بهشت فضل عظیم خدا به مومنان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیتالله علی جاودان استاد حوزه علمیه، در حسینیه مرحوم زاهد درباره فضیلت زیارت، گفت: امام جواد(ع) فرمودند: من بهشت را ضامن شدم برای كسی كه پدرم را در طوس زيارت كند و به حق او عارف باشد.
وی افزود: امام رضا(ع) فرمودند: «هر كس مرا زيارت كند مثل كسی خواهد بود كه رسول خدا(ص) را زيارت كرده است و حقتعالی ثواب هزار حج خالص و هزار عمرۀ مقبوله برايش بنويسد و من و پدرانم در روز قيامت شفيعان او باشيم.» اگر کسی زیارتش قبول و درست باشد، چنین اجری خواهد داشت.
آیتالله جاودان در توصیف بهشت ابراز کرد: قرآن کریم میفرماید: كسانی كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام میدهند در باغهای بهشت ساکن میشوند. آنچه را بخواهند نزد پروردگارشان خواهند داشت؛ اين است همان فضل عظيم. اين همان پاداشی است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهای شايسته كردهاند، بدان مژده داده است.
استاد حوزه علمیه بیان داشت: این پاداشهای بهشتی برای کسانی است که ایمان و عمل صالحشان را با گناه مخلوط نکردند بنابراین اگر یک گناه هم بکنیم، مخلوط کردیم. روضات الجنّات؛ همیشه با گل و گیاه پوشیده شدهاست. نکته اینجاست که لذتی که شما در بهشت امروز از دیدن گل و گیاهان میچشید با لذتی که فردا میچشید فرق دارد و فردا لذت بیشتری میبرید.
وی ادامه داد: در قرآن آمده لَهُمْ ما يَشاؤُنَ؛ آنجا به یک سلطنتی میرسیم که هیچ وقت هیچ سلطانی به آن نرسیده است. همچنین آمده عِنْدَ رَبِّهِمْ؛ یعنی همیشه با خدا و اولیای خدا همسایه است و دیگر بیان شده هُوَ الْفَضْلُ الْكَبيرُ؛ مگر هر کسی میتواند به این فضل برسد؟ بهشتیان اینقدر جایشان بزرگ است که اگر هر یک از آنها بخواهد بهشتیان دیگر را مهمان کند، جا دارد. ما هم مگر مثلاً شیخ مرتضی زاهد به باغش دعوتمان کند و ما را در گوشۀ باغش جا دهد، و الا به خودمان امیدی نیست.
آیتالله جاودان درباره جغرافیای بهشت، گفت: جغرافیای بهشت، بینهایت است؛ تاریخ بهشت، بینهایت است؛ عمق بهشت بینهایت است و ما بینهایت را نمیفهمیم! این بهشت را به یک نگاه نفروشیم. یه یک ظرف غذا نفروشیم.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اجر پیامبراکرم(ص)، عنوان کرد: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْناً»؛ بگو: «به ازای آن رسالت پاداشی از شما خواستار نيستم، مگر دوستی دربارۀ خويشاوندان.» و هر كس نيكی به جای آورد، بر نیکیاش میافزاییم.
وی افزود: مردم مدینه شبها که میخوابیدند، زره از تن بیرون میآوردند شمشیرشان کنار دستشان بود از بس از هجوم شبانۀ یکدیگر میترسیدند. از لحاظ غذایی هم وضع خیلی بدی داشتند. به هر حال پیامبر اینها را از صفر به صد رساند. اینها خواستند برای تشکر از پیامبر به ایشان باغ و زمین بدهند که این آیه نازل شد و «مودت ذوی القربی» را به عنوان اجر پیامبر قرار داد. مراد از مودت محبت همراه با عمل است.
آیتالله جاودان در پایان خاطرنشان کرد: در عبارت « مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً»، حسنه همان مودت است. در ادامه میفرماید: «نَزِدْ لَهُ فيها حُسْناً»؛ خاصیت مودت این است که دائماً زیاد میشود؛ چون عمل همراه آن است. مدام تقویت میشود. تا جایی که آدم خودش را از یاد میبرد./813/پ۲۰۲/ب۱