـ برای رشد تولید باید به تورم حمله کرده و آن را از بین ببریم.
ـ باید بورس مصنوعی از اقتصاد کشور حذف شود.
ـ باید سرمایه جایگاه خودش را پیدا کند اگر سرمایه در بازار به جایگاه خودش نرسد نمیتوان انتظار داشت تولید رونق پیدا کند.
ولایتی:
ـ تولید را باید در بخش صنعت و کشاورزی دید.
ـ در بخش صنعت تا وقتی تولید کاملاً مردمی نشود و کارگاهها و کارخانهها به مردم واگذار نشده و دولت همچنان بخش مهمی از صنایع و تولیدات صنعتی را در اختیار داشته باشد، مشکل حل نمیشود.
ـ یکی از معضلات این است که صنایع دولتی متضرر میتواند با استقراض از بانک مشکل خود را حل کنند اما بخش خصوصی این امکان را ندارد و اگر هم وامی پرداخت شود گرانقیمت خواهد بود.
ـ همچنین مشکل دیگر این است که اگر تولیدگر اقدام به واردات مواد اولیه برای تبدیل آن به جنس کند در گذشته با 10 درصد قیمت میتوانست السی باز کند اما الان 130 درصد بهای جنس را باید به بانک بپردازد که مقرون به صرفه نیست.
ـ در کشاورزی نیز تا زمانی که نتوانیم قیمت خرید محصولات را تضمین کنیم، مشکل حل نمیشود.