دلالت آیه مباهله بر حقانیت و عظمت جایگاه خاندان رسالت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مؤمنی استاد سطح عالی حوزه علمیه قم پیش از ظهر امروز در جمع طلاب مدرسه علمیه امام محمد باقر(ع) با اشاره به مناسبت های مهم بعد از غدیر اظهار داشت: یکی از مناسبت های روز گذشته نزول سوره هل اتی است که بسیار جالب و قابل توجه بوده و عظمت خاندان رسالت را می رساند.

وی افزود: حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) سه روز برای شفای امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) از مریضی نذر کردند که روزه بگیرند؛ بعد از شفای حسنین(ع)، سه روز روزه گرفتند و غذای خود را هنگام افطار به مسکین و یتیم و اسیر دادند که آیات سوره «دهر» بر پیامبر نازل شد.

حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی افزود: یکی دیگر از مناسبت های روز گذشته در ارتباط با نزول آیه ولایت است که فردی وارد مسجد شد و از مردمی که در حال نماز بودند طلب کمک کرد ولی هیچکس به او توجی نکرد، در همین حین امیرالمؤمنان(ع) در حین نماز انگشتر خود را به مسکین داد، پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز شاهد عینی این ماجرا بود و بعد از این قضیه آیه 55 سوره مائده بر ایشان نازل شد.

وی با بیان این که هیچ کس نمی تواند آیه 55 سوره مائده را به نفع خود مصادره کند، گفت: این آیه ویژه امیرالمؤمنین(ع) است؛ در این آیه می خوانیم ولی و رهبر شما خدا و رسول خدا است و کسی است که اهل نماز و صدقه دادن در حال رکوع است، این فرد سوم منحصر در وجود نازنین امیرالمؤمنین(ع) است، چراکه پیامبر نیز به این مسأله در خطبه غدیر اشاره کردند.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به مناسبت مباهله و نزول آیه 61 سوره آل عمران خاطرنشان کرد: بحث مباهله در منابع دینی ما نیز بوده است که در موضع دینی دو نفر با یکدیگر جدال دینی دارند و بر هم نفرین می فرستند که اگر هریک بر موضع بطلان بود عذابی از آسمان نازل شده است و بر دروغ گو فرود بیاید.

وی در تشریح واقعه مباهله یادآور شد: مسیحیان نجران عناد و لجاجت خاصی داشتند و اهل پرداخت مالیات و جزیه نیز نبودند و تأکید می کردند که پیامبر گرامی اسلام(ص) دروغ گو است، پیامبر ما نیز با آنها وارد مباهله شده است که به تعبیر امام رضا(ع) قضیه مباهله بعد از غدیر مهمترین واقعه در این ایام محسوب می شود.

حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی تبلیغ و تبیین قضیه مباهله را مسأله ای ضروری عنوان و خاطرنشان کرد:  خداوند در این آیه می فرماید: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ» که بنابر اعتقادات شیعی، جریان مباهله پیامبر(ص) نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر(ص) است، بلکه بر فضیلت همراهان او (یعنی حضرت علی، فاطمه و حسنین) در این ماجرا دلالت می‌کند.

وی افزود: تعبیر «نسائنا» و جمع به کار رفتن آن نشان دهنده احترام ویژه خداوند برای بانوی بزرگ اسلام بوده و به هیچ وجه دلالتی ندارد که زن دیگری در این ماجرا دخیل بوده باشد، چراکه طبق نقل دقیق تاریخ هیچ زنی غیر از حضرت فاطمه زهرا(س) در این قضیه نبود و همچنین ما شیعیان بر این اساس، معتقدیم امام علی(ع) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نفس و جان پیامبر است./1330/ج