گناه سبب فاصله قهر آمیز انسان با خدا می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیت الله حسین مظاهری در جلسه تفسیر قرآن صبح امروز که در مسجد امیرالمؤمنین(ع) خیابان جی برگزار شد، گفت: مداومت بر انجام گناه، سبب فاصله قهر آمیز انسان با خداوند می شود.

وی با مروری بر مبحث روزهای گذشته که راجع به منافقان بود، افزود: در 2 آیه ای که در تشریح شخصیت منافقان در سوره بقره باقیمانده است، مثالهایی بسیار ساده و قابل فهم بیان شده که برای درک عموم افرادی که آن را ملاحظه می کنند، کافی است.

حضرت آیت الله مظاهری ادامه داد: گناه سبب فاصله قهر آمیز انسان با خداوند می شود و بسیاری از توفیقات را از انسان سلب می کند، در مقابل گناه، ثواب موجبات تواضع و آشتی با خداوند را فراهم می کند.

رئیس حوزه علمیه اصفهان با اشاره به آیه نوزدهم سوره بقره که می فرماید «أَوْ کَصَیِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِیهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ یَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَاللَّهُ مُحِیطٌ بِالْکَافِرِینَ» تشریح کرد: مَثَل انسان گناهکار مَثَل انسانی است که در یک بیابان بدون یار و یاور مانده است و ناگهان باران تند همراه با رعد و برق عجیبی شروع به باریدن می کند تا جایی که سرتاسر وجود آن شخص آکنده از ترس و وحشت می شود و برای خروج از این وحشت دستانش را در گوشهایش فرو می برد.

استاد اخلاق حوزه علمیه توضیح داد: مصداق واقعی چنین شخصیتی که برای فرار از اضطراب و نگرانی به خداوند متوسل نمی شود و بر کفرش می افزاید، فرد منافق است.

وی با اشاره به سخن معروف امام خمینی(ره) که می فرمایند، عالم محضر خداوند است، در محضر خداوند معصیت نکنید، گفت: هر چند در آیه نوزدهم سوره بقره احاطه کامل خداوند بر رفتار و کردار کافران بیان شده است ولی باید متذکر شوم که ریز و درشت عالم هستی در دایره احاطه الهی قرار دارند.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان اینکه دلِ نا امن بدترین مصیبتی استکه یک انسان می تواند گرفتار آن شود، افزود: انسانی که دلش نا امن باشد دائماً جزع و فزع می کند و نمی تواند در مواجهه با مصائب کوچک صبر پیشه کند به همین سبب خداوند او را گرفتار مصائب بزرگتر می کند.

رئیس حوزه علمیه اصفهان با اشاره به آیه معروف «فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ» توضیح داد: کافران در لحظاتی که دچار گرفتاری می شوند چاره ای به جز جزع و فزع کردن ندارند ولی انسان مؤمن در زمان بیچارگی به خداوند متوسل می شود و از او درخواست کمک می کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه اگر یک مؤمن در بن بست قرار گیرد، خالصانه خداوند را صدا می زند، ابراز کرد: مادر مؤمنی که یک فرزند دارد و آن فرزندش به بیماری لاعلاجی مبتلا می شود، خالصانه از خداوند مدد می جوید، در این لحظات آن قدر خالص می شود که خداوند را با چشم دلش می یابد و این حالت بهترین حالت عبد در برابر معبود است.

وی با اشاره به داستانی از علامه امینی نویسنده کتاب الغدیر، خاطرنشان کرد: علامه امینی می گوید یکی از اساتید دانشگاه الازهر مصر در تقدیر از کتاب الغدیر شعری برایم نوشت و من وقتی آن شعر را دیدم در نامه ای برای او نوشتم این کتاب را برای مولایم علی(ع) به نگارش درآوردم، اگر می خواهی خوشحال شوم، شعری برای مولایم علی(ع) بگو.

حضرت آیت الله مظاهری در ادامه داستان افزود: علامه امینی می گوید آن استاد مصری شعری برایم فرستاد و در نامه ای جداگانه برایم نوشت دختری دارم که فلج است، این شعر را در برابر ضریح امام علی(ع) بخوان و از ایشان درخواست کن تا فرزند من را شفا دهند، علامه امینی می گوید این کار را انجام دادم و بعد از مدتی نامه ای از جانب آن استاد آمد که در آن نوشته بود، دخترم شفا پیدا کرد.

رئیس حوزه علمیه اصفهان اظهار کرد: این لطف نتیجه این است که علامه امینی در درخواست خود از امیرالمؤمنین(ع) خالصانه ایشان را صدا زده بودند.

استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه در روز قیامت هیچ راهی برای بازگشت به دنیا و جبران خطاها وجود ندارد، تشریح کرد: در روز قیامت که گناهکاران به یقین می رسند و به صورت صد در صد متوجه عمل اشتباه خود می شوند، خطاب به خداوند عرضه می دارند، خدایا ما را از این عذاب نجات بده ولی خداوند در پاسخ به آنها می گوید به جهنم وارد شوید به اندازه کافی در دنیا به شما وقت داده شد./201/867/ب1