نوشتار آیت الله صافی؛
انتظار؛ عامل مبارزه با فساد و انحراف
حضرت آیت الله صافی تأکید کرد: اصل انتظار به صورت‌هاى گوناگون در بين ملل مختلف، همواره محفوظ بوده و آينده‌نگرى هميشه بشر را به خود مشغول داشته، برگشتن به عقب و بلكه وقوف و ايستادن در يك مرحله به هر حال محكوم بوده و خلاف سنن عالم خلقت است.
به گزارش خبرگزاری رسا، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله صافی گلپایگانی به مناسبت دهه مهدویت سلسه نوشتاری از این مرجع تقلید منتشر کرده است که شماره چهارم آن به شرح زیر است:
مسلمانان عموماً و شيعه اثنى‌عشرى خصوصاً، انتظار ظهور شخصيتى را مى‌كشند كه انقلاب اسلام را جهان‌گير، حقّ و عدالت را پيروز، بشر را از تضادهاى گوناگون، استثمار، استعباد و استعمار و از وقوف و توقف نجات دهد، و به‌سوى جلو پيش براند و اصول توحيد، مساوات، آزادى و برادرى اسلامى را رايج نمايد.
اين شخص موعود، امام دوازدهم از دوازده نفر پيشوايان و رهبرانى است كه پيغمبر عالى‌مقام اسلام صلی الله علیه و آله در صدها حديث آنها را معرفى كرده و فرزند عزيز رهبر يازدهم، حضرت امام حسن عسكرى علیه السلام است.
اصل انتظار به صورت‌هاى گوناگون در بين ملل مختلف، همواره محفوظ بوده و آينده‌نگرى هميشه بشر را به خود مشغول داشته، برگشتن به عقب و بلكه وقوف و ايستادن در يك مرحله به هر حال محكوم بوده و خلاف سنن عالم خلقت است.
بازگشت به فرهنگ جاهلى ممنوع
قرآن مجيد با بيانى محكم در آيات متعدد، برگشتن به عقب را محكوم فرموده است. از جمله اين آيه: «وَما مُحَمَّدٌ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللهَ شَيْئاً وَسَيَجْزِي اللهُ الشّاكِرِينَ؛ و نیست محمد مگر رسولی که قبل از او هم پیامبران بسیاری بوده‌اند؛ آیا پس اگر (او) مُرد یا کشته شد، به عقب برمی‌گردید؟ و هرکس به عقب برگردد، هرگز به خدا زیانی نمی‌رساند و خدا به‌زودی شاکران را پاداش می‌دهد».(1)
اين آيه با كمال صراحت دستور مى‌دهد كه حتى با رحلت يا كشته‌شدن پيغمبر ـ كه بزرگ‌ترين ضربت بر روح طرفداران انقلاب اسلامى و الهى اسلام است ـ انقلاب اسلام نبايد متوقف شود، و بايد در مسير خود پيشرفت نمايد و بايد مسلمانان دنبال اين انقلاب را بگيرند و به عقب برنگردند.
پیشرفت و ترقّی، برنامه اصلی اسلام
وقتى رحلت رسول خدا، نبايد اين عكس‌العمل را داشته باشد كه كسى به فكر ارتداد و بازگشت به عقب و رژيم‌هاى دوره‌هاى جاهليت و پذيرش برنامه‌هاى غيراسلامى بيفتد، پس معلوم است كه مسلمان از هيچ حادثه و فاجعه ديگر، هرچه سخت و جانكاه باشد و هرچه زيان مالى و مادى و جانى داشته باشد، به ارتداد و عقب‌گرد، و قبول برنامه‌ها و نظام‌هاى كافر مايل نمى‌شود و از كوشش براى پيش‌رفتن، ترقى و جهانى‌شدن انقلاب اسلام چشم برنمى‌دارد.
انتظار مصلح، نَه به عقب‌گرد جاهلی
انتظار مصلح آخرالزمان و مهدى موعود، علاوه‌بر ريشه‌هاى استوار مذهبى و اسلامى، داراى عالى‌ترين فلسفه اجتماعى است. مسلمانان عقيده دارند كه انقلاب اسلام، جهان‌گير و پيروز مى‌شود و عالم از اين نابسامانى‌هاى مدنيّت منهاى شرف و انسانيت نجات پيدا مى‌كند، و بازگشت به عقب و ارتداد و عقب‌گرد، خلاف اصل و خلاف نهضت انبيا و تعاليم اسلام است.
سرانجام فساد، نابودی است
اگرچه دنياى مادى امروز به ظاهر رو به جاهليت گذارده، و اهداف عالى انسانى و حقيقت و فضيلت و مابه‌الامتياز بشر از حيوان، در بسيارى از جوامع فراموش شده، و طغيان و ظلم و بيدادگرى و تجاوز و زور و استبداد و قلدرى و استثمار و شهوت‌رانى و نابكارى و خيانت و ناامنى به صورت‌ها و جلوه‌هاى نو در جهان رايج شده و روزبه‌روز رايج‌تر مى‌شود؛ و اگرچه الفاظ و كلمات صلح، عدالت، آزادى، مساوات، برادرى، همكارى، تعاون و بشردوستى را در معانى ديگر يا براى مقاصد ديگر به‌كار مى‌برند؛ و اگرچه فاصله بين زورمندان و فرماندهان و زيردستان و فرمان‌بران هر روز زيادتر و رابطه آنها با يكديگر به رابطه دو انسان برابر هيچ شباهت ندارد؛ ولى اين توحّش تا هركجا برود (تا دو هزار و پانصد سال، تا سه هزار سال، و پنج هزار سال بيشتر هم به عقب برگردد)؛ چون خلاف خواست‌هاى واقعى بشر و سير كمالى او و خلاف عقيده و آرمان او است، پيروز نمى‌شود، و سرانجام به شديدترين وضعى سركوب و ريشه‌كن خواهد شد. اين جاهلى‌مسلكى هرچه نيرو بگيرد و از هر حلقومى برايش تبليغ شود، عاقبت در برابر منطق آسمانىِ قرآن، كه مى‌فرمايد: «تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَوآءٍ بَيْنَنا وَبَيْنَكُمْ أَلاّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللهَ وَلا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِن دُونِ اللهِ»(2) بیایید به‌سوی کلمه و عقیده یکسان و مشترکی بین ما و شما، که نپرستیم مگر خدا را و به او شرک نیاوریم و هیچ‌کدام از همدیگر را غیر از خدا ربّ خود نگیریم» و آيات بسيار ديگر شكست مى‌خورد، و زبان و بلندگوهايش خاموش و قلم نويسندگانش مى‌شكند.
فساد، فحشا، نابكارى جوانان و بانوان، وضع بسيار ننگين و پر از آلودگى‌هاى زن در شرق و غرب جهان امروز و خيانت و جنايت، هرچه جلو برود، و هرچه نيروهاى مادّى، اين فسادها را تهييج كند و آن را براى منافع پليد استثمارى يا استعمارى گسترش دهد، جنبش و انقلاب را عليه اين مفاسد، كوبنده‌تر و ضربت آن را بر كاخ‌هاى فساد و طغيان، كارى‌تر مى‌سازد.
مسلمان در برابر بازگشت به جاهليت مقاومت می‌کند
مسلمانى كه با چنين فكر و عقيده آينده‌گرا زندگى مى‌كند، هرگز با گروه‌هاى فاسد و مشرك و خدانشناس همراه نمى‌شود و تا مى‌تواند تقدّم و نوگرايى و آينده‌بينى خود را حفظ كرده و ثابت و استوار به‌سوى هدف پيش مى‌رود. او اطمينان دارد و به يقين مى‌داند كه بساط ظلم و فساد برچيده شدنى است؛ چون بر جامعه و بر فطرت بشر تحميل است و آينده براى پرهيزكاران و زمين از آن شايستگان است: «إِنَّ الْأَرْضَ للهِ يُورِثُها مَن يَشآءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ»(3)
اصل انتظار، عامل بقای حقّ و عدالت‌خواهی
پس اصل انتظار مانند يك قوه مبقيه و عامل بقا و پايدارى، طرفداران حقّ و عدالت و اسلام‌خواهان حقيقى را در برابر تمام دستگاه‌هاى فشار، استعباد، جهل و شرك، بشرپرستى و فسادانگيزى پايدار نگه مى‌دارد، و همواره بر روشنى چراغ اميدوارى منتظران و ثبات قدم و مقاومت آنها مى‌افزايد، و آنان را در انجام وظايف، شور و شوق و نشاط مى‌دهد.
اين اصل انتظار است كه در مبارزه حقّ و باطل، صفوف طرفداران حقّ را فشرده‌تر و مقاوم‌تر مى‌كند و آنها را به نصرت خدا و فتح و ظفر نويد مى‌دهد.
اين اصل انتظار است كه در مبارزه حقّ و باطل، صفوف طرفداران حقّ را فشرده‌تر و مقاوم‌تر مى‌كند و آنها را به نصرت خدا و فتح و ظفر نويد مى‌دهد.
اين انتظار، ضعف و سستى و مسامحه در انجام تكاليف و وظايف نيست، و عذر براى كسى در ترك مبارزه مثبت يا منفى و ترك امر به معروف و نهى از منكر نمى‌باشد، و سكوت و بى‌حركتى و بى‌تفاوتى و تسليم به وضع موجود و يأس و نااميدى را هرگز با آن نمى‌توان توجيه كرد.
اين انتظار، حركت، نهضت، فداكارى، طرد انحراف و مبارزه با بازگشت به عقب و ارتداد است، مكتب زنده و سازنده اسلام و محمّد، على و زهرا و حسن و حسين و زين‌العابدين و تمام ائمه علیهم‌السلام، و ساير اصحاب و ياران خاص و پيروان آنهاست. اگر نادانان يا مغرضان آن را به‌طور ديگر تفسير كرده و آن را مكتب كناررفته‌ها و كنارگذاشته‌شده‌ها، بيچاره‌ها، مأيوسان، تن به خوارى دادگان، چاپلوسان و دين‌فروشان معرفى كنند، خود در رديف يهود، كه مصداق: «يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ؛ کلام‌ها و سخنان را از مواضع اصلی خود تحریف و دگرگون می‌کنند»(4) مى‌باشند، قرار داده‌اند.
نيمه شعبان، هم عيد انتظار، عيد نور، عيد نهضت و آماده‌شدن براى جهاد بيشتر، مقاومت‌هاى سخت‌تر؛ و جشن و چراغانى آن، اعلان نشاط، آگاهى، روشنى ضمير، توجّه منتظران و نمايش شادمانى‌ها و زوال تاريكى‌ها در جامعه جهانى اسلام است.
كسى كه منتظر است، بايد به‌سوى آن رستاخيز عظيم و بى‌مانند قدم بردارد و آماده شود، و از هر فرصتى بهره‌بردارى نمايد، و دين خدا و احكام خدا و آنچه را كه به صاحب وقت و ولىّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف انتساب دارد، از مال و جان و فرزند و مقام خود گرامى‌تر بدارد، و براى حفظ و نگاه‌دارى آن كوشاتر باشد، و بايد جشن و چراغانى و تبليغات و سخنرانى‌ها و مجالس و محافل نور، اين انتظار حقيقى را در دل‌ها روشن‌تر سازد، و بر نشاط و تعهّد و مقاومت جامعه بيفزايد.
پی‌نوشت‌ها:
1 . سوره آل عمران، 144.
2. همان، 64.
3. سوره اعراف، 128.
4 . سوره نساء، 46.
2. همان، 64.
3. سوره اعراف، 128.
4 . سوره نساء، 46.
/۱۳۲۳/د۱۰۲/ج۱
ارسال نظرات