آرزوهای طولانی موجب غفلت انسان می‌شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام سید حسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه قم بامداد امروز پس از اقامه نماز صبح در جمع زائران و مجاوران بارگاه رضوی به تببین و تشریح «توصیه های پیامبر اکرم(ص) به اباذر» پرداخت.
حجت الاسلام مؤمنی تأکید کرد: دلبستگی به دنیا و وابستگی به آمال و آرزوهای دنیایی و طولانی انسان را به سمت غفلت سوق می دهد و در مقابل هر اندازه که آمال و آرزوهایش کمتر باشد امکان غفلت او کاهش می یابد.
وی تصریح کرد: پیامبر اکرم(ص) نیز به اباذر توصیه کردند از آمال و آرزوهای طولانی حذر کن چرا که تو را از رسیدن به واقعیت باز می دارد و به غفلت می کشاند؛ همچنین ایشان تأکید کردند که در دنیا مانند انسان های غریب زندگی کن.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: انسان غریب و تنها که کسی در اطرافش نیست به دنیا و محیط اطرافش دلبستگی پیدا نمی‌کند از این رو معاشرت و تعامل انسان با دیگران نباید سبب به غفلت کشیده شدنش شود؛ ما تنهاییم و تنها از این دنیا خواهیم رفت و تنها در قبر قرار خواهیم گرفت.
وی با بیان این‌که پیامبر(ص) همچنین به اباذر توصیه کردند که از همین الان خودت را از اهل قبور بدان، گفت: انسان باید تمام همّت و تلاشش را برای رسیدن به مقصد (آخرت و بهشت) صرف کند و در این دنیا تنها برای تجدید قوا و استراحت کردن متمرکز و متوقف شود و در‌صدد ترمیم و مرمّت دنیا برنیاید چرا که از هدف اصلی غافل می شود؛ این دنیا فانی است و ما از آنِ دنیای باقی هستیم و در این میان انسانی که مرگ را باور دارد این دنیای فانی را محل قرار خود معیّن نمی کند.
حجت الاسلام مؤمنی تأکید کرد: فردا و آینده از آنِ انسان نیست و دیروز هم از او گرفته شده است و در این میان فقط باید روی زمان حال تمرکز کند؛ از این رو پیامبر(ص) در توصیه دیگری می فرمایند در صبحگاه وعده رسیدن به شب و در شامگاه که می خوابی وعده درک صبح را به خودت نده.
استاد حوزه علمیه افزود: کاری را که امروز توان انجام آن را داری به فردا موکول نکن زیرا ممکن است تا فردا زنده نباشی و آن‌گاه پشیمانی و ندامت در حالی سراغت می آید که نمی‌توانی کاری انجام دهی؛ از این روی انسان نباید وعدۀ آینده ای که از آن خبر ندارد به خود و به دیگران به ویژه در مورد پرداخت و رعایت حق الناس بدهد.
سخنران حرم رضوی ابراز کرد: طبق توصیه دیگر رسول الله(ص) به اباذر، انسان باید قدر سلامتی و تندرستی خود را قبل از بیماری و قدر حیات را قبل از مرگ و کوتاه شدن دستش از دنیا را بداند؛ از این روی باید به داشته هایی چون پدر و مادر قبل از از‌دست دادنشان توجه کرد و آن ها را مورد تکریم و احترام قرار داد زیرا این نعمت ها به ویژه نعمت عظیم والدین ماندگار و همیشگی نیستند و روزی آن ها را از دست می دهیم./1308/پ202/ب4