چگونه اعمال انسان شخصیت او را شکل می‌دهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا حجت الاسلام سیدطاهر غفاری در جلسه درس اخلاق هفتگی در منزل خود نکاتی اخلاقی درباره حقیقت و مراتب توحید بیان کرد که در ادامه می‌آید.
ارتباط با خدا، عمیق‌ترین ارتباط
ارتباطی عمیق‌تر، جامع‌تر و مفیدتر از ارتباط با خدا وجود ندارد و راه آن هم بیان شده است که ارتباط با اهل بیت(ع) و قرآن است.
همه چیز در قرآن و روایات است و به سادگی نباید از کنار آنها عبور کرد «لا عقل کالتدبیر» چگونه به راحتی از کنار این کلمات رد شویم.
باید توجه داشت که مجموعه اعمال فردی انتهای کار او را به چه شکلی رقم می‌زند، چراکه هر عملی که انسان انجام می‌دهد در حقیقت خود را به‌شکلی خاصی درآورده است، «عاقل آنست که اندیشه کند پایان را» که اگر عمل خوبی باشد ادامه دهد و در غیر آن، عمل را ترک کند.
هر شخصی بایستی مناسب هرشکلی که دوست دارد رفتار کند، آیا پیرمردی 80 ساله که در زمان مرگ به شکل کودکی باشد که پستانک در دهان او بگذارند، احساس پوچی نمی‌کند.
باید از مسائل فانی و زایل شدنی مانند پستانک کودک پرهیز کرد چراکه در نهایت برای انسان ماندنی نیست.
امانت نجات بخش، خیانت هلاک کننده
به محضری وارد خواهیم شد که جز امانت نجات بخش نیست و خیانت، انسان را بر زمین می‌کوبد، از عمر انسان که به‌صورت امانت به او سپرده شده است سؤال می‌شود که در چه راهی خرج و در مقابل چه چیزی فروخته شده است.
دزدی، اختلاس، تصاحب امانت و...مصادیقی از خیانت است، اما حق‌تعالی عمری گرانبها به انسان سپرده است تا او را آزمایش کند که شاکر است یا کفور.
عقلای عالم کار خطرناک نمی‌کنند، چراکه فطرت انسان دعوت به احتیاط و مراعات می‌کند، هر شخصی بایستی به معلومات خود عمل کرده، مسائل مبهم را بپرسد و در راه نامعلوم قدم نگذارد.
باید توجه داشت که اولیای الهی علاقه دارند پیروان آنها به چه شکلی باشند و خود را با انجام دستورات آنها به همان شکل درآورد، انجام دستورات قرآن و تبعیت از مولا بایستی ملکه شود، چراکه باطل در این دستورات راه ندارد.
اعتماد به خداوند و به یاد او بودن یعنی انسان متوجه مقامی است که همه نیازهای او را تأمین کرده، بدون اذن عملی انجام نمی‌دهد، بر غیر او تکیه نکرده و از او غفلت نمی‌کند.
شدت اعتماد به خدا سبب شدت نشاط
بایستی تنها به دستورات صاحب عالم توجه کرد و هرچه مورد رضایت اوست انجام شود و غیر آن ترک شود، کل توجه خود را باید به حضرت حق داد و باید التفات داشت که این مقدار کم است، «هرچیز که دیدم همه بگذاشتنی بود/ جز یاد تو ای دوست که آن داشتنی بود ».
شدت اعتماد به حضرت حق سبب شدت سرور و نشاط در انسان می‌شود، نباید در انجام کارها توسط حق تعالی عجله کرد، زیرا هر چیزی موعدی دارد و عجله و تأخیر از آن اشتباه است.
تمام دا‌ده‌های خداوند از ثروت، سلامتی، امنیت گرفته تا فقر، مریضی و ناامنی نعمت هستند، تنها تفاوت این است که دسته اول نعمت ظاهری و دسته دیگر نعمت باطنی است، کسانی که درجه پایینی دارند، بی‌صبری را پیشه خود می‌کنند، دسته‌ای که درجه متوسط دارند، صبر کرده و کسانی که درجه بالاتری دارند، شکر می‌کنند.
باید تلاش کرد در دل انسان چیزی جز رضای حق تعالی قرار نگیرد و این رضایت موج بزند به‌گونه‌ای که هیچ شکایتی نسبت به خداوند صورت نگیرد./876/پ۲۰۲/ج