فرانسه جنگ داعش را از طریق سازمان ملل پیش می‌برد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، انتظار می‌رفت حملات تروریستی جمعه‌شب گذشته(13 نوامبر) کار را به شورای امنیت بکشاند. فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه از همان ساعات اولیه بعد از حملات کلید این فرایند را با اعلام وضعیت فوق‌العاده در کشور زد و بعد هم برنامه گسترده‌ای برای یافتن عناصر وابسته به داعش یا افراد مظنون به مشارکت در فعالیت تروریستی شروع شد که خبرهای آن در این چند روز از رسانه‌های غربی بارها منتشر و تحلیل شده، البته اولاند در این کار تنها نبوده است.
عمده رهبران غربی از امریکا گرفته تا بریتانیا و آلمان اولاند را در این مسیر همراهی کرده‌اند تا جایی که هانس گیورگ مانس، رئیس سازمان امنیت آلمان هم از آغاز جنگ جهانی تروریستی تحت پوشش عملیات داعش می‌گوید. به عبارت دیگر، حملات 13 نوامبر دستاویزی به رهبران سیاسی و رسانه‌های غربی داده تا آنکه موج جدیدی از مداخلات نظامی خود را رقم بزنند.
موج نخست بعد از 11 سپتامبر در سال 2001 بود که در آن زمان، آلمان و فرانسه بیشتر سعی به حاشیه‌نشینی داشتند تا همراهی با امریکا و بریتانیا اما به نظر می‌رسد که حالا همه شرکای غربی دور هم جمع شده‌اند و تنها منتظر مجوزی از شورای امنیت سازمان ملل برای دور جدیدی از مداخله‌جویی نظامی خود هستند. این مجوز تنها با صدور قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت ممکن است و فرانسه که خود یکی از اعضای دائمی این شوراست، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را برای تصویب در شورای امنیت آماده کرده و در مقابل، روسیه هم به عنوان عضو دائم دیگر شورا پیش‌نویس خود را تنظیم کرده اما با مانعی از شرکای غربی در شورای امنیت روبه‌رو شده است.
نماینده بریتانیا در شورای امنیت ریاست دوره‌ای شورا را به عهده دارد و از ابتدای کار رأی مخالف خود را با پیش‌نویس روسی اعلام کرد تا جا برای طرح پیش‌نویس فرانسوی باز شود و به همین جهت است که اعلام کرده به درخواست فرانسه پیش‌نویس این کشور را به رأی می‌گذارد. همراهی بریتانیا با فرانسه نمی‌تواند بدون هماهنگی با امریکا باشد و با توجه به فضای رسانه‌ای بعد از 13 نوامبر، فرانسه امیدوار است پیش‌نویس خود را به تصویب شورا برساند. مسئله قابل توجه در این است که روسیه با توجه به این تلاش فرانسه چرا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را برای شورای امنیت تنظیم کرد.
پاسخ مسئله در دو محور اصلی از پیش‌نویس روسی است؛ نخست هماهنگی و همکاری با دولت‌های سوریه و عراق است و دوم درخواست اقدام مشترک بین‌المللی. فرانسه در پیش‌نویس خود اشاره‌ای به محور اول نکرده و در مورد محور دوم هم عبارتی به روشنی و شفافیت متن روسی به کار نبرده است.
به این صورت، فرانسه و شرکای غربی آن قصد اخذ مجوزی از شورای امنیت برای مداخله نظامی خود در خاورمیانه و به خصوص سوریه و عراق دارند که نیاز به هماهنگی و همکاری با دولت‌های این دو کشور نداشته باشند.
این به معنای زیر پا گذاشتن اصول اولیه حقوق بین‌الملل به بهانه مبارزه با گروه تروریستی داعش و با مجوزی از شورای امنیت است و روسیه برای جلوگیری از این کار بود که در پیش‌نویس خود به صراحت محور اول را ذکر کرد. از طرف دیگر، فرانسه در متن خود به صراحت از اقدام مشترک بین‌المللی نگفته تا آنکه ملزم به همکاری و هماهنگی با روس‌ها نباشد و بتواند همراه با بریتانیا و امریکا، روسیه را در عمل از نقشه خود در خاورمیانه حذف کند.
روشن است که این هدف فرانسه در تضاد اساسی با استراتژی روسیه در منطقه و مبارزه با داعش است؛ استراتژی‌ای که روسیه از اول بر مبنای ائتلاف مشترک جهانی علیه داعش مطرح کرده بود. حالا اگر روسیه به پیش‌نویس فرانسه رأی مثبت بدهد اجازه حذف خود را از برنامه کشورهای غربی در خاورمیانه داده و اشتباهی را تکرار می‌کند که چهار سال قبل و در جریان جنگ داخلی لیبی با رأی مثبت به قطعنامه 1973 مرتکب شده بود. آن قطعنامه اجازه استفاده از گزینه نظامی را به کشورهای غربی داد، هر چند این اجازه تنها در حدود محافظت از غیرنظامیان بود اما غرب در عمل از آن برای حمله به واحدهای سرهنگ قذافی استفاده کرد. روس‌ها بعد دریافتند که چه اشتباهی را مرتکب شده‌اند و جامعه جهانی بعدتر دریافت که با آن مجوز و این نحوه عمل غرب لیبی را به چه فلاکتی از جولان گروه‌های تروریستی انداخته است.
حالا هم متن فرانسوی به بهانه حمله به داعش تنظیم شده اما کسی چه می‌داند که این کشور و شرکای غربی‌اش به چه نحو از مجوز شورای امنیت استفاده خواهد کرد. دست‌کم یک نکته روشن است و آن به حاشیه کشاندن روسیه در وضعیت فعلی است که شرکای غربی توانسته‌اند در مرحله نخست و با جنگ قطعنامه‌ها یک گام روسیه را به عقب بیندازند و اگر روسیه آن اشتباه را تکرار کرده و از حق وتوی خود در برابر متن فرانسوی استفاده نکند، باید به حاشیه‌نشینی خود در جریان مبارزه با داعش رأی مثبت بدهد./998/د101/ف2
منبع : روزنامه جوان