آفت های لقمه حرام/ رضایت شیطان با گرفتن دین از زندگی انسان حاصل می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیت الله حسین مظاهری در جلسه تفسیر قرآن صبح امروز که در مسجد امیرالمؤمنین(ع) خیابان جی برگزار شد، گفت: خوردن غذای شبهه ناک، انسان را به خوردن غذای حرام نزدیک می کند.

وی در ادامه تفسیر سوره بقره، آیه صد و شصت و هشتم را که می فرماید«یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الأرْضِ حَلالا طَیِّبًا وَلا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ» تلاوت کرد و افزود: آیه شریفه دلالت بر دو معنا دارد، اولین امر الهی در این آیه در رابطه با خوراکی های انسان است که باید حلال باشد، روایات بیان می دارد دادن لقمه حرام به فرزند مثل این است که از طریق زن حائض فرزند دار شویم.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان این که اساتید اخلاق روی لقمه حلال بسیار تاکید می کردند و به دیگران نیز توصیه می کردند، خاطرنشان کرد: آیت الله درچه ای که از مراجع تقلید بزرگ بود، زندگی بسیار ساده ای داشت، ایشان روزهای پنجشنبه مقداری نان خشک و ماست می خرید و به حوزه علمیه نیماورد اصفهان بازمی گشت و همه مراجعات را در همین مدرسه پاسخ می داد؛ سید محمد باقر درچه ای به خانه یکی از شاگردانش دعوت شد و شام مفصلی خورد، بلافاصله بعد از شام آن شاگرد یک برگه خدمت ایشان آورد برای امضاء آقای درچه ای متوجه شد این شام نوعی رشوه بوده است به همین سبب دست در دهانش انداخت و غذایی را که خورده بود، قِی کرد.

رییس حوزه علمیه اصفهان با بیان این که باید به مقدار کم غذا بخوریم و از غذای حلال استفاده کنیم، ابراز کرد: غذای حرام وجود انسان را برای حضور شیطان مستعد می کند و شیطان منتظر کوچکترین اشاره است؛ روایات متعددی بیان می دارد تا آن جا که می توانید از خوردن غذاهای شبهه ناک نیز پرهیز کنید چرا که انسان را به حرام خوری آلوده می کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه تبیین کرد: یکی از معانی این آیه راجع به حق الناس است؛ روایات بیان می دارد در روز قیامت هفتاد موقوفه انسان را نگه می دارند و خداوند بیان می دارد در کمین گاه مرصاد به عزت و جلالم سوگند که از حق مردم نمی گذرم.

وی خاطرنشان کرد: زنی فرزندش را گم کرد و نزد عالم صاحب دلی رفت و خطاب به او گفت، من فرزندم را از شما می خواهم و دائما اصرار کرد، آن عالم نزد حاکم وقت رفت و گفت، این زن به من مراجعه کرده و فرزندش را از من می خواهد، آن حاکم گفت من افرادی را برای پیدا کردن فرزند این زن می فرستم و در حال حاضر بیایید و لقمه ای شام با بنده بخورید، آن عالم از خوردن غذا پرهیز کرد و آن حاکم ضمن این که آن عالم را مزاحم خواند به شدت عصبانی شد گفت چرا حاضر نیستی با من غذا بخوری، آن عالم چشم برزخی حاکم را باز کرد و مقداری برنج را در دستش گرفت و فشار داد و حاکم با تعجب ملاحظه کرد که از میان دستان عالم خون می چکد، آن عالم خطاب به حاکم گفت تو این غذا را با مکیدن خون مردم به دست آورده ای و من حاضر نیستم از این غذا بخورم.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان این که حق الناس داشتن مشکل است، در ادامه داستان اضافه کرد: آن عالم خطابه حاکم گفت، تو خون مردم را مکیده ای و با آن غذای لذیذی درست کرده ای؛ غذای حرام پر از میکروب های معنوی است و انسان را از خداوند دور می کند؛ قرآن می فرماید غذای حرام آتش است پس از خوردن آن پرهیز کنید.

وی اذعان کرد: آیه صد و شصت و نهم سوره بقره بیان می دارد باید مواظب حق الناس کردن ها باشیم چرا که شیطان از مقدار کم شروع می کند و انسان را لحظه لحظه از خداوند دور می کند تا جایی که انسان آهسته آهسته منکر خداوند می شود.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان این که قرآن وسیله در دسترس پیامبر(ص) برای مبارزه با کفار بود، تشریح کرد: مفهوم این آیه و آیه قبلی یکسان است با این تفاوت که این دو آیه متناظر، از لحاظ فصاحت و بلاغت با یکدیگر تفاوت دارند.

رییس حوزه علمیه اصفهان اظهار کرد: شیطان زمانی از انسان راضی می شود که دینش را بگیرد؛ شیطان دست بردار نیست تا زمانی که ما را از تدین بیندازد؛ افرادی که اهل گناه هستند به آرامی از دین فاصله می گیرند تا جایی که تدین را کنار می گذارند و منکر همه چیز می شوند و عاقبت بخیری را از دست می دهند.

استاد اخلاق حوزه علمیه با استناد به آیات قرآن تصریح کرد: شیطان با انسان های گناهکار کار دارد و با انسان های مومن متوکل کاری ندارد؛ اگر به دهان شیطان کوبیدیم حق جلو آمدن ندارد؛ شیطان چندین مرتبه به خداوند جسارت کرد، یکی از آن مواضع گفتن این عبارت است به عزت و جلالت سوگند همه انسان ها را گمراه می کنم مگر کسی مخلص باشد؛ البته این بدان معنا نیست که شیطان انسان مخلص را دوست دارد بلکه شیطان دشمن راستین انسان مخلص است.

وی ادامه داد: متوسل باشید به خداوند و امام عصر(عج) چرا که توسل به ایشان عنایات ایشان را سرازیر می کند./867/پ201/ب1