غدیر نیاز هر روز مسلمانان است
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، در آستانه عید بزرگ غدیر،و اعلام ولایت امیرالمومنین علی(ع) قرار داریم. به همین مناسبت گفت‌گویی با حجت الاسلام فرج الله میرعرب عضو هیات علمی مرکز فرهنگ و معارف قرآن انجام شده که به این شرح است.
به عنوان اولین سوال لطفا بفرمائید چرا غدیر این قدر برای ما مسلمانان با اهمیت است؟ و اینقدر به مسئله غدیر پرداخته شده است؟
اسلام خاتم ادیان و پیامبرش خاتم پیامبران است. از طرفی دین اسلام تا روز قیامت باید جریان داشته باشد. اسلام دین جاودانه و امامت ضامن جاودانگی اسلام است. پیامبر(ص) که به دیدار حق رفت، بعد از او قرآن و اسلام چگونه تداوم پیدا می کند؟ بعضی گفتند: قرآن کافی است (حسبنا کتاب الله)، بعضی هم سنت پیامبر(ص) را اضافه کردند! آیا واقعا اینها کافی است. اگر اینها کافی است، چرا این همه اختلاف به وجود آمده و این همه درگیری در جهان اسلام داریم؟! جریانی را در همین رابطه: شخصی که از دشمنان مکتب اهل بیت بود، زمان امام صادق(ع)، از شام آمد مدینه تا علیه امام(ع) احتجاج کند. او خدمت امام(ع) و حضرت گفت‌وگوی با او را به هشام واگذار کرد.
گفت‌وگو بالا گرفت و اختلافات شدید شد، هشام به او گفت: راه حل اختلافات ما چیست، چگونه باید رفع اختلاف کنیم، او گفت: با مراجعه به قرآن. هشام گفت: اگر قرآن کافی بود که ما اصلا اختلاف نداشتیم! قرآن مفسر مطمئن می خواهد و همانطور که پیامبر وظیفه داشت، آیات را درست توضیح دهد تا تفسیر به رأی نشود، بعد از او هم ما نیازمند، همان مفسریم، حال که پیامبر نیست، چه باید کرد؟ شامی پرسید: پس مرجع کیست و راه چاره چیست؟ هشام اشاره کرد به امام صادق(ع).
ببینید، امروز ما چه وضعی داریم؟! اینکه ما این همه روی غدیر تکیه می کنیم برای این است. امامت جهت تداومی خاتم پیامبران است. رسالتش قابل تکرار و تداوم نیست، امام جهت امامتش به امر خدا ادامه یافت، و باید ادامه می یافت؛ زیرا عدم تداوم امامت مساوی است با عدم تداوم رسالت و عدم خاتمیت اسلام.
به نظر ما آیه هم که فرموده: ای پیامبر اگر آنچه را گفتیم ابلاغ نکنی گویا رسالت را انجام نداده ای و تبلیغ رسالت نکرده ای، «فَما بلِّغتَ رسالته» به همین معناست. یعنی واقعا رسالت ناقص است؛ زیرا خدا تداوم قرآن و اسلام را به معنای واقعی خواسته بود، ولی در سال دهم هجری اسلام تمام شد. اسلامی که عامل جریان ندارد، مرده است. اینکه امام رضا(ع) امامت را اساس اسلام زنده و دارای نمو تعریف کرده و شاخ و برگ زدن و رشد آن را منوط به وجود امامت دانسته، برای تامین همین جهت جاوادنگی و جامعیت اسلام است.
شما فکر می کنید، چرا شریعت موسی و عیسی (علیهماالسلام) تمام شد، چون جریان دهنده نداشت. جریان دهنده که نباشد، توقف طبیعی است. البته از نظر کلی پیامبر خاتم جریان دهنده مکتب پیامبران است، که عدم پذیرش او سبب پوسیدگی باقی ماندگان بر یهودیت و مسیحیت شد.
پس اینکه فرمود: "ابلاغ رسالت نکردی"، واقعی است؛ زیرا عدم حضور امامت در ادامه راه پیامبر و در حوادث واقعه زمینه انحراف می شود و پیروان هوای نفس آیات قرآن را به میل خود تفسیر و شریعت را مطابق هوای نفس دگرگون می کنند، و چنین می شود که امروز به عیان می بینیم. جهاد نکاح درمی آورند و به پاره کردن شکم زن بی-گناه فتوا می دهند.
امام چه ویژگی خاصی دارد که این همه مهم و نقش آفرین است و مسلمانان ملزم به تبعیت از او هستند؟
در سؤال قبل جواب این سؤال وجود داشت، ولی باز هم اندکی توضیح می دهیم. از امام باقر(ع) نقل شده که قرآن در هر روزگاری تاویلی دارد که آن را امام آن زمان می داند. به احادیث اهل بیت مراجعه کنید، ببینید با اینکه حاکم نبوده اند، چه کرده اند. زمان امام جواد(ع) در مورد توسعه مسجد الحرام حکومت جائر عباسی به مشکل برخورده بود و بعضی از مالکان اطراف مسجد حاضر به واگذاری ملک خود نبودند، وقتی علمای درباری درماندند و از امام جواد(ع) نظر خواستند، امام راه حلی داد، که به ذهن آنها نمی آمد و مشکل حل شد. این وجه نیاز به امام و اهمیت وجود اوست. اگر به اوصافی که امام رضا(ع) برای امام و ویژگی هایی که برای امامت شمرده اند، توجه کنیم خواهیم فهمید که واقعا زندگی بدون امام حق، زندگی نیست.
امام رضا(ع) در مورد عدم شایستگی مردم برای انتخاب امام مورد نظر خدای متعال چنین فرموده: امامت مقام انبیا و میراث اوصیاء است. امامت جانشینى خدا و خلافت پیغمبر است.
به همین بیان دقت کنیم. مردم از کجا می دانند که چه کسی مقامش در حد مقام پیامبر است؟ اگر در آن حد نباشد که نمی تواند همسان او کتاب خدا را تفسیر کند و اگر بخواهد همسان باشد، باید انتخاب کننده همانی باشد که دانست چه کسی باید پیامبر شود! این برهان ما بر ضرورت پای بندی به غدیر و منتخب آن است.
به نظر شما امروز که امام عصر(عج) در غیبت به سر می برد وجه تاکید ما بر امامت چیست، چه چیزی از این تاکید به دست می آید و چه مشکلی از مسلمانان برطرف می شود؟
البته امامت که منقطع نشده و آن خورشید درخشان حضور دارد!!! ولی تاکید امروز ما باز هم بر اساس همان برهان ضرورت وجود امام است. اهل که روند زمانه را می دیدند و آینده را به هدایت الهی پیش بینی می کردند، راهکارهای گذر این دوره را پیش بینی کرده اند. در این روزگاری که توطئه گران قصد نابودی اسلام و پاره پاره کردن جهان اسلام را دارند و با ایادی احمق خود هر لحظه خون های مسلمانان را به ناحق بر زمین می ریزند، همان اول که منتخب اول خدا در غدیر است، برای حل مشکلات امروز راه گشاست. اگر به او مراجعه کنیم می بینیم که دوباره جلوه کرده و با ارشاد او می شود فتنه را مهار کرد. حضرتش بعد از فتنه مقدس نماهای احمق نهروان فرمودند:
اى مردم، من آن کسى هستم که چشم فتنه را از جا کندم و کسى جز من جرات آن را نداشت. به خدا قسم اگر من در میان شما نبودم با اهل جمل و اهل صفین و اهل نهروان مقابله نمىشد.
امروز کار بعضی به جایی رسیده که مانند خوارج، که حضرت علی علیه السلام را کافر می خواندند، امروز پیروان اندیشه علوی را کافر و مشرک می نامند شکم زنان را می درند و فرزندان نارس مسلمان را می کشند.
این گروه به دلیل جمود، تحجّر فکری، جهل علمی و جهالت عملی، دانسته یا ندانسته حاکیمت جهان اسلام را به دشمنان اسلام هدیه می کنند. علی علیه السلام پیوسته با فرستادن سفیرانی خوارج را دعوت به بازگشت می نمود، ولی متأسفانه مؤثر نمی افتاد؛ ازاین رو چاره ای جز درگیری با آنان ندید.
حضرت امیر(ع) زمان ما را هم پیش بینی کردند، پس از پایان نبرد نهروان و نابودی خوارج، یکی از اصحاب به گمان این که با کشته شدن خارجیان این جریان و طرز تفکّر برای همیشه پایان پذیرفته است خطاب به امام علیه السلام عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! همه خوارج تمام شدند و همگی هلاک شدند، ولی حضرت در جواب فرمود: خیر، به خدا سوگند! چنین نیست؛ آن ها نطفه هایی در پشت مردان و رحم زنان خواهند بود و هر زمان که شاخی از آن ها سر برآورد، قطع خواهد شد تا این که سرانجامشان به دزدی و راهزنی پیوند خواهد خورد.
امروز داعشی ها و هم مسلکان خوارج را ببینید! پیش بینی حضرت چقدر دقیق است. آنان به دزدی و راهزنی و جنایت روی آورده اند. ریشه اصلی انحراف خوارج، جهالت، عناد و تندروی بود و این در تمام دوره های تاریخ تداوم دارد؛ بنابراین با کشته شدن چند تن از آنان نباید گمان کرد که کار پایان یافته است، بلکه باید دانست جهالت این گونه افراد همیشه آلتِ دست زیرکان و منافقان قرار می گیرد و از آن ها علیه مصالح اسلام بهره برداری می شود و این همان حقیقتی است که درپیش گویی حضرت از آینده شوم آن ها کاملاً مشهود است.
پیش بینی دیگر حضرت مایه امبدواری امروز ماست که فرمود: آگاه باشید! به زودی پس از من خواری و ذلت سراسر وجودتان را فراخواهدگرفت و گرفتار شمشیر بُرّنده خواهیدشد و استبدادی بر شما حکومت خواهدکرد که برای ستم گران سنت و روش خواهد شد.
از خدا می خواهیم که به حکومت اسلامی قدرتی عنایت کند که بتواند به زودی رهبری عزیز این حکومت خطابه-ای، کلام حضرت را تکرار کند که فرمود: «أیُّها الناسُ! فَإنّی فَقَأتُ عَینَ الفِتنَه ولَم یَکُن لِیَجَتَری ءَ عَلَیها اَحَدٌ غَیْری بَعدَ أن ماجَ غَیْهَبُها وَاشْتَدَّ کَلَبُها؛ ای مردم! این من بودم که چشم فتنه را در آوردم و کسی جز من جرأت چنین کاری را نداشت؛ آن گاه که امواج تاریک فتنه در همه جا گسترده و به آخرین درجه شدت رسیده بود». انشاء الله.
با توجه به اینکه این عید، منتسب به امیرالمونین علی(ع) است لطفا کمی هم در مورد خود حضرت امیر(ع) و شخصیت ایشان توضحی بفرمایید ؟
بسیار خوب، عید است و لازم است اندکی هم از خود علی(ع) بگوییم تا ارادتمان به حضرت بیشتر شود و لذت عشق به علی(ع) در کاممان احساس گردد. مطالعه در زندگی علی(ع) علاقه مند به او را پر از سرور می کند. نامش، القابش جلوه هایی از زیبایی را نشان می دهد که گویای عظمت آن وجود پر برکت الهی است. او تنها کسی است که هیچکس در جهان اسلام در عظمت او شک ندارد.
از سالم مولی حذیفة بن یمان و از بریده نقل شده است که: پیامبر صلی الله علیه و آله ما را فرمان داد که علی علیه السلام را به نام «امیرالمؤمنین» سلام کنیم.
اسعد بن زراره گفت: پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آن گاه که به معراج رفتم نزد پروردگارم، خداوند در بارۀ علی به سه چیز مرا سفارش کرد: او سیّد المسلمین و ولیّ المتقین و قائد الغرّ المحجّلین است.
از انس نقل شده است که پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود: «مرحبا ب"سید المسلمین" و "امام المتقین"»
در روایتی از علی علیه السلام نقل شده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «علیّ یعسوب المؤمنین و المال یعسوب المنافقین». این احادیث نشان می دهد امام چقدر شخص عظیمی است.
اینکه حضرت فرمود: در باره هر چه مىخواهید از من بپرسید قبل از آنکه مرا نیابید. بخدا قسم من به راه هاى آسمان از راههاى زمین آگاهترم. من یعسوب مؤمنان و اوّلین نفر از سابقین و امام متّقیان و خاتم جانشینان و وارث پیامبران و خلیفه ربّ العالمین هستم، منم صدّیق اکبر و فاروقى که حق را از باطل جدا مىکنم. این بیان مکمل برهان ضرورت انتصابی بودن امام است.
از ابن عباس نقل شده که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: علیّ صفوة الله؛ علی برگزیده خداست.
یک نکته زیبا در مورد حضرتش نام ها و القاب حضرت است. در روزگاری که نام های عجیب و غریب در حال رواج یافتن است، به نظر می رسد توجه دادن به نام ها و القاب حضرت ممکن است علاقه مندان به آن وجود گرامی را شائق کند، از نام ها و القاب زیبای او بر فرزندانشان بگذارند تا هم در دنیا و هم در آخرت به نام خود افتخار کنند.
خوارزمی نقل کرده که لقب علی، اسد بود، و خودشان در خندق رجز خوانده که: انا الذی سَمَّتنی اُمِّی حَیدرا؛ من کسی هستم که مادرم مرا حیدر نامید. و حیدر به معنای اسد و شیر است.
ابن ابی الحدید در باره نام حیدر نوشته که مادرش نام حضرت را «حیدر» گذاشت تا هم معنای نام پدرش، "اسد" باشد و می گفت این فرزند "اسد بنی هاشم» است ولی پدرش نامش را تغییر داد و به نامش را "علی" گذاشت. البته مستند است که این نام با اشاره رسول خدا(ص) که آن وقت روابط زیادی با خانه عمویش ابوطالب داشت، انتخاب شده است.
القاب دبگر علی: امیرالمؤمنین و یعسوب الدین و المسلمین، و مبیر الشرک و المشرکین، و قاتل الناکثین و القاسطین و المارقین، و مولی المؤمنین، و شبیه هارون، و مرتضی، برادر پیامبر، همسر بتول، و شمشیر از نیام کشیدۀ خدا، و ابوالسبطین، و امیر البرره، و قاتل الفجره، و قسیم الجنة و الناره و صاحب اللواء، و سید العرب و العجم، و خاصف النعل، و کاشف الکرب، و صدیق اکبر، و ابو الریحانتین، و ذوالقرنین و هادی، و فاروق و واعی و شاهد و باب المدینه و بیضة البلده و ولی، و وصی و قاضی دین الرسول، و منجز وعده. کنیه حضرت ابوتراب و ابوالحسن و ابوالحسین و ابو محمد بود.
بگذریم، دوستان و محبان اهل بیت(ع) بدانند که حضرتش فرموده: من جزا دهنده مردم در روز قیامت و تقسیم کننده از طرف خدا، بین اهل بهشت و آتش هستم./907/د101/ی
منبع: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی