حوزه‌هاي علميه؛ يک سكوت و يک سؤال
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه جوان، در هياهوي جنجال برگزاري كنسرت در شهر مقدس مشهد، در تلگرام مطلبي دست به دست شد كه نكته جالب توجهي را متذكر شده بود؛ اينكه اگر دولت آنگونه كه ادعا مي‌كند حق مردم همه شهرها مي‌داند كه كنسرت داشته باشند، چرا در مورد اجراي كنسرت در قم پافشاري ندارد و بعد نتيجه گرفته بود كه دولت از مچ انداختن با آقاي علم‌الهدي لذت مي‌برد و هزينه‌اي هم ندارد و حتي از اين دوگانه‌سازي در ماه‌هاي منتهي به انتخابات بهره مي‌برد، اما درافتادن با بزرگان قم و تيزي حرف‌هايشان هزينه‌اي نيست كه هر كسي حاضر به تحملش باشد...
بيراه نمي‌گفت؛ اگر فقط اسم برگزاري كنسرت در قم بيايد، دولت بايد فاتحه همان مثلاً تأييدات نيم‌بند قم بر تدبير و اميدش را بخواند. پس ترجيح مي‌دهد با بزرگ‌تر از خودش شوخي نكند!
اما اين نكته درست در ماوراي خود مي‌تواند از جهت ديگري مورد بررسي قرار گيرد و دولت كه نه بلكه قم را مخاطب سؤال قرار دهد. اگر قم امروز در قبال حريم امام رضا(ع) سكوت كرده، پس چرا فردا در قبال حريم حضرت معصومه(س) اعتراض كند؟ اگر برگزاري كنسرت در جوار حرم حضرت معصومه(س) و در شهر مذهبي قم مورد ايراد و اشكال قرار خواهد گرفت (كه يقيناً همين‌طور خواهد بود) پس به طريق اولي در جوار امام معصوم(ع) هم نبايد برگزار شود، حال جاي اين سؤال است كه «قم» چرا اكنون ساكت است؟ موضوع بحث مگر حريم اهل بيت پيامبر(ص) نيست، پس ديگر قم و مشهدش چه فرقي دارد؟ آيا فقط وقتي پاي قم وسط بيايد، قرار است حوزه‌هاي علميه زبان به اعتراض و گلايه بگشايند؟
حالا مي‌توان به موضوعي كلي‌تر پرداخت.
ميان اين همه شبهه‌هاي ديني كه ابزار كار اهل سياست مي‌شود، چرا اغلب حوزه‌هاي علميه در سكوت هستند؟ يك نفر مي‌گويد چيزي به نام حريم امام رضا(ع) نداريم و قم ساكت است، يكي ديگر مي‌گويد كفران نعمت برجام عذاب الهي مي‌آورد و قم ساكت است، قصاص زير سؤال مي‌رود، عدالت جنسيتي به شكل غربي مطرح مي‌شود، عليه تفكيك جنسيتي موضع‌گيري مي‌شود، همچنان صدايي شنيده نمي‌شود. در بحث تحصيل مال نامشروع و حقوق‌هاي نجومي و اثرات مال حرام در جامعه اسلامي يا در همه وقت‌هايي كه وقايع تاريخ اسلام ابزار دست دولت شده، چه جنگ و صلح‌هاي صدر اسلام، چه پيش كشيدن پاي مذاكرات امام حسين(ع) و عمر سعد، چه صلح امام حسن(ع) و... يا مباحثي همچون بانكداري بدون ربا، كشف حجاب فلان كانديداي انتخابات مجلس، مباني فقهي اطاعت از امر ولي‌فقيه، همه و همه، ردي از واكنش و موضع‌گيري‌هاي برخاسته از قم نمي‌بينيم. گاه تك‌صداهايي از مراجع معظم مي‌رسد، اما سخن از بدنه حوزه‌هاي علميه است.
يحتمل نه صلاح است و نه در شأنيت مراجع بزرگوار كه براي هر موضوعي ورود كنند و اصلش هزاران شاگرد تربيت كرده‌اند، براي چه زماني؟ سخن از خروج جمعي حوزه‌هاي علميه از انفعال و پاسخگويي به شبهاتي است كه اهل سياست به دل جامعه مي‌ريزند و خيلي وقت‌ها حوزه شايد به بهانه اينكه جدال اهل سياست است و جاي بحث ديني و علمي نيست، در سكوت مي‌گذراند.
اينگونه است كه بار پاسخ به شبهات ديني هم بر دوش اهل رسانه مي‌افتد. همچون همين روزها كه امام جمعه مشهد بار حفظ حريم حضرت ثامن‌الائمه(ع) را به تنهايي بر دوش مي‌كشد، در كنار تعدادي انگشت‌شمار از اهل رسانه. آيا دامنه موضع‌گيري آقايان بايد محدود به قم شود يا تمامي جامعه اسلامي را دربر مي‌گيرد؟ يا آنكه در برابر امام رضا مشهدي‌ها فقط مسئولند و در برابر خواهر عظيم‌الشأن ايشان، فقط قمي‌ها؟! فكر مي‌كنم امروزي كه قم در برابر حفظ حريم امام رضا(ع) ساكت است، فردا با چه توجيهي مي‌خواهد حريم حضرت معصومه(س) را حفظ كند و از شبهه «اعتراض به دليل قرابت مكاني» خود را برهاند؟/836/د102/ل