عشق حسینی را در اربعین میلیونی می شود تماشا کرد

به گزارش خبرگزاری رسا، پیاده‌روی اربعین و زیارت حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) در روز اربعین ریشه تاریخی دارد. چرا که جابر بن عبدالله انصاری و عطیه عوفی در سال ۶۱ هجری قمری با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح اولین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) می‌گذشت، به کربلا رسیدند و طبق آنچه که در منابع شیعه معتبر مشهود است در روز اربعین حضرت زینب کبری (علیها السلام) و امام سجاد(علیه السلام) همراه با هشتاد و چهار نفر وارد کربلا شدند.

همه ساله در ایام منتهی به اربعین حسینی، زائران و عشاق ثارالله مسیر نجف تا کربلا را به عنوان یک سنت حسنه با پای پیاده طی می‌کنند. اگر یک بار در میهمانی اربعین حسین حاضر شوی، دیگر برایت خیلی سخت می‌شود، در زمان‌های دیگر که حرم حسین آرام و بی‌هیاهو است آنجا باشی. چون حس می‌کنی، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین حفظ می‌شود؛ در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمی‌شود؛ همه به سر و سینه می‌زنند و در فراق حسین اشک می‌ریزند و ناله سر می‌دهند.

این جهانی که باید پدیده ببیند و آن را لمس کند؛

حادثه ببیند،حماسه ببیند و بتواند آن را بشمارد؛

این جهانی که از هر چه با او سخن بگویی با تعابیر مختلف قابل تغییر است؛

قابل تحریف و تفسیر است؛

این جهان را با اربعین حسین(ع) باید با اسلام ناب آشنا کرد

بساط چای عراقی به پا است

این روزها سرزمین عراق میزبان خیل عاشقانی است که از گوشه گوشه دنیا آمده اند تا عشق و ارادت خود به خاندان اهل بیت (ع) را ابراز کنند. مقصد همه کربلا است، همه برای خدمت رسانی به زائران حسین (ع) سر از پا نمی شناسند، بساط چای عراقی به پا است. مزه این چای را در هیچ کجای عالم پیدا نمی کنی. رنگ ارادت دارد و طعم شیرین عشق به سیدالشهدا علیه السلام. چشمان با محبت این میزبانان که ملتمسانه می خواهند با این چای خستگی از جسم و جان برگیری. متوقفت می کند. انگار لبخند هر زائر خستگی را از آنان میگیرد که روزهاست پای آتش محبت حسین علیه السلام ایستاده اند و چای عشق دم می کنند؛ نوش جان زایر....

در مسیر پیاده روی هرآنچه اراده کنی مهیاست، شهروندان عراقی گویا یک سال به انتظار نشسته اند تا این روزها از راه برسد و با عشق پذیرای عاشقان اهل بیت (ع) باشند. اعتقادی فلسفه قیام عاشورا و وظایف ما در این زمینه را برای زائران بیان می‌کنند.

آری همه اینجا جمع‌اند تا در مسیر حرم آب در دل زوار حسین تکان نخورد، مسیر نجف تا کربلا، اینجا عشق به اهل‌بیت (ع) حرف اول و آخر را می‌زند.

طریق الحسین

در طریق یا حسین که قدم می گذاری همه چیز رنگ عشق به خود می گیرد. در این راه ریا جایگاهی ندارد. مهم نیست که کودکی یا جوان، پیر مرد هستی یا پیر زن، شش ماه داری یا شصت ساله ، دکتر هستی یا مهندس و یا یک کشاور ساده ، مهم نیست چه می خوری و چه می پوشی و کجا می خوابی ؟ مهم این است که تو خاکی شوی، شب تا صبح از سرما بلرزی و صبح تا شب از شدت گرما بی تاب شوی و کف پاهایت تاول بزند تا درد و رنج را درک کنی و از آن زندگی پر زرق و برق خارج شوی تا آماده زیارت شوی، تا خواستنی شوی، ملکوتی شوی، از دنیا فاصله بگیری. حالا دیگر جز حسین هیچ چیز برایت مهم نیست حتی خودت.

حضور روحانیان برای بیان مسائل اعتقادی

جمع کثیری از روحانیان حوزه همراه با خیل عظیم شیعیان مسیر نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کنند و عده‌ای هم در این مدت در موکب‌ها و جایگاه‌های مشخص به بیان مسائل اعتقادی فلسفه قیام عاشورا می پردازند.

1452 عمود

در مسیر زائران موکب‌ها و خیمه‌های فراوانی برای پذیرایی برپا شده است که صحنه‌های بسیار زیبایی را خلق می‌کنند. اکثر مردم قبایل و عشایر مختلف در این مسیر خیمه و چادر برپا کرده و با تمامی دارایی خود حتی به اندازه قرص نان یا با شستن پای زائران به مردم خدمت می‌کنند و این خدمت را برای خود افتخاری بزرگ می‌دانند.

در طول مسیر علاوه بر موکب‌ها و خیمه‌های کوچک، خیمه‌های بزرگ و درمانگاه‌هایی وجود دارد که برای استراحت و درمان مناسب‌تر هستند.

این مسیر از خروجی شهر نجف تا حرم مطهر حضرت عباس(ع) توسط تیرهای روشنایی، از ۱ تا ۱۴۵۲ نشانه‌گذاری شده است، فواصل این تیرها از یکدیگر تقریبا ۵۰ متر است که شاخص بسیار خوبی برای زائران پیاده به شمار می‌رود.

بین الحرمین

وقتی وارد بین الحرمین می شوی به عظمت این دو حرم که در فاصله کمی از هم واقع شده و آنچه که تا کنون شنیده ای پی می بری.

اما درباره فضیلت زیارت امام حسین (ع) روایات و اخبار بسیاری وارد شده است. در برخی از روایات زیارت امام حسین (ع) معادل حج عمره و جهاد بلکه بالاتر و افضل است به درجات و باعث مغفرت و سبکی حساب و بلندی درجات وفضایل و حسنات بی شمار دیگر است . امام حسین (ع) اسطوره جاودانه ای از پاسداری از حرمت حق و حریم اسلام و ولایت است. او حج را نیمه تمام رها کرد تا به «جهاد» در راه خدا بپردازد و جان عزیزش را در راه خدا و فدای اسلام کرد تا دین جدش احیا شود. لذا شرافت این مکان مقدس از سایر مکان ها بیشتر است. چرا که اینجا محل رفت و آمد ملائکه الهی است.

لذا بی دلیل نیست که زائران بی شماری از اقصی نقاط دنیا و بالاخص از ایران فوج فوج به زیارت و عتبه بوسی این آستان مقدس و مطهر می شتابند و ضریح مطهر آن امام همام را در برمی گیرند. فوران اشک و گریه های جانسوز است که از این ناحیه مقدس به آسمان می رود. درهای حرم امام حسین (ع) همواره به روی زائران گشوده است و حرم همیشه شلوغ و مملو از زائران،ارادتمندان و محبان اهل بیت (ع) است. ایرانی ها هم به وفور به چشم می آیند.

سامرا

سامرا مدفن امام هادی (ع) و امام حسن عسگری(ع) و مزار حضرت نرجس خاتون مادر امام زمان(عج) و حضرت حکیمه خاتون عمه امام زمان (عج) است. در تاریخ نقل شده که حکیمه خاتون محضر چهار امام همام را درک کرد. امام حسن عسگری(ع) پرستاری امام زمان را به عهده حکیمه خاتون گذاشته بود و توقیعات دینی زمان غیبت توسط حکیمه خاتون نوشته شده است.

در حال حاضر حرمین عسگریین (ع) به نحو مطلوب و مسبوطی در حال ساخت است. سرداب امام زمان (عج) که محل غیبت آن حضرت است در حاشیه راه پله ای که به طبقه زیرین حرم مطهر عسگرییین (ع) ختم می شود قراردارد سرداب دارای یک پنجره کوچک است ائمه عسگریین (ع) به راستی مظلوم واقع شده اند. زیر سرداب حرم، مسجد بزرگی احداث شده که نیمه کاره است.

کاظمین

حرم بسیار زیبایی دارد ستون های برافراشته، کاشیکاری های زیبا و صحن بزرگ این حرم دارای دوگنبد و چهار گلدسته است. مزار مطهر امام موسی کاظم (ع) باب الحوائج و اما محمد تقی (ع) داخل یک ضریح قرار دارد.

امروز با گسترش انقلاب اسلامی ایران در دنیا، پیاده‌روی اربعین به قله اوج رسیده است به نوعی که تمامی آزادگان جهان از تمام ادیان به این حرکت بزرگ که نمادی از استکبارستیزی است، پیوسته‌اند.

اربعین در فرهنگ شیعه نقش ویژه و کارکرد مهمی دارد از یک طرف خاطره کربلا و عاشورا را برای مردم تداعی می کند و باعث می شود که پیوند مردم با قیام حضرت سید الشهدا (ع) مستحکم تر شود و از طرف دیگر هم باب جدیدی از زیارت آن حضرت را به روی ما می گشاید که با پیاده روی و عرض ارادت مخلصانه همراه است./۹۰۱/