مبدأ قدرت نفس مومن، وجه الله است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا تقوایی استاد حوزه علمیه در مراسمی که شامگاه گذشته در مسجد باب الحوائج لویزان برگزار شد، گفت: زندگی به معنای تجلی نور الهی در عالم مُلک و مرگ یعنی بازگشت روح الله به حقیقت خود(اسما و صفات الهی) که انسان کامل است.
وی افزود: در نتیجه قوس صعود و نزول، انسان افزون بر هستی و وجودی که نزد خداوند داشته است، هزاران هزار تجلی و نور جدید خداوند به انسان افاضه میکند؛ هر حیاتی در عالم باطن و آخرت تمثّلاتی دارد و برای انسان مومن همه یکپارچه نور، عشق، لطف و حیات است.
استاد حوزه علمیه ابراز داشت: حیات و مرگ سبب تکامل و بالابرنده انسان است؛ امام حسین(ع) میفرمایند پشت هر حیاتی مرگی است و پشت هر مرگی، حیاتی وجود دارد؛ مومن بینهایت در بینهایت تعالی دارد و حکمت متعالیه، تعالی انسان را در دنیا و آخرت به تصویر میکشد.
وی اظهار داشت: حکمت متعالیه و عرفان در واقع تصویر حقیقتِ حقایقی است که در عالم وجود دارد؛ مرگ و حیات برای انسان مومن نه تنها نقمت نیست بلکه سراسر لطف و رحمت و سلوک است.
حجت الاسلام والمسلمین تقوایی بیان داشت: ما فکر میکنیم حیات بالا رفتن است و مرگ پایین آمدن؛ امام علی(ع) میفرماید حیات در دنیا و مرگ در آسمانهاست؛ در روایت آمده مرگ هدیه مومن است زیرا میان روح و بدن جدایی می افتد و روح به نور و قدرت اصلی خود بازمیگردد.
وی در ادامه افزود: خداوند زیبایی و زیبا آراستن را دوست دارد، همه مخلوقات خدا زیبا هستند، این ما هستیم که باید زیبا ببینیم و زیبایی را درون هر چیزی پیدا کنیم؛ روایت است امامِ عمل، فکر است بنابراین ما هر گونه که فکر کنیم همانطور هم ساخته میشویم.
استاد حوزه علمیه ابراز داشت: هیچ کار خوبی را کوچک و کم نشماریم؛ مومن، مرگ ندارد و حتی پس از مرگ هم برای اطرافیان و دوستان خود دعا کرده و برای آنها طلب خیر و برکت و مغفرت میکند.
وی افزود: اگر افسردگی بر اثر عدم انجام ندادن کاری مانند نماز شب یا هر کار خوب و خیر دیگری بر انسان غالب شد برای رفع آن درصدد جبران آن برآید؛ اگر همه چیز را خوب ببینیم و از موضع ضعف به آن ننگریم، سبب زیاد شدن صبر و تحمل در انسان میشود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: جسد مومن از جنس نور است و سالها پس از مرگ هم زیباست و زیبا خواهد ماند؛ مبدا قدرتِ نفسِ مومن، وجه الله است؛ وقتی ذکر و یاد خدا در انسان بر خوردن و خوابیدن او غالب شود، نفس او نوری و الهی میشود./۹۶۹/پ202/ب1