عدم شناخت خداوند سبب استمرار در ارتکاب گناه می شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در جلسه تفسیر صحیفه سجادیه، گفت: در آیه آخر سوره علق که سجده واجب هم دارد خداوند می فرماید «سجده کن و به من تقرب پیدا کن»، این نشان می دهد که حالت سجده از بهترین حالات برای نزدیک شدن به خداوند است.
نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: شخص گناهکار چاره ای ندارد جز اینکه در خانه خدا بایستد و توبه کند، نکته بعدی در دعای دوازدهم صحیفه سجادیه موضوع عذرخواهی و اظهار شرمندگی به درگاه خداوند است، شرمندگی عبارتی است که مردم بارها در زندگی خود از آن استفاده می کنند اما بسیاری معنای صحیحی آن را نمی دانند، در بسیاری از کتاب های اخلاقی هم معنا و توضیح شرمندگی نیامده است، حتی در مهجه البیضاء و شرح آن هم شرح داده نشده است.
وی افزود: عذر اظهار توجیه بعد از ارتکاب گناه برای پذیرش مخاطب است، عذرخواهی برای زمانی است که ما مرتکب عملی شده ایم که ضرری به کسی وارد کرده و حالا او قصد تلافی کردن دارد، تلافی کردن هم می تواند یا به صورت ملامت کردن باشد یا اینکه مقابله به مثل باشد، مثلاً شخصی شخص دیگر را کتک زده و حالا او جبران می کند، تلافی کننده ممکن است پا را فراتر هم بگذارد و تنبیهی بالاتر از مثل عمل آن شخص برای او در نظر بگیرد.
آیت الله مهدوی اظهار داشت: شخص مرتکب عمل ضرر زننده به غیر، سعی می کند توجیهی مناسب ارائه دهد تا بلکه طرف مقابل او راضی شود و دست از تلافی بردارد، در زبان فارسی به این توجیه در برابر شخص محق، شرمندگی می گوییم، وقتی که ما برای توبه به درگاه خداوند می رویم و می ایستیم باید از خداوند عذرخواهی کنیم.
استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: کودکی که خطایی کرده و می خواهد نزد والدین خود برگردد اما حاضر هم نیست که اشتباه خود را بپذیرد موفق نمی شود، ممکن است انسان در نزد خانه مردم ظاهر خوبی داشته باشد و مردم انسان را دارای صفاتی پسندیده فراوانی بدانند که در حقیقت این صفات را ندارد و نیاز به عذرخواهی در برابر مردم نیست، اما اگر می خواهیم در خانه خداوند مورد توجه قرار گیریم باید اعتراف به گناهان و اشتباهات خود داشته باشیم.
وی افزود: معنا ندارد که انسان در درگاه خداوند اقرار به اشتباه خود نکند، خداوند از همه اعمال و درون و بیرون ما اطلاع دارد، اقرار ما در نزد خداوند در پشیمانی ما تأثیر دارد، خداوند شهوت شنیدن عذرخواهی ما را ندارد و از این عذرخواهی لذت نمی برد، بلکه این ما هستیم که نیاز به این اظهار عذر داریم، برخی خیال می کنند خداوند از توبه و التماس و عذرخواهی بندگان خود لذت می برد، این تفکر غلط است، کمال انسان در اینست که در حالت توبه در برابر خداوند به خوبی پشیمان شود.
آیت الله مهدوی بیان داشت: پشیمانی هم در این است که ما به زبان نزد خداوند اقرار به گناهان خود کنیم، در عبارت «اِنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمین»، واژه «کُنتُ» برای اقرار و تأکید به دائمی بودن گناهان و ظلم کردن به خود است، استمرار در حالت گناه به دلیل نشناختن خداوند است، نشناختن خداوند هم موقت نیست و وقت خاصی ندارد.
لزوم استفاده از عقل برای شناخت خداوند/ عدم وجود ترس از غیر خدا در وجود امام راحل به دلیل رسیدن ایشان به یقین بود
نماینده مجلس خبرگان افزود: عدم شناخت حقیقی خداوند نتیجه عدم استفاده مناسب از عقل است، انسانی که از عقل خود فقط برای امور دنیوی و معاش زندگی خود استفاده می کند نمی تواند خداوند را بشناسد و به همین دلیل مدام در حالت گناه و اشتباه به سر می برد، البته انسان باید برای امور دنیوی و پیشرفت های بشری و اختراعات و در علوم مختلف از عقل خود بهره ببرد، اما نباید کاربرد عقل را منحصر به امور دنیوی کنیم.
وی بیان داشت: انسان باید از عقل خود برای خداشناسی استفاده کند، عمده هدف عقل برای تفکر در خداشناسی است، انسان وقتی بیشترین بهره را از عقل خود می برد که از آن بتواند به یقین برسد، البته رسیدن به یقین و شناخت خداوند هم با چشم دیده نمی شود که افراد بخواهند آن را با یکدیگر مقایسه کنند.
آیت الله مهدوی ابراز داشت: البته آثار یقین در زندگی افراد دیده می شود، اینکه امام خمینی(ره) می فرمایند «والله تا حالا در زندگی خود نترسیده ام»، این حالت از آثار یقین در وجود شخص است، این نشان می دهد که امام خمینی(ره) از دوران جوانی خود یقین به خداوند داشته اند و برای همین هم تا آن سن نترسیده اند و حالت ترس از غیر خداوند در ایشان وجود نداشته است.
امام جمعه موقت اصفهان تصریح کرد: وقتی انسان به مرتبه خشیت الهی می رسد دیگر ترسی از غیر خدا ندارد، صبر، تسلیم در برابر پروردگار، خضوع، رضایت به تقدیرات الهی، توکل، شکر و مصون بودن از وسوسه های شیطان از آثار یقین است، قبل از یقین همه این حالات در انسان ناقص است./201/869/ب1