شکر نعمت موجب ازدیاد محبت انسان به خدا میشود


به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت الاسلام سید مهدی حسینی، استاد حوزه علمیه قزوین امشب در مسجد ابوالفضل (ع) قزوین با اشاره به جایگاه عبادت در اسلام، گفت: عبادت به معنای اظهار ذلت است که عالیترین نوع کرنش در برابر خداوند متعال است آفرینش هستی و بعثت پیامبران همه برای عبادت خداوند است.
وی در ادامه با اشاره به ریشههای عبادت خداوند متعال، افزود: آنچه انسان را به پرستش و بندگی خداوند وادار میکند نخست عظمت خدا است انسان وقتی خود را در برابر عظمت و جلال خدا می بیند به طور ناخودآگاه در برابر او احساس فروتنی کرده و او را تعظیم و تکریم میکند
حجت الاسلام حسینی در ادامه با بیان اینکه احساس فقر و وابستگی هم یکی دیگر از ریشههای عبادت است اظهار کرد: طبیعت انسان به گونهای است که وقتی خود را نیازمند و وابسته به کسی دید در برابرش خضوع میکند احساس عجز و نیاز در درون انسان او را به پرستش خداوند وادار میکند در روایات آمده است که اگر فقر و بیماری و مرگ نبود هرگز گردن بعضی نزد خداوند خم نمیشد.
وی در ادامه توجه به نعمتها را عامل سوم از ریشههای عبادت دانست و ابراز کرد: انسان باید همیشه در برابر برخورداری از نعمتها زبان سپاس و شکرگزاری داشته باشد یادآوری نعمتهای خداوند میتواند به عنوان انگیزهای قوی برای توجه به خداوند و عبادت او باشد شکر نعمتهای خداوند موجب ازدیاد محبت انسان به خدا میشود.
حجت الاسلام حسینی در ادامه با بیان اینکه پرستش در درون انسان جزئی از وجود و کشش فطری انسان است، تصریح کرد: روح پرستش که در انسان فطری است گاهی در مسیر صحیح قرار گرفته و انسان به خداپرستی میرسد و گاهی در مسیر ناصحیح قرار گرفته و او را به پرستش چوب و خورشید و پرستش طاغوت ها میکشاند.
این استاد حوزوی در ادامه با اشاره به پیام آیات مربوط به عبادت در قرآن گفت: بیشتر آیات مربوط به عبادت در قرآن دعوت به توحید در عبادت میکند نه اصل عبادت زیرا روح عبادت در انسان وجود دارد اگر رهبری انبیا نباشد مسیر غریزه خداجویی انسان منحرف میشود و به جای خداوند معبودهای دروغین را میپرستد.
عبادت سازنده باید با عبودیت همراه باشد
حجت الاسلام حسینی در ادامه با بیان اینکه عبادت سازنده باید با عبودیت همراه باشد، ابراز کرد: پرستش و عبادت ظاهری اگر بدون تسلیم و پذیرش قلبی باشد بیارزش است بنده باید تسلیم محض و بیقید و شرط امر خداوند باشد و در برابر فرمان خداوند سلیقههای شخصی خود را کنار بگذارد این تسلیم همان عبودیت است که فلسفه عبادت است.
وی در پایان گفت: نمونه کامل تسلیم و عبودیت را در داستان ابراهیم و اسماعیل(ع) میبینیم که هم پدر مطیع محض دستور خداوند است و فرزند را به قربانگاه میبرد و هم پسر که پدر را در انجام فرمان خداوند تشویق و ترغیب میکند، حضرت ابراهیم(ع) نمونه کامل یک بنده مطیع و تسلیم است چه در قربانی کردن فرزند، چه در رها کردن هاجر و اسماعیل در بیابانهای خشک مکه، و چه در آمادگی برای افتادن در آتش نمرودیان./873/202/ب2